در حال ویرایش دعاهای شب عرفه

{{نقل قول دوقلو

| تیتر= دعای شب عرفه

|أَسْأَلُکَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ، الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَکّاً وَخَرَّ مُوسیٰ صَعِقاً، وَبِاسْمِکَ الَّذِی رَفَعْتَ بِهِ السَّمٰاوٰاتِ بِلاٰ عَمَدٍ، وَسَطَحْتَ بِهِ الْأَرْضَ عَلیٰ وَجْهِ مٰاءٍ جَمَدٍ، وَبِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الْمَکْنُونِ الْمَکْتُوبِ الطّٰاهِرِ الَّذِی إِذٰا دُعِیتَ بِهِ أَجَبْتَ، وَإِذٰا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَیْتَ

| وَبِاسْمِکَ الَّذِی دَعٰاکَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِکَ وَجَبْرَئِیلُ وَمِیکٰائِیلُ وَإِسْرٰافِیلُ، وَحَبِیبُکَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَمَلاٰئِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ، وَأَنْبِیٰاؤُکَ الْمُرسَلُونَ، وَعِبٰادُکَ الصّٰالِحُونَ مِنْ أَهْلِ السَّمٰاوٰاتِ وَالْأَرَضِینَ، وَبِاسْمِکَ الَّذِی دَعٰاکَ بِهِ ذُوالنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغٰاضِبِاً فَظَنَّ أَنْ لَنْ تَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنٰادیٰ فِی الظُّلُمٰاتِ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلّاٰ أَنْتَ سُبْحٰانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظّٰالِمِینَ، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَنَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَمِّ، وَکَذٰلِکَ تُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ

| وَبِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الَّذِی دَعٰاکَ بِهِ دٰاوُدُ وَخَرَّ لَکَ سٰاجِداً فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ، وَبِاسْمِکَ الَّذِی دَعَتْکَ بِهِ آسِیَةُ امْرَاَةُ فِرْعَوْنَ إِذْ {{آیه|قٰالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظّٰالِمِینَ}} فَاسْتَجَبْتَ لَهٰا دُعٰاءَهٰا، وَبِاسْمِکَ الَّذِی دَعٰاکَ بِهِ أَیُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاٰءُ، فَعٰافَیْتَهُ وَآتَیْتَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ، رَحْمَةً مِنْ عِنْدِکَ وَذِکْریٰ لِلْعٰابِدِینَ

|بدان نام عظیمت که داوود بدان نام تو را خواند و برایت به سجده افتاد پس گناهش آمرزیدی و بدان نامت که آسیه همسر فرعون بدان نام تو را خواند و گفت: «پروردگارا برای من نزد خود در بهشت خانه‌ای بنا کن و نجاتم ده از فرعون و کردارش و نجاتم ده از دست مردم ستمکار»، پس دعایش را اجابت کردی و بدان نامت که ایوب تو را بدان خواند در آن هنگام که بلا بر او نازل شد، پس او را تندرست کرده و کسانش را به او دادی و نظائرشان را نیز از رحمت خویش و پندی برای پرستش‌کنندگان

| وَبِاسْمِکَ الَّذِی تَنَزَّلَ بِهِ جَبْرَئِیلُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَباِسْمِکَ الَّذِی دَعٰاکَ بِهِ آدَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ، وَأَسْکَنْتَهُ جَنَّتَکَ، وأَسْأَ لُکَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ، وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ خٰاتَمِ النَّبِیِّینَ، وَبِحَقِّ إِبرٰاهِیمَ وَبِحَقِّ فَصْلِکَ یَوْمَ الْقَضٰاءِ، وَبِحَقِّ الْمَوٰازِینِ إِذٰا نُصِبَتْ، وَالصُّحُفِ إِذٰا نُشِرَتْ، وَبِحَقِّ الْقَلَمِ وَمٰا جَریٰ وَاللَّوْحِ وَمٰا أَحْصیٰ

