در حال ویرایش ریچارد فرانسیس برتون (بخش)

==سفر برتن به مکه==

برتن برای سفر به مکه، با کاروانی که از دمشق آمده بود، همراه شد. آن‌ها شرقی‌ترین راه را از چهار راهی که به مکه می‌رسید، انتخاب کردند؛ راهی که به دستور‌ [[هارون الرشید]] و همسرش زبیده ساخته شده بود.<ref>Christians at Mecca،P177.</ref> 

در طی این مسیر سه روز به آب برنخوردند. برتن 20 دلار به یک ساربان مکی داد تا آن‌ها را به مکه برساند.

آغاز سفر آن‌ها 31 آگوست 1853م. بوده است.

او همراه یک کاروان 7000 نفری سوار بر الاغ و اسب و شتر و گاه پیاده راه مکه را در پیش گرفت.

برتن وضعیت کاروان را از جهت نظم و پوشیدن لباس‌ یکسان، مناسب نمی‌‌‌‌داند.

به گزارش وی، فقط حرکت کاروان با صدای شلیک به آگاهی همه می‌رسیده است.

بیشینه افراد پیاده کاروان به سبب خستگی بسیار و یا برخورد با خارها می‌لنگیدند و افرادی که در این مسیر جان می‌سپردند، طعمه کرکس‌ها و کلاغ‌ها می‌شدند.<ref>Christians at Mecca،P178.</ref> 

آنان روزانه 25 مایل پیاده‌روی می‌کردند و در مکان‌هایی که شترها را برای استراحت نگه می‌داشتند، برتن شترران و محمد را برای آوردن آب به چاه‌هایی که مایل‌ها دورتر حفر شده بود، می‌فرستاد و از این فرصت برای نوشتن یادداشت‌هایش بهره می‌برد. چاه‌های میان راه نگاهبانانی داشته که بهایی فراوان برای آب از زائران دریافت می‌کردند.

===احرام و ورود به مکه===

آنان در فاصله دو روز مانده به مکه [[محرم]] شدند<ref>Christians at Mecca،P180.</ref> و سرانجام پس از 12 روز پیاده‌روی صبح روز 11 سپتامبر وارد مکه شدند، در مکه، محمد، آن جوان مکی که در طول سفر بارها رفتاری گستاخانه نشان داده بود، به میزبانی بخشنده برای برتن تبدیل شد.<ref>Christians at Mecca،P182.</ref> 

===دیدار از کعبه===

برتن پس از استراحتی دو ساعته در منزل محمد، به دیدن [[خانه خدا]] شتافته است. وی درباره نخستین دیدارش از [[کعبه]] نوشته که سرانجام برنامه و آرزوی چندین ساله‌اش تحقق یافته است.

به گزارش وی، در آن‌جا قطعات عظیمی به قدمت اهرام مصر و زیبایی و هماهنگی بناهای یونان و ایتالیا و زرق و برق ساختمان‌های هند دیده نمی‌شود؛ ولی چشم‌اندازی عجیب و یگانه و بسیار ستودنی دارد.<ref>Christians at Mecca،P182.</ref> 

به باور برتن، حتی زائرانی که گریه‌کنان به [[پرده کعبه]] آویخته بودند و شماری دیگر که برای رسیدن به [[حجرالاسود]] هجوم می‌آوردند، احساسی عمیق‌تر از او نداشتند. در نظر وی، گویا این حرکت بال فرشتگان است که پرده کعبه را تکان می‌دهد، نه نسیم صبحگاهی.<ref>Christians at Mecca،P182.</ref> 

به گفته او، احساسات و اشتیاق عجیبی نزدیک کعبه حکمفرما است که او را از خرسندی به وجد آورده است. وی که با کمک محمد در طواف شرکت کرده بود، ابتدا بوسیدن حجرالاسود را در ازدحام جمعیت کاری ناممکن دانست؛ ولی سرانجام محمد و دوستانش مسیری را برای وی باز کردند تا او به تنهایی این کار را انجام دهد. وی حجرالاسود را بوسیده و دستان و پیشانی‌اش را بر آن مالیده و به دقت آن را دیده و اطمینان یافته که حجرالاسود یک شهاب و سنگ آسمانی است.<ref>Christians at Mecca،P183.</ref> 

وی در همان شب اول اقامتش در مکه در حالی که قرص ماه کامل بوده، دیگر بار به دیدن خانه خدا رفته و ابهت و شکوه آن را بیش از هنگام روز دانسته است. به باور وی، شب هنگام، محو شدن خانه‌ها و ساختمان‌های پیرامون کعبه در تاریکی باعث انزوای خانه کعبه می‌شود و این انزوا به تحقق ایده‌ای می‌انجامد که به اسلام زندگانی بخشیده است.<ref>Christians at Mecca،P183.</ref> 

در نظر برتن، مکه شهری میان تپه‌های ترسناک بوده و وی آن را با فلورانس در ایتالیا مقایسه کرده که از دید او، زیبایی‌های فلورانس را ندارد.

وی [[مناره‌های مسجدالحرام]] را زیر نور ماه به ستون‌های نقره‌ای رنگ تشبیه کرده است.

