در حال ویرایش تقیه مداراتی (بخش)

== اصل مدارا ==
عمل به تقیه مداراتی، مبتنی بر اصل مدارا و حسن همجواری است. اصل مدارا، نرمخویی و حسن همجواری با عموم مردم است؛ چه [[مسلمان]] (از هر فرقه‌ای)، چه غیر مسلمان. این مدارا و ملایمت اگر از روی مصلحتی مانند هدایت افراد به حق، یا مصلحت پیشگیری از زیان باشد به آن تقیه مداراتی گفته شده است. 

به اصل مدارا، در آیه {{آیه|وَ قُولُوا لِلنّٰاسِ حُسْناً
}}،<ref>بقره : 83 </ref> اشاره شده و به باور [[عبدالله جوادی آملی]]، مفسر معاصر شیعه، تعبیر «ناس» شامل همه جامعه بشری می‌شود.<ref>جوادی آملی، 1382 ش، ج5، ص364</ref> در روایات نیز به آن سفارش شده است.<ref>کلینی، 1407 ق، ج2، ص117؛ ابن شعبه حرانى، 1404ق، ص312.</ref> بر پایه روایتی، [[امام صادق(ع)]] به پیروان خود سفارش کرده با همه مردم چه مؤمن و چه غیر مؤمن با نیکی گفتگو کنند. او دستور داده با مخالفان با مدارا سخن بگویند تا جذب ایمان شوند.<ref>حسنبن علی، 1409ق، ص354</ref>

اصل مدارا در سیره [[پیامبر اسلام(ص)]] و دیگر [[پیامبران]] وجود داشته داشته است. پیامبر(ص) علت برتری انبیا بر دیگر مخلوقات را، مدارای آنها با دشمنان دانسته است.<ref>حسن بن علی، 1409ق، ص355</ref>