در حال ویرایش جزیرةالعرب (بخش)

==دین در جزیرةالعرب==
این سرزمین زیستگاه [[حضرت آدم(ع)]] و محل بنای [[کعبه]] دانسته شده است.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص283؛ اخبار مکه، ج1، ص61؛ تفسیر قمی، ج1، ص61-62؛ الکافی، ج4، ص212-213.</ref> بازسازی کعبه به دست [[حضرت ابراهیم(ع)]] و سکونت خاندانش در [[حجاز]] در قرآن ([[سوره بقره]]، آیه127) و منابع اسلامی ثبت شده است.<ref>الاصنام، ص5-6؛ اخبار مکه، ج1، ص57-66.</ref> همچنین محل زندگی اقوام کهنی مانند [[ثمود]] و [[عاد]] در شمال بود که پیامبرانی چون [[حضرت صالح|صالح]] و [[حضرت هود|هود]] به سوی آنها فرستاده شدند.<ref>باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی، ص151-205، 233-299.</ref>

با این حال در عربستان پیش از اسلام [[بت‌پرستی]] عمومی‌ترین باور بود.<ref>تاریخ صدر اسلام، زرگری‌نژاد، ص130</ref> هر قبیله بت‌های ویژه خود داشت (در قرآن، [[سوره النجم]]، آیات 19-20 به برخی اشاره شده) و تقریباً هر خانه‌ای یک بت داشت. کسانی که توانایی تهیه بت نداشتند، سنگی را نصب و دور آن طواف می‌کردند.<ref>المفصل، ج11، ص66.</ref>

==== کعبه و حج ====
کعبه در همه ادیان آسمانی مورد توجه و نماد یکتاپرستی بود و [[حج]] به عنوان فریضه‌ای دینی برگزار می‌شد. اما به آمیزه‌ای از سنت ابراهیمی و جاهلی تبدیل شده بود.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص270-271؛ المفصل، ج11، ص223.</ref> قبایل هرکدام [[تلبیه]] ویژه خود را داشتند<ref>الازمنة و تلبیة الجاهلیه، ص38-45.</ref> و حج‌گزاران به دو گروه با آداب متفاوت [[اهل حمس]] و [[اهل حل]] تقسیم می‌شدند.<ref>اخبار مکه، ج1، ص184-189.</ref>

==== ادیان دیگر و یکتاپرستان ====
[[مسیحیت]] و [[یهودیت]] احتمالاً در دوره دوم حکومت [[حمیریان]] (378-525م.) وارد جزیرة العرب شدند. مسیحیت از طریق مبلغان سوری، حیره‌ای و حبشی و یهودیت از طریق مهاجران در مناطقی مانند [[یثرب]]، خیبر و [[تیماء]] حضور یافتند.<ref>تاریخ العرب القدیم، ص84، 175، 187؛ المفصل، ج12، ص103، 158-197.</ref>[[حنفاء]] گروهی بودند که بت‌پرستی را ترک کرده و به خدای یگانه ایمان داشتند. آنها خود را پیرو دین [[حضرت ابراهیم(ع)|حضرت ابراهیم]] می‌دانستند و رفتارهایی مانند تفکر در آفرینش و پرهیز از منکرات را در پیش می‌گرفتند.<ref>المفصل، ج12، ص25-85؛ جزیرةالعرب قبل الاسلام، ص625-633.</ref>

===ظهور اسلام===
رسالت پیامبر(ص) در حدود سال 610م. در [[مکه]] آغاز شد. پس از 13 سال تبلیغ در مکه با استقبال کند، مردم [[یثرب]] (مدینه) اقبال بهتری نشان دادند. با [[هجرت پیامبر]] به مدینه در سال 623 میلادی، این شهر به مرکز حکومت اسلامی تبدیل شد و در طول 10 سال، اسلام به مناطق مهمی مانند مکه، [[طائف (ابهام‌زدایی)|طائف]]، [[یمن]]، [[عمان]] و [[بحرین]] گسترش یافت.<ref>فتوح البلدان، ص63-99.</ref> در زمان [[عمر بن خطاب]]، یهودیان و مسیحیان حجاز وادار به کوچ شدند.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص155؛ تاریخ المدینه، ج1، ص183-184.</ref>

امروزه تقریباً همه ساکنان مسلمان هستند. [[وهابیت]] در عربستان سعودی و قطر حاکم است. بیشتر مردم [[کویت]] و [[امارات متحده عربی]] سنی مذهب (عمدتاً مالکی) هستند. جمعیت چشمگیری از [[شیعه|شیعیان امامی]] در سواحل عربستان، بحرین و کویت زندگی می‌کنند. نیمی از مردم یمن سنی و نیمی دیگر [[زیدیه|شیعه زیدی]] هستند. در عمان، باورهای [[اباضیه|خوارج اباضیه]] رواج دارد.<ref>شبه جزیره عربستان، ج1، ص48، 75-78.</ref>