===در عرفات===

صبح روز بعد یعنی 12 سپتامبر، برتن به سوی [[عرفات]] حرکت کرد. وی و همراهانش پس از 6 ساعت پیاده‌روی به عرفات رسیدند. در مسیر عرفات پنج تن از زائران به علت گرمای طاقت‌فرسا و کهولت سن جان باختند.<ref>Christians at Mecca،P184.</ref> 

در عرفات شیخ مسعود، ساربان کهنسال و راهنمای برتن، شمار زائران را 50000 تن تخمین زده است. بیدارباش [[روز عرفه]] با شلیک توپ رخ داده و برتن با بالا رفتن از کوهی در عرفات، به وصف تپه‌ها و محیط پیرامون مکه پرداخته است.

او از بالای کوه، شاهد حرکت شریف مکه و همراهانش در صفوف منظم در عرفات بوده که در هنگام ایراد خطبه واعظ، بر فراز [[جبل الرحمه]] می‌رفته است.<ref>Christians at Mecca،P185.</ref> 

===شب دهم ذی‌حجه===

برتن شب دهم ذی‌حجه را در [[مزدلفه]] گذرانده و همان شب هفت تکه سنگ را در [[لباس احرام]] خود پیچیده تا صبح روز بعد برای [[رمی جمرات]] آماده باشد. وی پس از رمی سرش را تراشیده و از [[احرام]] بیرون آمده و به مکه بازگشته است.<ref>Christians at Mecca،P186.</ref> 

===ورود به درون کعبه===

در این هنگام به وی خبر می‌رسد که پرده کعبه در حال تعویض است و خانه کعبه نیز به روی حاجیان باز شده است. او با اصرار بسیار و با کمک دو مرد تنومند خود را به در کعبه رساند و نگهبانان در پس از پرس و جو از نام و ملیت او و دریافت هشت دلار، به وی اجازه دادند تا به درون کعبه رود.<ref>Christians at Mecca،P187،188.</ref> 

===توصیف قربانی===

برتن به [[منا]] بازگشت؛ اما برای خرید گوسفند و قربانی کردن آن کوشش نکرد. به گزارش وی، پنج تا شش هزار گوسفند قربانی شدند. او حاجیان را به سبب اهدای گوشت قربانی به فقیران ستایش می‌کند.<ref>Christians at Mecca،P187.</ref> 

===توصیف جمعیت===

برتن جمعیت انبوه نمازگزاران در صف‌های طویل با لباس‌های رنگارنگ به سوی کعبه را به گل‌های باغ تشبیه می‌کند و معتقد است که این گوناگون نژادها تاکنون در هیچ جایی دیده نشده است.

وی به خطیب کهنسال مسجدالحرام اشاره کرده که از منبر زراندود بالا رفت و لب به سخن گشود و سخنانش در جان شنوندگانی که در پایان جملات بلندش «آمین» می‌گفتند، بسیار می‌نشست. برتن این مراسم را بزرگ‌ترین و جدی‌ترین مراسم مذهبی شمرده که به چشم خود دیده است.<ref>Christians at Mecca،P188.</ref> 

===محل اقامت===

روزهای دیگر اقامت برتن در مکه با همنشینی دوستان و همراهان و نگارش خاطراتش سپری شده است.

خانه‌ای که برتن در مکه در آن مستقر شده بود، متعلق به مادر و دایی محمد بسیونی و در ایام حج مکانی شلوغ بود که دوستان و خویشان محمد در آن اقامت داشتند و برای برتن بسیار دشوار بود که یادداشت‌هایش را دور از چشمان آنان بنویسد.<ref>Christians at Mecca،P188.</ref> 

===توصیف مکه===

از دیدگاه برتن، تراکم تپه‌های پیرامون مکه و پیشگیری از وزش باد به سوی این شهر، آن را به مکانی گرم و طاقت‌فرسا همانند کوره تبدیل کرده است.<ref>Christians at Mecca،P189.</ref> 

===توصیف مردم مکه===

او ساکنان مکه را به گزارش از سفیر انگلیس در جده 45000 تن تخمین زده<ref>Personal Narrative of a Pilgrimage to Al،Madinah and Meccah، Vol 2،P102.</ref> و آنان را مردمی طماع و منحرف، متعصب، مغرور و خودنما ولی متمدن‌تر از ساکنان مدینه برشمرده است.

===توصیف بازار بردگان===

واپسین جایی که برتن در مکه از آن دیدن کرده، بازار بردگان مکه است؛ جایی که بردگانی که بیشتر از نژادهای سومالی و سواحلی و گالاس بودند، لباس‌های رنگی بر تن کرده، در ردیف‌هایی می‌نشستند و بالاترین قیمت پیشنهادی برای آن‌ها 50 پوند بوده است.<ref>Christians at Mecca،P189.</ref> 

===مهم‌ترین سوغات===

از دید برتن، بطری‌های[[آب زمزم]] برای هدیه به خویشاوندان مهم‌ترین [[سوغات]] آن سرزمین بوده است.

===بازگشت از حجاز===

وی با بدرقه محمد به جده رفته و در 26 سپتامبر همان سال سوار بر کشتی رهسپار سوئز شده است. او در راه بازگشت به افریقا نوشته‌هایش را در کیسه گندمی پنهان کرده بود.<ref>Christians at Mecca،P190.</ref>