در حال ویرایش حج در سخنان امام علی(علیه‌السلام)

'''حج در سخنان امام علی(علیه‌السلام)''' مجموعه روایاتی است از [[حضرت علی(ع)]] درباره ابواب حج مانند احکام، آداب و مستحبات. امام برای کسی که در راه سفر حج بمیرد [[بهشت]] را ضمانت کرده است. روایات وارد شده از امام علی(ع) درباره [[حج]] را می‌توان به سه دسته مقدمات حج، محرّمات و کفاره کارهای خلاف در حال احرام و افعال حج تقسیم کرد. علاوه بر فقهای [[شیعه]]، علمای [[اهل سنت]] نیز در برخی مباحث فقهی حج به احادیثی از امام علی(ع) استناد کرده‌اند. محمد روّاس قلعه چی، نویسنده اهل سنت در کتاب موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، روایات امام در این باره را از منابع اهل سنت است جمع آوری کرد.

==جایگاه و اهمیت موضوع==
درباره حج احادیثی از امام علی(ع) نقل شده که شامل موضوعات گوناگونی در ابواب حج می‌شود مانند احکام، آداب و مستحبات.

بنابر روایتی از امام علی(ع)، [[خدا|خداوند]] حج را نشانه خاکساری بندگان در برابر عظمت، و اعتراف به عزت خداوندی‌اش قرار داد.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۵، خطبه اول.</ref> در روایتی دیگر نیز به جا آوردن حج را سبب سعادت انسان دانسته<ref>وسائل، ج۱۱، ص۲۱.</ref> و برای کسی که در راه این سفر بمیرد بهشت را ضمانت کرده است.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۱۰۲، ح ۲۹.</ref> احادیث نقل شده از علی بن ابی‌طالب(ع) درباره حج در متون فقهی شیعه همچون [[وسائل الشیعه]] آمده است.<ref>نگاه کنید به: حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۱.</ref> علمای اهل سنت نیز در برخی مباحث فقهی حج به احادیثی از امام علی(ع) استناد کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref>
==برتری حج تمتع بر عمره==
در اسلام دو نوع حج داریم؛ [[عمره تمتع|حج تمتع]] و [[عمره مفرده|حج عمره مفرده]]. امامیه با توجه به حدیثی از [[امام علی(ع)]] معتقدند حج تمتع بر عمره برتری دارد اما علمای مشهور اهل سنت عمره مفرده را افضل و برتر می‌دانند و حدیثی نیز دراین‌باره از امام علی(ع) نقل کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref>

==احادیث امام علی(ع) درباره حج==
روایات وارد شده از امام علی(ع) درباره [[حج]] را می‌توان به سه دسته مقدمات حج، محرّمات و کفاره کارهای خلاف در حال احرام و افعال حج تقسیم کرد.
===مقدمات حج===
امام علی(ع) در این روایات احکام مقدماتی [[حج|فریضه حج]] را بیان می‌کند که مربوط به پیش از احرام است. برخی از این احادیث عبارتند از:
*'''نیت''': در کتاب «موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب»، روایتی از امام نقل شده که فقهای اهل سنّت از آن نیت نوع{{یادداشت|نیت نوع یعنی شخصی که قصد حج و پوشیدن لباس احرام دارد، بسته به نوع حجی که در نظر دارد (تمتع، اِفراد یا قِران)، نیت می‌کند.}} را استفاده کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref> همچنین محمدحسن نجفی، فقیه شیعه در جواهر الکلام، جنبه نیّت را نیت نوع دانسته است.{{یادداشت|فقها در جنبه نیّت شخصی که قصد حج دارد اختلاف نظر دارند که نیّت احرام است یا خروج به طرف مکه یا نیّت نوع ([[عمره تمتع|تمتع]]، [[عمره مفرده|اِفراد]] یا [[قِران]]) یا جمع میان نیّت نوع و نیّت هر یک از افعال حج؟. صاحب جواهر وجوه متعددی را از فقها نقل کرده و سپس نیّت نوع را می‌پذیرد.}}<ref>جواهر، ج۶، ص۴۴۲.</ref> گرچه در این حدیث، حکم مختصر کسی آمده که حج به جانیاورده است.
*'''وجوب حج بر زن، گرچه مَحرَمی همراهش نباشد''': امام علی(ع) در روایتی حج را واجب می‌داند بر زنی که با گروهی صالح به حج می‌رود در حالی که محرم یا شوهرش در این سفر نیست.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۱۵۵.</ref> در وجوب حج بر این زن، گمان وی به امنیّتش کافی است؛ زیرا اگر امنیت داشته و در گروه (کاروان)، معتمدانی با او باشند، مستطیع خواهد بود<ref>جواهر، ج۶، ص۳۹۳.</ref> اما اگر ترس از راه بر او چیره شود، حج گزاردن بر این زن واجب نیست.
*'''نیابت و احکام آن''': امام علی(ع)، به پیر مردی که به علت بیماری یا پیری، حج نگزارده بود دستور داد مردی را بفرستد تا به [[حج نیابتی|نیابت از او حج]] به جا آورد.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۶۳، ح۱، حدیث سوم و پنجم و ششم این باب، همین گونه است.</ref>

