در حال ویرایش تقیه (بخش)

===حفظ جان و مال===
هدف از تقیه خوفی، حفظ جان و مال خود یا دیگران است. بر پایه آیه 106 [[سوره نحل]] انگیزه [[عمار یاسر]] از تقیه در برابر مشرکان، حفظ جان خود بوده است.<ref>جامع البیان، ج7، ص355؛ مجمع البیان، ج6، ص203؛ تفسیر ابن کثیر، ج2، ص609.</ref> نیز [[پیامبر(ص)]] کار مسلمانی را که با تقیه جان خود را حفظ کرده بود، تایید فرمود.<ref>المصنف، ج7، ص642؛ تخریج الاحادیث، ج2، ص247.</ref>

رسول خدا به [[حجاج بن علاط]] اجازه داد که با گفتن سخنانی بر ضد وی در مکه، جان و مال خود و خویشاوندانش را حفظ کند.<ref>مسند احمد، ج3، ص138؛ السنن الکبری، ج9، ص151؛ مجمع الزوائد، ج6، ص154.</ref> [[اصحاب کهف]] نیز برای حفظ جان خود در برابر حاکمان زمانه تقیه کردند. ([[سوره کهف]]، آیات19-20) نیز کتمان ایمان [[مؤمن آل‌فرعون]] برای حفظ جان خود بوده است:

{{قلم رنگ|سبز|﴿وَقَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَکْتُمُ اِیمَانَهُ﴾}}. (سوره غافر، آیه28)<ref>جامع البیان، ج24، ص73؛ مجمع البیان، ج8، ص436-437؛ نور الثقلین، ج4، ص120.</ref>

گاهی تقیه برای حفظ جان دیگران نیز ضرورت دارد؛ چنان‏ که مؤمن آل‌فرعون با تقیه، جان [[حضرت موسی(ع)]] را نجات داد. (سوره غافر، آیه28)<ref>التبیان، ج9، ص73؛ تفسیر قرطبی، ج15، ص309.</ref> بر پایه روایاتی از [[اهل سنت]]<ref>مسند احمد، ج3، ص138؛ السنن الکبری، ج9، ص151؛ مجمع الزوائد، ج6، ص154.</ref> و [[شیعه]]،<ref>الکافی، ج7، ص442؛ من لا یحضره الفقیه، ج3، ص364؛ وسائل الشیعه، ج16، ص135-137.</ref>  یکی از اهداف تقیه، حفظ مال است.

برخی از مفسران و فقیهان به پشتوانه احادیثی در باره لزوم حفظ اموال، تقیه را برای پیشگیری از نابودی اموال جایز دانسته‏‌اند.<ref>التفسیر الکبیر، ج8، ص194؛ الصوارم المهرقه، ص31؛ مجموعة الرسائل، ج2، ص357.</ref>