در حال ویرایش زیارت‌نامه عبدمناف

'''زیات‌نامه عبد مناف''' متن زیارتی است که در منابع دعا و زیارت نقل شده است<ref>مفتاح الجناب فی الادعیه و الاعمال، ج۲، ص8</ref> و زائر می‌تواند در هنگام زیارت قبر [[عبد مناف بن قصی|عبد مناف]] در قبرستان [[جنة المعلاة]] آن را بخواند. عبد مناف جد بزرگ [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمد(ص)]] بود. در این زیارت‌نامه بر او درود فرستاده شده و بر شرافت نسب پیامبر تاکید شده است. 

== عبد مناف ==
عبد مناف پسر قصی بن کلاب (رئیس قبیله قریش) بود که پس از پدرش مناصب مکه بین او و برادرش، عبدالدار، تقسیم شد. بنی هاشم و بنی امیه از بنی عبدمناف هستند. حضرت محمد(ص) نیز از نوادگان عبد مناف بود. محل دفن او را قبرستان ابوطالب در مکه دانسته‌اند.

==مضمون زیارت‌نامه==
این زیارتنامه با درود بر [[عبد مناف بن قصی|عبد مناف]] به عنوان «سیّد نجیب» و «شاخه پرثمر درخت ابراهیم خلیل» آغاز می‌شود و بر شرافت ذاتی و نقش او به عنوان حلقه‌ای اصیل در زنجیره نبوت تأکید می‌کند؛ سپس با خطاب‌هایی مانند «ای جدّ بهترین آفریدگان» جایگاه او را به عنوان جدّ پیامبر اسلام(ص) و وارث مقامات پیامبران پیشین و سرپرست [[کعبه]] می‌ستاید.
==متن زیارت‌نامه==
{{نقل قول دوقلو
| تیتر= زیارت‌نامه عبد مناف
| اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّيِّدُ النَّبِيلُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْغُصْنُ الْمُثْمِرُ مِنْ شَجَرَةِ إِبْراهِيمَ الْخَلِيلِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا جَدَّ خَيْرِ الْوَرى، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَاابْنَ الاَْنْبِياءِ الاَْصْفِياءِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَاابْنَ الاَْوْصِياءِ الاَْوْلِياءِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْحَرَمِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ مَقامِ إِبْراهِيمَ،اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صاحِبَ بَيْتِ اللهِ الْعَظِيمِ،اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى آبائِكَ الطّاهِرِينَ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ.
| سلام بر تو اى سيد بزرگوار، سلام بر تو اى شاخه پر بار شجره (طيّبه) ابراهيم خليل(ع) ، سلام بر تو اى جد بهترين آفريده ها، سلام بر تو اى پسر پيامبران برگزيده، اى پسر اوصياى اوليا، سلام بر تو اى بزرگ حرم، سلام بر تو اى وارث مقام ابراهيم، سلام بر تو اى سرپرست بيت الله عظيم، سلام بر تو و بر پدران و فرزندان پاكت و رحمت خدا و بركاتش بر همه شما باد.
}}
==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==
* مفتاح الجنات في الأدعیة و الأعمال و الصلوات و الزیارات، محسن امین، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، 2000م.