| وَبِحَقِّ الْاِسْمِ الَّذِی کَتَبْتَهُ عَلیٰ سُرٰادِقِ الْعَرْشِ قَبْلَ خَلْقِکَ الْخَلْقَ وَالدُّنْیٰا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ بِأَلْفَیْ عٰامٍ، وَأَشْهَدُ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لاٰ شَرِیکَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، وأَسْأَ لُکَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ فِی خَزائِنِکَ الَّذِی اسْتأْثَرْتَ بِه فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ، لَمْ یَظْهَرْ عَلَیْهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِکَ، لاٰ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَلاٰ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ وَلاٰ عَبْدٌ مُصْطَفیً

| اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ تِلْکَ الْمُنٰاجٰاةِ الَّتِی کٰانَتْ بَیْنَکَ وَبَیْنَ مُوسَی بنِ عِمْرٰانَ فَوْقَ جَبَلِ طُورِ سَیْنٰاءَ، وأَسْأَ لُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی عَلَّمْتَهُ مَلَکَ الْمَوْتِ لِقَبْضِ الْأَرْوٰاحِ، وأَسْأَ لُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی کُتِبَ عَلیٰ وَرَقِ الزَّیْتُونِ فَخَضَعَتِ النِّیرٰانُ لِتِلْکَ الوَرَقَةِ، فَقُلْتَ: {{آیه|یٰا نٰارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاٰماً}} وَأَسْأَ لُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی کَتَبْتَهُ عَلیٰ سُرٰادِقِ الْمَجْدِ وَالْکَرٰامَةِ یٰا مَنْ لاٰ یُحْفِیهِ سٰائِلٌ، وَلاٰ یَنْقُصُهُ نٰائِلٌ، یٰا مَنْ بِهِ یُسْتَغٰاثُ وَإِلَیْهِ یُلْجَأُ

| خدایا از تو خواهم به حق آن مناجاتی که میان تو و موسی بن عمران در بالای کوه طور سیناء گذشت و از تو خواهم به آن نامت که آن را برای گرفتن جان‌ها به ملک‌الموت یاد دادی و از تو خواهم بدان نامت که نوشته شد به برگ زیتون و آتش‌ها در مقابل آن نام فروتن گشت و فرمودی «ای آتش سرد و سلامت باش» و از تو خواهم بدان نامت که نوشتی آن را بر سراپرده‌های مجد و کرامت ای که درمانده‌اش نکند سائلی و نکاهدش دادن جایزه‌ای، ای که به او استغاثه شود و به او پناه برند

| از تو خواهم به حق این نام‌ها و به این دعاها که بیامرزی آنچه از گناهان که از پیش داشته و از این پس داریم و آنچه پنهان کرده و آنچه را آشکار کردیم و آنچه را ظاهر کرده و آنچه را مخفی کردیم و آنچه را تو بدان آگاهتری از ما، که براستی تو بر هر چیز توانایی، به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان، ای نگهدار هر غریب، ای همدم هر تنها، ای نیروی هر ناتوان، ای یار هر ستمدیده، ای روزی ده هر محروم، ای مونس هر وحشت‌زده، ای همراه هر مسافر، ای تکیه‌گاه هر حاضر در وطن

|یٰا غٰافِرَ کُلِّ ذَنْبٍ وَخَطِیئَةٍ، یٰا غِیٰاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ، یٰا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ، یٰا کٰاشِفَ کَرْبِ الْمَکْرُوبِینَ، یٰا فٰارِجَ هَمِّ الْمَهْمُومِینَ، یٰا بَدِیعَ السَّمٰاوٰاتِ وَالْأَرَضِینَ، یٰا مُنْتَهیٰ غٰایَةِ الطّٰالِبِینَ، یٰا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ، یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، یٰا رَبَّ الْعٰالَمِینَ، یٰا دَیّٰانَ یَوْمِ الدِّینِ، یٰا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ، یٰا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ، یٰا أَسْمَعَ السّٰامِعِینَ، یٰا أَبْصَرَ النّٰاظِرِینَ، یٰا أَقْدَرَ الْقٰادِرِینَ

