در حال ویرایش عراق (بخش)

==ساختار اجتماعی ـ فرهنگی== 
کشور عراق از نظر ساختار اجتماعی ـ فرهنگی به سه حوزه کاملاً متفاوت قابل تقسیم است. در حوزه مرکزی عراق [[اعراب سنی]]، در شمال [[کرد|کردها]] و در جنوب [[شیعیان]] سکونت دارند. و هویت‌های فرهنگی ـ اجتماعی کوچک‌تری نظیر ترکمن‌ها، آشوری‌ها و یزیدی‌ها نیز سکونت دارند. 
===کردها===
اکثر کردها [[سنی]] مذهب هستند و بخشی از آنها، که در اطراف [[خانقین]] سکونت دارند، [[شیعی]] مذهب هستند. کردها از ابتدای تشکیل عراق در جهت خودمختاری مبارزه کرده‌اند؛ و از نظر قومی به ایرانی‌ها نزدیک هستند و بر [[فرهنگ]]، [[زبان]] و قومیت کردی خود بسیار تاکید دارند و خود را از اکثریت [[اعراب عراق]] متمایز سازند.
بعد از فروپاشی رژیم بعث، با تشکیل ایالات ، از نظر اجتماعی دارای آزادی‌ و خودمختاری زیادی شده‌اند؛ تا آنجا که زبان کردی در کنار [[زبان عربی]] به عنوان زبان رسمی عراق در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده است.<ref>درسنامه آشنایی با کشورهای اسلامی، ۸۹</ref> 
===شیعیان===
شیعیان که اکثریت جمعیت عراق را تشکیل می‌دهند، بیشتر در مناطق جنوبی و مرکزی عراق سکونت دارند.
وجود [[مقبره امامان شیعی]] در شهرهای مقدس عراق همچون کربلا و نجف، و همچنین وجود [[حوزه علمیه نجف]] و در نتیجه حضور دایمی [[علمای شیعی]] در این شهرها باعث تقویت [[فرهنگ شیعی]] شده است و این امر، شیعیان عراق را از نظر فرهنگی به ایرانیان شیعی مذهب نزدیک ساخته است.<ref>درسنامه آشنایی با کشورهای اسلامی، ۸۹</ref>

===اعراب سنی===
اعراب سنی براساس قومیت عربی و مذهب سنی ایجاد شده و به دلیل حاکمیت اقلیت [[اعراب سنی]] در طول دهه‌های گذشته در عراق تقویت شده است. گرایشات عربی این بخش از فرهنگ عراق بسیار قدرتمند بوده و پان عربیسم به عنوان یک ایدئولوژی سیاسی فعال در عراق و حتی [[جهان عرب]] در این فرهنگ ریشه داشته است. این بخش به دلیل حمایت‌های نظام سیاسی در پی تسلط بر سایر بخش‌ها و همسان‌سازی فرهنگی بوده است.<ref>درسنامه آشنایی با کشورهای اسلامی، 90</ref>