در حال ویرایش دحو الارض
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{کعبه عمودی}} | {{کعبه عمودی}} | ||
''' | '''دحو الارض''' به معنای گسترش زمین است که برخی آن را به بیرون آمدن خشکیها از زیر آب تفسیر میکنند و برخی مراد از آن را حرکت وضعی و انتقالی زمین دانستهاند. در آیه ۲۷ تا ۳۳ سوره نازعات از گسترش زمین پس از آفرینش آسمانها خبر داده شده است (وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا). بنابر برخی روایات اسلامی زمین از [[مکه]] یا زیر [[کعبه]] گسترش یافته است. | ||
براساس برخی روایات، دحوالارض مصادف با [[25 ذیقعده]] است و [[غسل]] و [[روزه]] در این روز [[مستحب]] است و ثواب بسیاری دارد. | براساس برخی روایات، دحوالارض مصادف با [[25 ذیقعده]] است و [[غسل]] و [[روزه]] در این روز [[مستحب]] است و ثواب بسیاری دارد. | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
دحوالارض واژهای ترکیبی از دو کلمه دَحْو به معنای گستردن<ref>مفردات، ص308؛ لسان العرب، ج14، ص251؛ لغتنامه، ج6، ص9210، «دحو».</ref> و اَرْض به معنای زمین و در مقابل آسمان است.<ref>مفردات، ص73؛ لغتنامه، ج2، ص1571، «ارض»؛ فرهنگ فرزان، ص507، «زمین».</ref> برخی نیز ارض در این ترکیب را به معنای خشکی در مقابل دریا و کوه نه کره زمین ذکر کردهاند.<ref>نثر طوبی، ج1، ص17، 253؛ دروس هیئت، ج1، ص232.</ref> | دحوالارض واژهای ترکیبی از دو کلمه دَحْو به معنای گستردن<ref>مفردات، ص308؛ لسان العرب، ج14، ص251؛ لغتنامه، ج6، ص9210، «دحو».</ref> و اَرْض به معنای زمین و در مقابل آسمان است.<ref>مفردات، ص73؛ لغتنامه، ج2، ص1571، «ارض»؛ فرهنگ فرزان، ص507، «زمین».</ref> برخی نیز ارض در این ترکیب را به معنای خشکی در مقابل دریا و کوه نه کره زمین ذکر کردهاند.<ref>نثر طوبی، ج1، ص17، 253؛ دروس هیئت، ج1، ص232.</ref> | ||
دحوالارض اصطلاحی به معنای گستردن زمین از زیر کعبه است.<ref>مسالک الافهام، ج2، ص77؛ ذخیرة المعاد، ج1، ق3، ص519؛ مدارک الاحکام، ج6، ص265.</ref> برخی دیگر آن را به معنای گسترش خشکیها دانستهاند به این صورت که سطح زمین در اول خلقت پر از آب بود که به تدریج به گودالها و پستیها سرازیر شد تا اینکه خشکیها نمایان شدند.<ref>نثر طوبی، ج1، ص17؛ نمونه، ج26، | دحوالارض اصطلاحی به معنای گستردن زمین از زیر کعبه است.<ref>مسالک الافهام، ج2، ص77؛ ذخیرة المعاد، ج1، ق3، ص519؛ مدارک الاحکام، ج6، ص265.</ref> برخی دیگر آن را به معنای گسترش خشکیها دانستهاند به این صورت که سطح زمین در اول خلقت پر از آب بود که به تدریج به گودالها و پستیها سرازیر شد تا اینکه خشکیها نمایان شدند.<ref>نثر طوبی، ج1، ص17؛ نمونه، ج26، ص101؛ ج27، ص43؛ زمین و آسمان، ص51-53.</ref> | ||
شهرستانی از هیئتشناسان معاصر [[شیعه]]، مراد از دحوالارض را حرکت وضعی و انتقالی زمین دانسته و برداشت بسط و گسترش را از واژه دحو خطا تلقی کرده است.<ref>اسلام و هيئت، ص141-161؛ زمين و آسمان، ص55.</ref> | شهرستانی از هیئتشناسان معاصر [[شیعه]]، مراد از دحوالارض را حرکت وضعی و انتقالی زمین دانسته و برداشت بسط و گسترش را از واژه دحو خطا تلقی کرده است.<ref>اسلام و هيئت، ص141-161؛ زمين و آسمان، ص55.</ref> | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== امالقری === | === امالقری === | ||