| اللّٰهُمَّ احْفَظْنِی، وَعٰافِنِی فِی مَقٰامِی، وَاصْحَبْنِی فِی لَیْلِی وَنَهٰارِی، وَمِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَمِنْ خَلْفِی وَعَنْ یَمِینِی وَعَنْ شِمٰالِی، وَمِنْ فَوْقِی وَمِنْ تَحْتِی، وَیَسِّرْ لِیَ السَّبِیلَ، وَأَحْسِنْ لِیَ التَّیْسِیرَ، وَلاٰ تَخْذُلْنِی فِی الْعَسِیرِ، وَاهْدِنِی یٰا خَیْرَ دَلِیلٍ، وَلاٰ تَکِلْنِی إِلیٰ نَفْسِی فِی الْأُمُورِ، وَلَقِّنِی کُلَّ سُرُورٍ، وَاقْلِبْنِی إِلیٰ أَهْلِی بِالْفَلاٰحِ وَالنَّجٰاحِ مَحْبُوراً فِی الْعٰاجِلِ وَالْآجِلِ، إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ، وَأَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ طَیِّبٰاتِ رِزْقِکَ، وَاسْتَعْمِلْنِی فِی طٰاعَتِکَ، وَأَجِرْنِی مِنْ عَذٰابِکَ وَنٰارِکَ، وَاقْلِبْنِی إِذٰا تَوَفَّیْتَنِی إِلیٰ جَنَّتِکَ بِرَحْمَتِکَ

|خدایا مرا حفظ کن وَاصْحَبْنِی فِی لَیْلِی وَنَهٰارِی وَمِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَمِنْ خَلْفِی وَعَنْ و عافیتم ده در جایگاهم و همراه من باش در شب و روزم و از پیش رو و پشت سرم و از راست و چپم و از بالای سر و زیر پایم و راه را بر من هموار کن و آسانی خوشی برایم پیش‌آور و در دشواریها خوارم مکن و راهنمائیم کن ای بهترین راهنما و در کارها مرا به خودم وامگذار و هر سرور و خوشحالی را به دلم انداز و بازگردان مرا بسوی خانواده‌ام به رستگاری و کامیابی و آراسته به شادکامی در دنیا و آخرت که براستی تو بر هر چیز توانائی و از فضل خویش روزیم کن و فراخ گردان بر من از روزیهای پاکیزه‌ات و وادارم کن به انجام طاعتت‌وپناهم‌ده از عذاب و آتش دوزخت و بگردانم به رحمت خود هنگامی‌که مرا از این‌جهان بیرون‌بری

|خدایا به تو پناه برم از زوال نعمتت و از عٰافِیَتِکَ، وَمِنْ حُلُولِ نَقِمَتِکَ، وَمِنْ نُزُولِ عَذٰابِکَ، وَأَعُوذُ بِکَ تغییر یافتن عافیتت و از آمدن عقوبتت و از نازل شدن عذابت و به تو پناه برم از سختی بلاء و گرفتاری و رسیدن بدبختی و از تقدیر بد و شماتت دشمنان و از شرّ آنچه از آسمان فرود آید و از شرّ آنچه در کتاب منزل خود (قرآن) بیان فرموده‌ای خدایا مرا از اشرار و از اهل دوزخ قرارم مده و از مصاحبت نیکان محرومم مفرما و به زندگی پاکیزه زنده‌ام بدار و به مرگ پاکیزه‌ای بمیرانم که به نیکان ملحقم داری و رفاقت پیمبران را روزیم گردانی در جایگاه پسندیده نزد پادشاهی نیرومند

|اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلیٰ حُسْنِ بَلاٰئِکَ وَصُنْعِکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَلَی الْإِسْلاٰمِ، وَاتِّبٰاعِ السُنَّةِ، یٰا رَبِّ کَمٰا هَدَیْتَهُمْ لِدِینِکَ، وَعَلَّمْتَهُمْ کِتٰابَکَ، فَاهْدِنٰا وَعَلِّمْنٰا، وَلَکَ الْحَمْدُ عَلیٰ حُسْنِ بَلاٰئِکَ وَصُنْعِکَ عِنْدِی خٰاصَّةً، کَمٰا خَلَقْتَنِی فَأَحْسَنْتَ خَلْقِی، وَعَلَّمْتَنِی فَأَحْسَنْتَ تَعْلِیمِی، وَهَدَیْتَنِی فَأَحْسَنْتَ هِدٰایَتِی، فَلَکَ الْحَمْدُ عَلیٰ إِنْعٰامِکَ عَلَیَّ قَدِیماً وَحَدِیثاً، فَکَمْ مِنْ کَرْبٍ یٰا سَیِّدِی قَدْ فَرَّجْتَهُ، وَکَمْ مِنْ غَمٍ‌ّ یٰا سَیِّدِی قَدْ نَفَّسْتَهُ، وَکَمْ مِنْ هَمٍ‌ّ یٰا سَیِّدِی قَدْ کَشَفْتَهُ، وَکَمْ مِنْ بَلاٰءٍ یٰا سَیِّدِی قَدْ صَرَفْتَهُ، وَکَمْ مِنْ عَیْبٍ یٰا سَیِّدِی قَدْ سَتَرْتَهُ، فَلَکَ الْحَمْدُ عَلیٰ کُلِّ حٰالٍ فِی کُلِّ مَثْویً وَزَمٰانٍ، وَمُنْقَلَبٍ وَمَقٰامٍ، وَعَلیٰ هٰذِهِ الْحٰالِ وَکُلِّ حٰالٍ

| اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَفْضَلِ عِبٰادِکَ نَصِیباً فِی هٰذَا الْیَوْمِ، مِنْ خَیْرٍ تَقْسِمُهُ، أَوْ ضُرٍّ تَکْشِفُهُ، أَوْ سُوءٍ تَصْرِفُهُ، أَوْ بَلاٰءٍ تَدْفَعُهُ، أَوْ خَیْرٍ تَسُوقُهُ، أَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهٰا، أَوْ عٰافِیَةٍ تُلْبِسُهٰا، فَإِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَبِیَدِکَ خَزٰائِنُ السَّمٰاوٰاتِ وَالْأَرْضِ، وَأَنْتَ الْوٰاحِدُ الْکَرِیمُ الْمُعْطِی الَّذِی لاٰ یُرَدُّ سٰائِلُهُ، وَلاٰ یُخَیَّبُ آمِلُهُ، وَلاٰ یَنْقُصُ نٰائِلُهُ، وَلاٰ یَنْفَدُ مٰا عِنْدَهُ، بَلْ یَزْدٰادُ کَثْرَةً وَطِیباً وَعَطٰاءً وَجُوداً، وَارْزُقْنِی مِنْ خَزٰائِنِکَ الَّتِی لاٰ تَفْنیٰ، وَمِنْ رَحْمَتِکَ الْوٰاسِعَةِ، إِنَّ عَطٰاءَکَ لَمْ یَکُنْ مَحْظُوراً، وَأَنْتَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، بِرَحْمَتِکَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.

}}

| تیتر= دعای شب عرفه به نقل از کفعمی

| اَللّٰهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ وَتَهَیَّأَ وَأَعَدَّ وَاسْتَعَدَّ لِوِفٰادَةٍ إِلیٰ مَخْلُوقٍ، رَجٰاءَ رِفْدِهِ وَطَلَبَ نٰائِلِهِ وَجٰائِزَتِهِ، فَإِلَیْکَ یٰا رَبِّ تَعْبِیَتِی وَاسْتِعْدٰادی، رَجٰاءَ عَفْوِکَ، وَطَلَبَ نٰائِلِکَ وَجٰائِزَتِکَ، فَلاٰ تُخَیِّبْ دُعٰائِی، یٰا مَنْ لاٰ یَخِیبُ عَلَیْهِ سٰائِلٌ وَلاٰ یَنْقُصُهُ نٰائِلٌ، فَإِنِّی لَمْ آتِکَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صٰالِحٍ عَمِلْتُهُ، وَلاٰ لِوِفٰادَةٍ إِلیٰ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ، أَتَیْتُکَ مُقِرّاً عَلیٰ نَفْسِی بِالْإِسٰاءَةِ وَالظُّلْمِ، مُعْتَرِفاً بِأَنْ لاٰ حُجَّةَ لِی وَلاٰ عُذْرَ، أَتَیْتُکَ أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِکَ، الَّذِی عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخٰاطِئِینَ، فَلَمْ یَمْنَعْکَ طُولُ عُکُوفِهِمْ عَلیٰ عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیْهِمْ بِالرَّحْمَةِ