===محرّمات احرام===
روایاتی از امام علی(ع) درباره [[محرمات احرام]] در کتاب‌های شیعه و اهل سنت آمده است. همچنین درباره [[کفاره]] انجام محرمات، احادیثی از امام نقل شده است مانند اینکه کفاره کشتن کبوتر، میش است<ref>جواهر، ج۷، ص۳۶۱.</ref> و کفاره شکستن تخم شتر مرغ، شتری جوان.<ref>وسائل، ج۱۳، ص۵۵، ح۲ و ۴.</ref> برخی از روایات وارد شده از امیرالمؤمنین(ع) به شرح ذیل است:
*'''شکار (صید) حیوانات خشکی''': فقیهان شیعه<ref>شرائع الاسلام، ج۱، ص۱۸۳؛ المعتمد، ج۳، ص۳۵۸، «کتاب الحج».</ref> و سنی<ref>فتح العزیز، ج۷، ص۴۸۵؛ المغنی، ج۳، ص۲۸۶.</ref> اتفاق نظر دارند که شکار حیوانات خشکی بر [[احرام|مُحرِم]]، [[حرام]] است. در روایات مختلفی از حضرت علی(ع) به حرمت شکار حیوانات خشکی بر محرم اشاره شده است<ref>وسائل، ج۱۲، ص۴۲۸، ح۱؛ الروض النضیر، ج۳، ص۲۲۱؛ المغنی، ج۳، ص۳۰۹؛ المجموع، ج۷، ص۳۳۷.</ref> و اگر محرم گوشت صید را بخورد، ضامن است؛<ref>المغنی، ج۳، ص۳۰۹؛ المجموع، ج۷، ص۳۳۷.</ref> چه غیر محرم آن را شکار کند، چه محرم و چه برای وی شکار شود یا برای دیگری.<ref>المحلی، ج۷، ص۲۵۰؛ المغنی، ج۳، ص۳۱۲؛ المجموع، ج۷، ص۳۳۱.</ref> اما بنا بر روایتی دیگر اگر حیوانی مانند مار، عقرب و سگ هار بر محرم حمله کند و توسط وی کشته شود، بر محرم کفاره واجب نیست.<ref>الروض النضیر، ج۳، ص۲۶۹.</ref>

