در حال ویرایش تکتف (بخش)

==تکتف در منابع فقهی==

در منابع فقهی، این مفهوم گاه با تعابیری چون «تَکتیف»،<ref>فقه الصادق، ج11، ص442؛ معالم المدرستین، ج1، ص17.</ref> «تَکفیر»،<ref>الانتصار، ص141؛ الروضة البهیه، ج1، ص566-567؛ التنقیح، ج4، ص445.</ref> «وَضع»،<ref>صحیح ابن خزیمه، ج1، ص242؛ بدائع الصنائع، ج1، ص201؛ المغنی، ج1، ص513-514.</ref> «قَبض»<ref>فتح العزیز، ج3، ص276؛ کشاف القناع، ج1، ص400؛ فتاوی اللجنه، ج6، ص383.</ref>و «ضَمّ»<ref>توضیح المقال، ص1.</ref>یاد می‌شود. در روایات به جای واژه تکتف، بیشتر واژه «تکفیر» به‌کار رفته است.<ref>الکافی، ج3، ص337؛ من لا یحضره الفقیه، ج1، ص303؛ التهذیب، ج2، ص84.</ref>تکفیر به معنای پنهان کردن و پوشاندن، دست بر سینه نهادن، سر فرود آوردن، و بزرگداشت است.<ref>معجم مقاییس اللغه، ج5، ص191؛ الصحاح، ج2، ص807-808؛ لسان العرب، ج5، ص145-146، 150-151، «کفر». </ref>واژگان متضاد با تکتف که در منابع حدیثی و فقهی کاربرد دارند، «ارسال»<ref>رسائل المرتضی، ج1، ص219؛ المغنی، ج1، ص514؛ فتح العزیز، ج3، ص274.</ref>و «سدل»<ref>الشرح الکبیر، ج1، ص250؛ فتاوی اللجنه، ج6، ص343، 366.</ref>به معنای رها کردن دستان و قرار دادن آن‌ها بر ران هستند.