| فَیٰا مَنْ رَحْمَتُهُ وٰاسِعَةٌ وَعَفْوُهُ عَظِیمٌ، یٰا عَظِیمُ یٰا عَظِیمُ یٰا عَظِیمُ، لاٰ یَرُدُّ غَضَبَکَ إِلّاٰ حِلْمُکَ، وَلاٰ یُنْجِی مِنْ سَخَطِکَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَیْکَ، فَهَبْ لِی یٰا إِلٰهِی فَرَجاً بالقُدْرَةِ الَّتِی تُحْیِی بِهٰا مَیْتَ الْبِلاٰدِ، وَلاٰ تُهْلِکْنِی غَمّاً حَتّیٰ تَسْتَجِیبَ لِی، وَتُعَرِّفَنِی الْإِجٰابَةَ فِی دُعٰائی، وَأَذِقْنِی طَعْمَ الْعٰافِیَةِ إِلیٰ مُنْتَهیٰ أَجَلِی، وَلاٰ تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی، وَلاٰ تُسَلِّطْهُ عَلَیَّ، وَلاٰ تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقِی

|ای کسی‌که رحمتش وسیع و گذشتش بزرگ است ای خدای بزرگ ای خدای بزرگ ای خدای بزرگ خشم تو را جز بردباریت جلوگیری نکند و از غضب تو جز زاری به درگاهت چیزی نجات‌نبخشد پس ای‌معبود من بدان قدرتی‌که سرزمینهای مرده را بدان وسیله زنده می‌گردانی گشایشی برمن بخش و مرا به حال اندوه هلاکم مکن تا دعایم را مستجاب کنی و اجابت دعایم را به من بنمایانی و طعم تندرستی را تا پایان عمر به من بچشان و گرفتار شماتت دشمنم مکن و او را بر من مسلط مگردان و بر گردنم سوارش منما

| اللّٰهُمَّ إِنْ وَضَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْفَعُنِی، وَإِنْ رَفَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَضَعُنِی، وَإِنْ أَهْلَکْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَعْرِضُ لَکَ فِی عَبْدِکَ، أَوْ یَسْأَلُکَ عَنْ أَمْرِهِ، وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَیْسَ فِی حُکْمِکَ ظُلْمٌ، وَلاٰ فِی نَقِمَتِکَ عَجَلَةٌ، وَإِنَّمٰا یَعْجَلُ مَنْ یَخٰافُ الْفَوْتَ، وَإِنَّمٰا یَحْتٰاجُ إِلَی الظُّلْمِ الضَّعِیفُ، وَقَدْ تَعٰالَیْتَ یٰا إِلٰهِی عَنْ ذٰلِکَ عُلُوّاً کَبِیراً. اللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ فَأَعِذْنِی، وَأَسْتَجِیرُ بِکَ فَأَجِرْنِی، وَأَسْتَرْزِقُکَ فَارْزُقْنِی، وَأَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ فَاکْفِنِی، وَأَسْتَنْصِرُکَ عَلیٰ عَدُوِّی فَانْصُرْنِی، وَأَسْتَعِینُ بِکَ فَأَعِنِّی، وَأَسْتَغْفِرُکَ یٰا إِلٰهِی فَاغْفِرْ لِی، آمِینَ آمِینَ آمِینَ.

}}

== منابع ==

}}

{{پایان}}

[[رده:دعاهای عرفه]]