در حال ویرایش تکتف (بخش)

==پیشینه تکتف==

بر پایه منابع حدیثی [[امامیه]]،<ref>الکافی، ج3، ص337؛ من لا یحضره الفقیه، ج1، ص303؛ التهذیب، ج2، ص84.</ref> پیشینه تکتف به ایرانیان زردشتی بازمی‌گردد که به احترام حاکمانشان دستان خود را بر سینه می‌نهادند.<ref>نک: الاخبار الطوال، ص404؛ نک: تاریخ طبری، ج1، ص563؛ ج2، ص221؛ تجارب الامم، ج1، ص89.</ref>پس از رخ دادن نبردی میان اعراب و [[ایرانیان]] در روزگار خلیفه دوم، اسیران ایرانی را نزد خلیفه آوردند. آنان دست‌های خود را بر سینه نهاده بودند. [[عمر بن خطاب]] سبب این‌کار را پرسید و پاسخ شنید که این نوعی احترام است. خلیفه از این‌کار شادمان شد و دستور داد در نماز نیز آن را انجام دهند.<ref>جواهر الکلام، ج11، ص19؛ العروة الوثقی، ج3، ص7؛ التعلیقات علی شرائع الاسلام، ج1، ص73.</ref>البته در متون روایی اهل‌سنت، تکتف به [[پیامبر(ص)]] و شماری از [[صحابه]] نسبت داده شده است.<ref>صحیح مسلم، ج2، ص13؛ سنن ابن ماجه، ج1، ص266؛ سنن ابی داود، ج1، ص169.</ref>

موضوع تکتف در فقه اهل‌سنت، در زمینه چگونگی نماز<ref>المغنی، ج1، ص513-514؛ فتح العزیز، ج3، ص252.</ref>یا مستحبات آن<ref>بدائع الصنائع، ج1، ص201؛ المجموع، ج3، ص512؛ کشاف القناع، ج1، ص400.</ref>و در منابع فقهی امامیان، در قلمرو مبطلات نماز<ref>المختصر النافع، ص34؛ ریاض المسائل، ج3، ص509؛ مستند الشیعه، ج7، ص16.</ref>یاد می‌شود.