در حال ویرایش شیعه در اندونزی (کتاب) (بخش)

==تاریخ تشیع دراندونزی==
پرسش از زمان ورود تشیع به [[اندونزی]] با پرسش از زمان و نحوه ورود اسلام به جنوب شرق آسیا و اندونزی پیوسته است. درباره ورود اسلام و تشیع به اندونزی سه نظریه وجود دارد: 

'''نظریه اول''' که مورخان [[اهل سنت]] بدان تمایل دارند، بر آن است که اسلام توسط سنی‌ها به اندونزی آورده شده و تشیع ریشه‌ای در تاریخ اسلام در اندونزی ندارد و شیعه معاصر در اندونزی تنها بعد از انقلاب اسلامی در [[ایران]] ظهور یافته است. <ref>شیعه در اندونزی، ص 32</ref>

'''نظریه دوم''' که از آنِ برخی پژوهشگران بومی است شیعه را در آسیای جنوب شرقی به ويژه اندونزی دارای ریشه‌های فرهنگی و تاریخی و ظهور انقلاب اسلامی را تنها در احیا و گسترش شیعه موثر می‌داند. <ref>شیعه در اندونزی، ص 33</ref>

'''نظریه سوم''' که از آنِ پژوهشگران غربی است بر این باور است که هر چند موج اصلی اسلامی سازی آسیای جنوب شرقی مربوط به مبلغان سنی مذهب بوده است اما بازرگانان و مبلغان و کارگزاران شیعه مذهب هندی و ایرانی و عرب نیز در اسلامی سازی و در نتیجه رواج آموزه‌های شیعه نقش داشته اند.<ref>شیعه در اندونزی، ص 33</ref>

==== نقش تشیع در ورود و گسترش اسلام در اندونزی ====
نویسنده در فصل دوم این کتاب به تفصیل درباره نقش شیعه در ورود و گسترش اسلام در اندونزی به بحث و بررسی پرداخته است. محققان ورود اسلام به این مناطق را به اعراب، هندی‌ها، ایرانی‌ها و چینی‌های مسلمان نسبت داده اند. نویسنده که معتقد است هر یک از این مبادی سهمی در ورود اسلام به جنوب شرق آسیا داشته اند، در طول این فصل سعی کرده اثبات کند که عامل شیعی در هر یک از این فرضیه‌ها نقش و سهم اساسی بر عهده داشته باشد. <ref>شیعه در اندونزی، ص 34</ref>

بدین ترتیب نویسنده بر آن است که ورود تشیع به اندونزی از طریق مبادی زیر را به اثبات برساند:

* مهاجرت سادات از سرزمین‌های عربی به اندونزی<ref>شیعه در اندونزی، ص 38</ref>
* انتقال فرهنگ شیعه با سفر بازرگانان و مهاجران مسلمان هندی به اندونزی<ref>شیعه در اندونزی، ص 57</ref> 
* مهاجرت ایرانیان از جمله صوفیان ایرانی که پل ارتباطی شیعه و سنی بودند به اندونزی. <ref>شیعه در اندونزی، ص 67-68</ref>