در حال ویرایش عزاداری، سنت یا بدعت (کتاب)
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| قطع = وزیری | | قطع = وزیری | ||
| ناشر = مؤسسه فرهنگی هنری مشعر | | ناشر = مؤسسه فرهنگی هنری مشعر | ||
| وبسایت ناشر = http://hzrc.ac.ir | | وبسایت ناشر = http://hzrc.ac.ir | ||
| محل انتشارات = تهران | | محل انتشارات = تهران | ||
خط ۳۰: | خط ۲۹: | ||
|ردهبندی دیویی = 297/74 | |ردهبندی دیویی = 297/74 | ||
|سایر مشخصات = | |سایر مشخصات = | ||
}} | }} | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
انسانها در سراسر دنیا با دینها و نژادهای مختلف، با از دست دادن نزدیکان خود غمگین میشوند و اقدام به گریه و برپایی عزاداری میکنند | انسانها در سراسر دنیا با دینها و نژادهای مختلف، با از دست دادن نزدیکان خود غمگین میشوند و اقدام به گریه و برپایی عزاداری میکنند. وهابیت به عنوان یکی از مذاهب دین اسلام، عزاداری را بدعت و حرام میداند و این اعتقاد، سبب حملات تروریستی به دیگر مسلمانان دیگر مذاهب شده است. نگارندهی کتاب «عزاداری، سنت یا بدعت» میکوشد تا اثبات کند سوگواری و گریستن برای مردگان، حتی بر اساس روایات و منابع اهل سنت و وهابیت نیز حرام نیست و بدعت به شمار نمیرود. وی برای این امر به روایتهایی استناد میکند که نشان میدهد پیامبر خدا، در غم از دست دادن کسی به عزاداری پرداختهاند و روایتهایی که وهابیت برای حرام دانستن سوگواری به آنها متوسل شدهاست را با روشهای علم حدیث از اعتبار ساقط میکند. | ||
این کتاب در سه بخش تدوین شده است: | این کتاب در سه بخش تدوین شده است: | ||
خط ۴۶: | خط ۴۵: | ||
* مرثیه | * مرثیه | ||
* نوحه | * نوحه | ||
* | * ندبه | ||
* سنت | * سنت | ||
* سیره | * سیره | ||
* بدعت | * بدعت | ||
* | * صحابه | ||
==== فصل دوم: کلیات ==== | ==== فصل دوم: کلیات ==== | ||
خط ۵۷: | خط ۵۶: | ||
* ماهیت و آثار گریه | * ماهیت و آثار گریه | ||
* ماهیت و آثار مرثیهخوانی | * ماهیت و آثار مرثیهخوانی | ||
* جایگاه | * جایگاه صحابه نزد اهل سنت | ||
* دلیلهای مخالفان عزاداری و پاسخ اجمالی | * دلیلهای مخالفان عزاداری و پاسخ اجمالی | ||
* محدوده و ساختار بحث | * محدوده و ساختار بحث | ||
خط ۶۵: | خط ۶۴: | ||
==== فصل اول: نقل روایات جواز گریه ==== | ==== فصل اول: نقل روایات جواز گریه ==== | ||
در این فصل روایاتی از | در این فصل روایاتی از پیامبر و صحابه ایشان بیان شده که نشان میدهد گریستن برای درگذشتگان حرام نیست. | ||
==== فصل دوم: بررسی و تحلیل روایات منع از گریه ==== | ==== فصل دوم: بررسی و تحلیل روایات منع از گریه ==== | ||
فصل دوم از این بخش، حاوی روایتهایی است که | فصل دوم از این بخش، حاوی روایتهایی است که وهابیت برای اثبات حرام بودن گریه بر مردگان، به آنها استناد میکند. نگارنده در ضمن ذکر احادیث مذکور، سعی در بیان ضعیف بودن سند و دلالت این احادیث دارد. | ||
=== بخش سوم: مرثیهخوانی پیامبر و صحابه بر درگذشتگان === | === بخش سوم: مرثیهخوانی پیامبر و صحابه بر درگذشتگان === | ||
خط ۷۴: | خط ۷۳: | ||
==== فصل اول: نقل روایات جواز مرثیهخوانی ==== | ==== فصل اول: نقل روایات جواز مرثیهخوانی ==== | ||
در روایاتی که میان منابع | در روایاتی که میان منابع اهل سنت دیده میشود، مواردی از مرثیهخوانی شخص پیامبر، تأیید پیامبر بر مرثیهخوانی و انجام شدن مرثیهخوانی توسط صحابه به چشم میخورد. این فصل از کتاب با ذکر روایتهایی از این دست، اثبات میکند که مرثیهخوانی بر رفتگان حرام نیست. | ||
==== فصل دوم: نقد روایات نهی از مرثیهخوانی ==== | ==== فصل دوم: نقد روایات نهی از مرثیهخوانی ==== | ||
خط ۸۰: | خط ۷۹: | ||
== اطلاعات نشر == | == اطلاعات نشر == | ||
این کتاب، به نویسندگی جواد جعفری، در پاییز سال 1400 شمسی و توسط | این کتاب، به نویسندگی جواد جعفری، در پاییز سال 1400 شمسی و توسط پژوهشکده حج و زیارت تهیه شده و در 323 صفحه و توسط موسسه فرهنگی هنری مشعر به نشر رسیده است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
عزاداری سنت یا بدعت، جواد جعفری، مشعر، تهران، 1400 . | |||