محمد روّاس قلعه چی، نویسنده اهل سنت در [[کتاب موسوعه فقه علی بن ابی طالب]]، روایات امام در این باره را که در منابع اهل سنت است جمع آوری کرد.<ref>قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۰۹-۲۱۱</ref>
*'''روغن مالی بدن بعد از احرام جایز نیست''': [[امام علی(ع)]] استعمال عطر و روغن توسط محرم را جایز نمی‌داند<ref>قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۱۰.</ref> و اگر بوی آن پس از احرام باقی می‌ماند، باز هم محرم نمی‌تواند پیش از احرام روغن استعمال نماید.<ref>جواهر، ج۶، ص۶۳۳.</ref>
*'''جواز احرام به لباس رنگ شده با گِل سرخ''': احرام به لباس رنگ شده جایز نیست، مگر آنکه با گِل سرخ (خاکی سرخ که با آن لباس را رنگ می‌کنند) رنگ شده باشد.<ref>وسائل، ج۱۲، ص۴۸۲.</ref>
*'''عقد ازدواج''': نکاح بر محرم جایز نیست و اگر این کار را کرد، نکاحش باطل است.<ref>ابن ابی شیبه، ج۱، ص۱۶۴؛ المحلی، ج۷، ص۱۹۹؛ سنن بیهقی، ج۵، ص۶۶ و ج۷، ص۲۱۳؛ کنز العمّال، ص۱۲۸۴۵؛ المجموع، ج۷، ص۲۹.</ref>

===افعال حج===
دوازده کار در [[حج]] واجب است: [[احرام]]، وقوف به [[عرفات]] و [[مشعر]]، [[منا]]، [[رمی]]، [[قربانی]]، [[حلق و تقصیر|حلق یا تقصیر]]، [[طواف]] و [[نماز طواف]]، [[سعی]]، [[طواف نساء]] و [[نماز طواف نساء]]. در مورد بسیاری از این افعال، سخنانی از امام علی(ع) آمده است. برخی از این روایات عبارتند از:
*'''توقف در عرفات''': وقوف در عرفات از ارکان حج است و هر که به عمد وقوف در عرفات را به هنگام زوال روز [[عرفه]] از دست بدهد، حج او ناتمام است. از این رو، در برخی اخبار از امام علی(ع)آمده است که «یوم حج اکبر» (بزرگترین روز حج) روز عرفه است.<ref>وسائل، ج۱۴، ص۴۴؛ قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۱۵.</ref>

*'''اعمال منا''': از اعمال واجب در منا، قربانی و تراشیدن یا کوتاه کردن موی سر است. بنا بر روایات آمده در کتاب موسوعه فقه علی بن ابی طالب، حاجیان در منا، به ترتیب چند کار می‌کنند: رمی جمره عقبه، قربانی کردن، تراشیدن مو و طواف خروج.<ref>قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۱۷.</ref>

امام علی(ع) اطمینان از سلامت قربانی را شرط دانسته و دستوراتی درباره آن داده است مانند سالم بودن گوش و چشم قربانی.<ref>وسائل، ج۱۴، ص۱۱۰-۱۱۱.</ref> وقت قربانی کردن، سه روز است، که بهتر زمان آن، نخستین روز می‌باشد.<ref>وسائل، ج۱۴، ص۹۳.</ref>

در حلق (تراشیدن مو) نیز مستحب است محرم موهایش را تا لاله گوش را بتراشد.<ref>وسائل، ج۱۴، ص۲۲۹.</ref>

==پانوشت==
{{پانویس|۲}}

==منابع==
{{منابع}}
*'''جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام'''، نجفی، محمدحسن، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
*'''المعتمد فی شرح المناسک'''، خوئی، سید ابوالقاسم، قم، لطفی، ۱۴۰۹ق.
*'''موسوعة فقه علی بن ابی‌طالب'''، قلعه‌جی، محمد روّاس، دمشق، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
*'''نهج البلاغة'''، سید رضی، محمد بن حسین، به تحقیق صبحی صالح، قم، مؤسسة دار الهجرة، ۱۴۱۴ق.
*'''وسائل الشیعه'''، حر عاملی، محمد بن حسن، قم، مؤسسة آل البیت(علیهم السلام) لاحیاء التراث، چاپ سوم، ۱۳۷۴ش، ۱۴۱۶ق.