در حال ویرایش صحن (بخش)

==واژه‌شناسی==
صحن، واژه‌ای عربی، به معنای ظرف بزرگ،<ref>كتاب العين، ج‏3، ص119؛  كتاب الجيم، ج‏2، ص172؛</ref> زمین هموار<ref name=":0">المحيط في اللغة، ج‏2، ص461.</ref> و حیاط خانه<ref>المحيط في اللغة، ج‏2، ص461؛  الصحاح، ج‏6، ص2151.</ref> است. برخی آن را هر موضع گسترده‌ای معنا کرده‌اند<ref name=":0" /> و ابن فارس، «ص، ح، ن» را اصلی دانسته که بر گستردگی و وسعت در شیء دلالت دارد.<ref>معجم مقاييس اللغه، ج‏3، ص335.</ref> برای این واژه، در واژه‌نامه‌های فارسی معانی میان سرای، وسط حیات، فضا، میدان، بشقاب یا کاسه بزرگ<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه صحن؛ لغت‌نامه دهخدا،‌ ذیل واژه صحن.</ref> و دیگر معانی<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه صحن.</ref> بیان شده است. برخی نیز، حياط و محوطه وسيع ميان خانه، حرم‌ها و مسجدها، و نیز عرصه، ميدان و فضا را «صحن» دانسته و اصطلاح «در صحنه بودن» را از همين ريشه دانسته‌اند.<ref name=":1" />