در حال ویرایش تکتف (بخش)

==تکتف در فقه امامی==

تقریبا همه فقیهان [[امامی]] تکتف را در نماز [[حرام]]<ref>الرسائل التسع، ص343؛ تحریر الاحکام، ج1، ص266؛ مجمع الفائده، ج3، ص50.</ref>و موجب باطل شدن نماز دانسته‌اند.<ref>الاقتصاد، ص265؛ ریاض المسائل، ج3، ص513؛ جواهر الکلام، ج11، ص14-15.</ref>حتی [[محقق کرکی]] به وجوب [[تعزیر]] تکتّف‌کننده باور داشته است.<ref>رسائل الکرکی، ج1، ص71.</ref>از فقیهان امامی، تنها [[ابوالصلاح حلبی]]<ref>الکافی فی الفقه، ص125.</ref>و [[محقق حلّی]] در کتاب [[المعتبر]]<ref>المعتبر، ج2، ص257.</ref>به کراهت تکتف؛ و [[ابن جنید اسکافی]]<ref>مختلف الشیعه، ج2، ص191؛ الحدائق، ج9، ص10؛ جواهر الکلام، ج11، ص15.</ref>به استحباب ترک آن باور دارند.

===ادله حرمت تکتف===

پشتوانه فقیهان امامی<ref>الحدائق، ج9، ص10؛ مستند الشیعه، ج7، ص16-17؛ مصباح الفقیه، ج2، ص401.</ref>برای حرمت تکتف و بطلان نماز با انجام دادن آن، [[اجماع]]<ref>الخلاف، ج1، ص322.</ref>و نیز احادیثی است که از تکتف نهی کرده و آن را رفتار مجوس<ref>الکافی، ج3، ص334، 337؛ من لا یحضره الفقیه، ج1، ص303؛ التهذیب، ج2، ص84.</ref>یا کاری بیگانه از نماز شمرده‌اند.<ref>الکافی، ج3، ص337؛ دعائم الاسلام، ج1، ص159؛ قرب الاسناد، ص208.</ref>

اجزای عبادات، از جمله نماز، توقیفی هستند و صحت نماز وابسته به آن‌ها است. پس باید تنها همان اجزا و شرایط تشریع شده در نماز، انجام شوند. در نتیجه، انجام دادن تکتف، [[بدعت]] و مایه بطلان نماز است.<ref>الخلاف، ج1، ص323؛ کشف اللثام، ج4، ص164-168؛ جواهر الکلام، ج11، ص17، 20.</ref>

به باور امامیان، در روایات معتبر شیعه<ref>الکافی، ج3، ص311؛ من لا یحضره الفقیه، ج1، ص300؛ التهذیب، ج2، ص81.</ref>و اهل‌سنت<ref>مسند احمد، ج5، ص424؛ سنن ابی داود، ج1، ص170، 198؛ سنن ترمذی، ج1، ص187-188.</ref>که به چگونگی نماز رسول خدا(ص) پرداخته‌اند، هیچ اشاره‌ای به تکتف ایشان نشده است.

پشتوانه دیگر فقیهان امامی، آن است که تکتف در نماز «فعل کثیر» یعنی کاری افزوده بر نماز به‌شمار می‌رود که از نگاه [[عرف]]، او را از حالت نماز بیرون می‌سازد.<ref>جامع الخلاف، ص69؛ مستند الشیعه، ج7، ص42-43؛ مصباح الفقیه، ج2، ص402.</ref>بعضی هم به اصل احتیاط استناد جسته و گفته‌اند: از آن‌جا که همه باور دارند که نماز بدون تکتف، صحیح و مسقط تکلیف است، به اقتضای احتیاط باید آن‌چه در شرعیت یا مُبطلیت آن اختلاف است، در نماز داخل نشود.<ref>الانتصار، ص142؛ الخلاف، ج1، ص322؛ جواهر الکلام، ج11، ص17-18.</ref>

محقق حلّی در این ادله مناقشه ورزیده است<ref>المعتبر، ج1، ص255-257.</ref>؛ ولی با توجه به این‌که در دیگر آثار خود به حرمت تکتف باور یافته، فقیهان پس از او در صدد توجیه سخن او در المعتبر برآمده و آن را بر تکتف نماز‌گزار بدون باور به شرعیت و استحباب آن حمل کرده‌اند.<ref>جامع المدارک، ج1، ص403-404؛ جواهر الکلام، ج11، ص19-20.</ref>

===حکم تکتف===

به باور مشهور امامیان، انجام دادن تکتف از روی عمد و در حال اختیار، با باور به جزء نماز بودن آن، حرام و مبطل نماز است.<ref>التنقیح، ج4، ص446-447؛ کلمة التقوی، ج1، ص484.</ref>حتی انجام دادن آن تنها برای اظهار خشوع نزد خدا نیز در باور شماری از فقیهان حرام و مبطل نماز به‌شمار می‌رود.<ref>منهاج الصالحین، ج1، ص236-237.</ref>این‌کار هر چند در باور برخی از آنان حرام است؛ ولی مبطل نماز نیست.<ref>التنقیح، ج4، ص446؛ کلمة التقوی، ج1، ص484.</ref>اگر تکتف در نماز نه به‌عنوان جزء انجام شود و نه همراه با قصد خشوع باشد، شماری از فقیهان آن را حرام ندانسته‌اند.<ref>منتهی المطلب، ج1، ص311؛ التنقیح، ج4، ص447.</ref>

در باور فقیهان امامی، به پشتوانه ادلّه عام جواز [[تقیه]]، تکتف هنگام تحقق شرائط تقیه، جایز و بلکه واجب است.<ref>روض الجنان، ص330؛ ذخیرة المعاد، ج1، ص352؛ جواهر الکلام، ج11، ص24-25.</ref>البته ترک تکتف هنگام تقیه هرچند حرام است؛ مایه بطلان نماز نیست.<ref>الحدائق، ج9، ص15؛ ذخیرة المعاد، ج1، ص352.</ref>انجام دادن تکتف به سبب عواملی چون درد و خاراندن جایز است و مصداق حقیقی تکتف به‌شمار نمی‌رود.<ref>مصباح الفقیه، ج2، ص402؛ فقه الصادق، ج5، ص133.</ref>در باور مشهور امامیان، نهادن دست راست بر چپ یا به عکس، و نهادن کف یک دست بر کف دست یا ساعد دست دیگر، موجب بطلان نماز است، خواه دست‌ها روی سینه باشند یا روی ناف یا زیر ناف.<ref>نهایة الاحکام، ج1، ص523؛ رسائل الکرکی، ج3، ص301؛ جواهر الکلام، ج11، ص21-22.</ref>برخی از آنان نهادن دست چپ را بر دست راست یا کف یک دست را بر ساعد دست دیگر، باطل‌کننده نماز ندانسته‌اند.<ref>نهایة الاحکام، ج1، ص523؛ کشف اللثام، ج4، ص168؛ نک: مصباح الفقیه، ج2، ص402.</ref>