در آیات 92 انعام و 7 شوری از [[مکه]] تعبیر به «ام القری» شده است. برخی مفسران در وجه این نامگذاری گفتهاند در آغاز آب همه زمین را فرا گرفته بود و تنها مکان کعبه روی تپهای خشک بود این خشکی کم کم از اطراف کعبه برآمد تا به اندازه کنونی گسترش یافت.<ref>التبيان، ج4، ص201؛ تفسير بغوي، ج1، ص115؛ تفسير سمرقندي، ج1، ص 486.</ref> در روایتی از امام علی نیز همین مضمون آمده است.<ref>تفسير منسوب به امام عسکري7، ص145؛ بحار الانوار، ج54، ص88.</ref> در روایتی از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] علت نامگذاری مکه به [[ام القری]] را، دحو زمین از مکه دانسته شده است.<ref>التبيان، ج1، ص131؛ الدر المنثور، ج3، ص29.</ref> | در آیات 92 انعام و 7 شوری از [[مکه]] تعبیر به «ام القری» شده است. برخی مفسران در وجه این نامگذاری گفتهاند در آغاز آب همه زمین را فرا گرفته بود و تنها مکان کعبه روی تپهای خشک بود این خشکی کم کم از اطراف کعبه برآمد تا به اندازه کنونی گسترش یافت.<ref>التبيان، ج4، ص201؛ تفسير بغوي، ج1، ص115؛ تفسير سمرقندي، ج1، ص 486.</ref> در روایتی از امام علی نیز همین مضمون آمده است.<ref>تفسير منسوب به امام عسکري7، ص145؛ بحار الانوار، ج54، ص88.</ref> در روایتی از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] علت نامگذاری مکه به [[ام القری]] را، دحو زمین از مکه دانسته شده است.<ref>التبيان، ج1، ص131؛ الدر المنثور، ج3، ص29.</ref> 4 | ||
اگر کعبه نخستین بخش زمین است که از آب بیرون آمده، میبایست بلندترین نقطه زمین باشد اما چنین نیست. در پاسخ گفتهاند که دحوالارض میلیونها سال پیش اتفاق افتاده و در این مدت زمین تحولاتی را از سر گذرانده، قلهها به قعر دریا و قعر دریاها تبدیل به قله شدهاند.<ref>نمونه، ج5، ص345.</ref> | اگر کعبه نخستین بخش زمین است که از آب بیرون آمده، میبایست بلندترین نقطه زمین باشد اما چنین نیست. در پاسخ گفتهاند که دحوالارض میلیونها سال پیش اتفاق افتاده و در این مدت زمین تحولاتی را از سر گذرانده، قلهها به قعر دریا و قعر دریاها تبدیل به قله شدهاند.<ref>نمونه، ج5، ص345.</ref> | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* '''اسلام و | * '''اسلام و هيئت'''، سيد هبه الدين شهرستانی، ترجمه: فراهانی و خسروشاهی، قم، بوستان كتاب، 1387ش. | ||
* '''اقبال الاعمال'''، ابن طاوس (م.664ق.)، | * '''اقبال الاعمال'''، ابن طاوس (م.664ق.)، تحقيق جواد القيومی، قم، النشر الاسلامی، 1415ق. | ||
* '''الامالی'''، الصدوق (م.381ق.)، قم، البعثه، 1417ق. | * '''الامالی'''، الصدوق (م.381ق.)، قم، البعثه، 1417ق. | ||
* '''بحار الانوار'''، المجلسی (م.1110ق.)، | * '''بحار الانوار'''، المجلسی (م.1110ق.)، بيروت، دار احياء التراث العربی، 1403ق. | ||
* '''البحر | * '''البحر المحيط'''، ابوحيان الاندلسی (م.754ق.)، بيروت، دار الفكر، 1420ق. | ||
* ''' | * '''تاج العروس'''، الزبيدی (م.1205ق.)، تحقيق علی شيری، بيروت، دار الفكر، 1414ق. | ||
* ''' | * '''التبيان'''، الطوسی (م.460ق.)، تحقيق العاملی، بيروت، دار احياء التراث العربی. | ||
* ''' | * '''التعليقه علی الرسالة الصوميه'''، اسماعيل خواجوی مازندرانی (م.1171ق.)، قم، عاشوراء، 1427ق. | ||
* ''' | * '''تفسير ابن ابی حاتم (تفسير القرآن العظيم)'''، ابن ابی حاتم (م.327ق.)، تحقيق اسعد محمد، بيروت، دارالفکر. | ||
* ''' | * '''تفسير ابن كثير (تفسير القرآن العظيم)'''، ابن كثير (م.774ق.)، تحقيق شمس الدين، بيروت، دار الكتب العلميه، 1419ق. | ||
* ''' | * '''التفسير الكبير'''، الفخر الرازی (م.606ق.)، قم، دفتر تبليغات، 1413ق. | ||
* ''' | * '''تفسير المراغی'''، المراغی (م.1371ق.)، بيروت, دارالاحياء التراث العربی. | ||
* ''' | * '''التفسير المنسوب الي الامام العسكري'''، تحقيق ابطحي، قم، مدرسه امام مهدي، 1409ق. | ||
* ''' | * '''تفسير بغوی (معالم التنزيل)'''، البغوی (م.510ق.)، به كوشش خالد عبدالرحمن، بيروت، دار المعرفه. | ||
* '''جامع | * '''الكشف والبيان'''، الثعلبی (م.427ق.)، تحقيق ابن عاشور، بيروت، دار احياء التراث العربی، 1422ق. | ||
* '''الحدائق الناضره'''، | * '''تفسير سمرقندی (بحرالعلوم)'''، السمرقندی (م.375ق.)، تحقيق محمود مطرجی، بيروت، دار الفكر. | ||
* '''الدر المنثور'''، | * '''تفسير نسفی (مدارک التنزيل)'''، النسفی (م.701ق.). | ||
