در حال ویرایش فسوق

{{مقاله فقهی
| صفحه = [[فسوق (فتاوای مراجع)]]
| لینک = https://wikihaj.com/view/%D9%81%D8%B3%D9%88%D9%82_(%D9%81%D8%AA%D8%A7%D9%88%D8%A7%DB%8C_%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%AC%D8%B9)
| متن = فسوق (فتاوای مراجع)}}
{{جعبه اطلاعات اعمال
 | عنوان =فسوق 
 | تصویر = 
 | توضیح تصویر = 
 | فیلم = 
 | توضیح فیلم = 
 | دسته = [[محرمات احرام]]
 | مربوط به آیین = [[احرام]] در [[عمره]] و [[حج]]
 | مکان = [[حرم مکی]]
 | زمان = هنگام احرام
 | عمل قبلی = 
 | عمل بعدی = 
 | حکم = حرام است
 | کفاره = ندارد
 | پیامد فقهی = ندارد
 | ثواب = 
 | آداب وابسته = 
 | فلسفه و اسرار = 
 | منشاء و تاریخچه = 
 | مکان‌های وابسته = 
 | اشیای وابسته = 
 | ذکرهای وابسته = 
 | دعاهای وابسته = 
 | مفاهیم فقهی وابسته = 
 | احکام فقهی وابسته = 
 | صفحه فتواهای مراجع = [[فسوق (فتاوای مراجع)|فسوق]]
 | جستارهای وابسته = [[محرمات احرام]]
}}
'''فُسوق''' بر اساس [[آیه ۱۹۷ سوره بقره|آیه 197 سوره بقره]]، یکی از اعمالی است که فرد حج‌گزار در حال [[احرام]] باید از آن پرهیز کند ([[محرمات احرام|محرمات احرام)]]. درباره معنای دقیق آن اختلاف نظر وجود دارد. دروغ گفتن، دروغ بستن به خدا، دشنام دادن و فخرفروشی را از معناهای فسوق دانسته‌اند. فسوق در حال احرام و در غیر آن حرام است اما در احرام پرهیز از آن مورد تاکید قرار گرفته است. ارتکاب آن [[حج]] و [[عمره]] را باطل نمی‌کند و [[کفاره]] ندارد.

==فسوق چیست؟==
واژه فسوق در [[آیه ۱۹۷ سوره بقره]] آمده است: 
{{قرآن
| متن = الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومٰاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَ لاٰ فُسُوقَ وَ لاٰ جِدٰالَ فِي الْحَجِّ وَ مٰا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّٰهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّٰادِ التَّقْوىٰ وَ اتَّقُونِ يٰا أُولِي الْأَلْبٰابِ 
| ترجمه = 
}}
بر اساس این آیه سه عمل «[[رفث]]»، «فسوق» و «[[جدال]]» در هنگام حج جایز نیست.
=== معنای فسوق ===
مفسران و فقها برای فسوق معانی مختلفی را ذکر کرده‌اند. از جمله فضل بن علی طبرسی در مجمع البیان بیان می‌کند که اصحابنا یعنی علمای شیعه آن را به معنای دروغ گویی‌ می‌دانند. اما دیگران آن را به معنای هرگونه معصیت و گناه دانسته و برخی نیز آن را به معنای لقب زشت دادن به مردم و یا فحش و ناسزا گفتن به شمار آورده‌اند. <ref>مجمع البیان، ج۲، ص ۵۲۴</ref>

در فرهنگ فقه فارسی معناهای زیر برای این واژه از آثار فقها و مفسران شیعه جمع‌آوری شده است: دروغ گفتن؛ دروغ و ناسزا گفتن؛ دروغ بستن بر خدا؛ نسبت دروغ دادن به خدا، رسول خدا صلّى اللّه‏ عليه و آله يا يكى از امامان عليهم السّلام؛ دروغ گفتن، فحش دادن و فخر فروشىِ حرام؛ و هر سخن ناشايست و قبيح. <ref>[http://old.afiqh.org/dlibviewer/dlib_show.php?iid=315#70110 فرهنگ فقه فارسی، ج۶، ص ۷۰۱]</ref>
===نظر فقهای معاصر===
بیشتر مراجع تقلید معاصر نیز فسوق را شامل سه عمل دروغ‌ گفتن، فحش دادن و فخر فروختن (که همراه با اهانت و تحقیر مومن باشد) دانسته اند. <ref>مناسک حج، ص۲۰۹</ref>

==فسوق کفاره ندارد==
فسوق عملی حرام است چه در حال [[احرام]] و چه غیر از آن، اما با توجه به آیه فوق در حالت احرام پرهیز از آن مورد تاکید قرار گرفته است.<ref>تفسیر آیات حج، ص ۱۱۳</ref> 

با این حال ارتکاب فسوق حج را باطل نمی‌کند و نیازی به [[کفاره]] ندارد، هر چند برخی از فقها گفته‌اند که [[مستحب]] است کسی که مرتکب فسوق شده، چیزی کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.<ref>مناسک حج، ص۲۰۹</ref>

==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
* درسنامه تفسیر آیات حج، معاونت امور روحانیون حوزه نمایندگی ولی فقه در امور حج و زیارت، تهران، مشعر، ۱۳۸۶
* فرهنگ فقه فارسی، موسسه دایره المعارف فقه فارسی، انتشارات موسسه دایره المعارف فقه فارسی، ۱۳۸۷
* مجمع البيان. فضل بن حسن طبرسی، تصحیح هاشم رسولی و فضل الله یزدی طباطبایی، بیروت - لبنان: دار المعرفة.۱۴۰۸.
* مناسک حج، مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی امام خمینی و مراجع معظم تقلید، منصور مظاهری، پژوهشکده حج و زیارت، انتشارات مشعر، ۱۳۹۷.
{{پایان}}
==مقاله‌های مرتبط==
* [[فسوق (فتاوای مراجع)]]
{{محرمات احرام}}
{{احکام احرام عمودی}}

[[رده:محرمات احرام]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]