در حال ویرایش تقیه (بخش)

===منابع شیعی===

از این رو، در منابع حدیثی به جنبه‌های گوناگون تقیه توجه شده است.<ref>الکافی، ج2، ص217-224؛ وسائل الشیعه، ج11، ص475؛ بحار الانوار، ج72، ص393.</ref> از سده دوم ق. تا دوران معاصر، دانشوران و فقیهان شیعی در ابواب گوناگون فقهی به مناسبت، به موضوع تقیه پرداخته‌اند و برخی رساله‌های مستقل را در این موضوع نگاشته‌اند.<ref>الذریعه، ج4، ص403-405.</ref> نجاشی شماری از آنان، از جمله [[حسین بن سعید اهوازی]]، [[علی بن مهزیار]]، [[محمد بن مفضل]]، [[محمد بن مسعود عیاشی]] و [[شیخ صدوق]] را در این شمار نام برده است.<ref>رجال النجاشی، ص58، 253، 339، 350، 392، 396.</ref>

[[محقق کرکی]]،<ref>رسائل الکرکی، ج2، ص8.</ref> [[شیخ انصاری]]<ref>التقیه.</ref> و از فقیهان معاصر، [[امام خمینی]]<ref>الرسائل، ج2، ص175.</ref> از کسانی هستند که رساله‌ای جداگانه درموضوع تقیه نگاشته‌اند.<ref>نک: الذریعه، ج4، ص403-405.</ref>

[[شهید اول]] در [[القواعد و الفوائد]] بابی را در باره تقیه گشوده است.<ref>القواعد و الفوائد، ج2، ص155-158.</ref> افزون بر مقالاتی در دانشنامه‌های اسلامی و تخصصی،<ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ج3، ص69؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج16، ص77؛ دائرة المعارف تشیع، ج5، ص38.</ref> برخی به‌گونه مستقل کتابی در این زمینه نگاشته‌اند.<ref>واقع التقیه؛ نقش تقیه در استنباط.</ref>