* '''دروس | * '''جامع البيان'''، الطبری (م.310ق.)، بيروت، دار المعرفه، 1412ق. | ||
* ''' | * '''جواهر الكلام'''، النجفی (م.1266ق.)، تحقيق قوچانی و ديگران، بيروت، دار احياء التراث العربی. | ||
* '''روضة | * '''الحدائق الناضره'''، يوسف البحراني (م.1186ق.)، تحقيق آخوندي، قم، نشر اسلامي، 1363ش. | ||
* ''' | * '''الدر المنثور'''، السيوطی (م.911ق.)، بيروت، دار الكتب العلميه، 1421ق. | ||
* '''فرهنگ فرزان'''، | * '''دروس هيئت و ديگر رشتههای رياضی'''، حسنزاده آملی، دفتر تبليغات، 1375ش. | ||
* '''قاموس | * '''ذخيرة المعاد'''، محمد باقر السبزواری (م.1090ق.)، آل البيت: بیتا. | ||
* ''' | * '''روضة الطالبين'''، النووی (م.676ق.)، تحقيق عادل احمد و علي محمد، بيروت، دار الكتب العلميه. | ||
* ''' | * '''زمين و آسمان در قرآن و نهج البلاغه'''، علي اشرف حسنی، امير، 1380ش. | ||
* '''علل الشرايع'''، الصدوق (م.381ق.)، تحقيق سيد محمدصادق بحرالعلوم، نجف، المكتبة الحيدريه، 1385ق. | |||
* '''فرهنگ فرزان'''، سيد حميد طبيبيان، فرزان، 1378ش. | |||
* '''قاموس كتاب مقدس'''، مستر هاكس، تهران، اساطير، 1377ش. | |||
* '''الكافی'''، الكلينی (م.329ق.)، تحقيق غفاری، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1375ش. | |||
* '''كتاب مقدس'''، ترجمه: فاضل خان همدانی، ويليام گلن، هنری مرتن، تهران، اساطير، 1380ش. | |||
* '''لسان العرب'''، ابن منظور (م.711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق. | * '''لسان العرب'''، ابن منظور (م.711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق. | ||
* '''لغتنامه'''، دهخدا (م.1334ش.) و | * '''لغتنامه'''، دهخدا (م.1334ش.) و ديگران، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1372ش. | ||
* '''مجمع | * '''مجمع البيان'''، الطبرسی (م.548ق.)، تحقيق محمد جواد بلاغی, تهران, ناصر خسرو, 1372ش. | ||
* '''مدارک | * '''مدارک الاحكام'''، سيد محمد بن علی الموسوی العاملی (م.1009ق.)، قم، آل البيت:، 1410ق. | ||
* '''مسالک الافهام الی | * '''مسالک الافهام الی آيات الاحكام'''، شهيد الثانی (م.965ق), قم, المعارف, 1413ق. | ||
* '''مشارق الشموس'''، | * '''مشارق الشموس'''، حسين بن جمال الدين الخوانساری (م.1099ق.)، آل البيت: بیتا. | ||
* '''المصباح'''، | * '''المصباح'''، الكفعمی (م.905ق.)، بيروت، اعلمی، 1403ق. | ||
* '''مفردات'''، الراغب (م.425ق.)، | * '''معالم مکة التاريخية الاثريه'''، عاتق بن غيث البلادی، دار مکه، 1403ق. | ||
* ''' | * '''مفردات'''، الراغب (م.425ق.)، تحقيق صفوان داودی، دمشق، دار القلم، 1412ق. | ||
* '''من لا | * '''مكيال المكارم'''، محمد تقی الموسوی الاصفهانی (م.1348ق.)، تحقيق سيد علي عاشور، بيروت، الاعلمی، 1421ق. | ||
* '''نثر طوبی'''، الشعرانی (م.1393ق.)، تهران، دار | * '''من لا يحضره الفقيه'''، الصدوق (م.381ق.)، تحقيق غفاري، قم، نشر اسلامي، 1404ق. | ||
* '''نمونه'''، | * '''منتقی الجمان'''، حسن بن زين الدين العاملی (م.1011ق.)، به كوشش الغفاری، قم، النشرالاسلامی، 1362ش. | ||
* '''الميزان'''، الطباطبائی (م.1402ق.)، قم, النشر الاسلامی, 1417ق. | |||
* '''نثر طوبی'''، الشعرانی (م.1393ق.)، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1398ق. | |||
* '''نمونه'''، مكارم شيرازي و ديگران، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1374ش. | |||
* '''نهج البلاغه شرح عبده'''، قم، دار الذخائر، 1412ق. | |||
* '''وسائل الشيعه'''، الحر العاملی (م.1104ق.)، تحقيق ربانی شيرازی، بيروت، دار احياء التراث العربی، 1403ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
خط ۸۰: | خط ۹۰: | ||
[[رده:کعبه]] | [[رده:کعبه]] | ||
[[رده:مکانهای دارای احکام]] | |||
[[ | [[رده:الگوهای عمودی]] | ||
[[ |