در حال ویرایش تقیه (بخش)

==اصطلاح‌شناسی==
«تقیه» برگرفته از ریشه «و ـ ق ـ ی» به معنای پوشاندن،<ref>لسان العرب، ج15، ص401، «وقی. </ref>  حفظ کردن،<ref>الصحاح، ج6، ص2526؛ تاج العروس، ج20، ص304، «وقی. </ref>  پرهیز کردن<ref>ترجمان القران، ص28.</ref> و برحذر داشتن است<ref>لسان العرب، ج15، ص402.</ref> و در اصطلاح، عبارت است از: موافقت در گفتار یا رفتار با مخالفان برای پیشگیری از زیان.<ref>تصحیح اعتقادات الامامیه، ص137؛ التقیه، ص37؛ المنار، ج3، ص231.</ref>