در حال ویرایش جویریة بنت حارث (بخش)

==ویژگی‌ها==
جویریه، راوی حدیث بود. عبید بن سباق، [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، مجاهد، بخاری و مسلم از او روایت کرده‌اند.<ref>تهذیب الکمال، ج35، ص146؛ التحفة اللطیفه، ج2، ص236.</ref> بر پایه روایتی درباره فضایل جویریه، وی یک‌بار از صبح تا ظهر به ذکر مشغول بود، که پیامبر پس از آگاهی از این امر، ذکری خاص به وی آموخت.<ref>صحیح ابن حبان، ج3، ص110؛ سیر اعلام النبلاء، ج2، ص264.</ref> روایت دیگری، از روزه‌داری او در ایام غیر ماه رمضان خبر می‌دهد.<ref>سنن ابی داود، ج1، ص541؛ صحیح ابن حبان، ج8، ص375-376.</ref> 

برخی با استناد به روایتی غیر مشهور و غیر معتبر از ابن ابی رزین، جویریه را یکی از زنان پیامبر(ص) دانسته‌اند که با ناراحت کردن وی سبب نزول آیه پنجاه و یکم سوره احزاب<ref group="یادداشت">{{آیه|تُرْجِي مَنْ تَشَاءُ مِنْهُنَّ وَتُؤْوِي إِلَيْكَ مَنْ تَشَاءُ وَمَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ...
}} نوبت هر كدام از آنان را كه بخواهى تأخير مى اندازى و هر كدام را كه بخواهى نزد خود جاى مى دهى، و هر كدام از آنان را كه از او كناره گرفته باشى [اگر] نزد خود بطلبى بر تو گناهى نيست...</ref><ref>ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۴۲۵.</ref> شدند.<ref>انساب الاشراف، ج2، ص105؛ المصنّف، ابن ابی شیبه، ج3، ص329؛ تفسیر ابن ابی حاتم، ج10، ص3145.</ref> در برابر، گزارش‌های تاریخی، تصویر مثبتی از او ارائه کرده‌اند. 

ذیل آیه‌های بیست و هشت و بیست و نه سوره احزاب<ref group="یادداشت">{{آیه|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا
}} اى پيامبر! به همسرانت بگو: اگر شما زندگى دنيا و زيور و زينتش را مى‌خواهيد بياييد تا برخوردارتان نمايم و با روشى پسنديده رهايتان كنم. {{آیه|وَإِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنْكُنَّ أَجْرًا عَظِيمًا
}} و اگر خدا و پيامبر او و سراى آخرت را مى‌خواهيد، پس خدا يقيناً براى نيكوكاران شما پاداشى بزرگ آماده كرده است.</ref><ref>ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۴۲۱.</ref> نیز، از جویریه یاد شده که درخواست او از پیامبر(ص) یک چادر بوده است.<ref>تفسیر سمعانی، ج4، ص275-276؛ روض الجنان، ج15، ص410.</ref> بر پایه اخباری، این سخنان پس از آن مطرح شد که پیامبر(ص) طلا، جواهرات و گنج آل ابی حقیق نضیری را که در [[نبرد خیبر]] به دست آورده بود قسمت کرد و سهمی از آن برای همسران خود در نظر نگرفت.<ref>تفسیر قمی، ج2، ص192.</ref>