در حال ویرایش حج‌نامه الله‌یار صوفی (بخش)

'''حج‌نامه الله‌یار صوفی'''، کتابی است منظوم و به زبان فارسی در حوزه ادبیات حج که خطاب به زائری سروده شده که به حج می‌رود و اعمال حج را انجام می‌دهد، سپس به دیدار اماکن زیارتی مکه رفته، آنگاه عازم مدینه می‌شود و در نهایت با زیارت حرم امام حسین(ع)، سفرش را به اتمام می‌رساند.

[[حج]] نماد اصلی مسلمانان جهان و شاخص‌ترین عامل وحدت‌بخش در بین فرق اسلامی بوده است و هرساله صدها هزار مسلمان، سیاه و سفید، [[شیعه]] و [[سنی]]، عرب و فارس و ترک و هندو و ... گرد هم می آیند تا این [[فریضه الهی]] را به انجام برسانند.

در این میان ده‌ها و بلکه صدها نویسنده و شاعر از هزار سال پیش به این سو، پس از سفر حج، با نگارش مشاهدات، وقایع و احوالات، حج‌نامه‌هایی نگاشته‌اند. این حج‌نامه‌ها، چه به نظم و یا نثر، و چه فارسی و یا غیر فارسی، بخش زیادی از میراث مکتوب ما مسلمانان را تشکیل می‌دهند.

پرداختن به ادبیات حج و نگارش [[حج‌نامه]]، جریان ادبی ریشه‌داری در حوزه [[سمرقند]] و خراسانِ بزرگ بوده و شاعران و ادیبان فراوانی در این زمینه به قلم‌فرسایی پرداخته‌اند. یکی از این شاعران، [[الله‌یار صوفی نقشبندی سمرقندی]] است که در حوزه ادب و دین و اخلاق و عرفان، شعر سروده و حج‌نامه‌ای را در 3 بخش؛ اعمال حج و زیارت اماکن متبرکه [[مکه]]، زیارت [[مدینه]] و زیارت [[حرم امام حسین|مرقد امام حسین(ع)]] در [[کربلا]] به رشته تحریر درآورده است.