در حال ویرایش قاجاریان (بخش)

== قاجار و آل سعود ==
از مواردی که در دوران قاجار به تعطیلی و اختلال در حج انجامید و دولت ایران را به واکنش واداشت، ظهور حکومت وهابی [[آل‌سعود]] در [[نجد]] و تصرف شهرهای [[طائف (شهر)|طائف]] و [[مکه]] و [[مدینه]] به سال ۱۲۱۷ق بود که به تعطیلی حج از کشورهای اسلامی ازجمله [[ایران]] انجامید.<ref>تاریخ حج‌گزاری ایرانیان، ص221؛ تاریخ مکه، ص495.</ref>

در پی حمله نخست سعودیان به مکه، مدینه، [[کربلا]] و [[نجف]] (۱۲۱۶ق) فتحعلی‌شاه قاجار (حکومت: ۱۲۱۲–۱۲۵۰ق) پادشاه وقت ایران، نامه‌ای به [[عبدالعزیز بن سعود]] نوشت و خواستار بازگرداندن اشیای ربوده شده از مکان‌های مقدس [[عتبات|عتبات عالیات]] و پرداخت دیه کشته‌شدگان شد و تهدید کرد در صورت خودداری از این کار، دولت ایران به دِرعیه، پایتخت وقت حکومت آل سعود، حمله خواهد کرد.<ref>مجمع التواریخ، ص151؛ ناسخ التواریخ، ج1، ص118-119؛ فارسنامه ناصری، ج1، ص682-684.</ref> شاه ایران همچنین نامه‌ای به حکمران بغداد نوشت و خواستار برخورد با وهابیان شد. سلیمان پاشا، حکمران بغداد، با دادن پاسخ مساعد، مسؤولیت جبران خسارات عتبات را بر عهده گرفت.<ref>تاریخ منتظم ناصری، ج3، ص1465؛ ناسخ التواریخ، ج1، ص118-119.</ref> 

افزون بر این، عباس میرزا (درگذشت: ۱۲۴۹ق)، ولیعهد فتحعلی‌شاه، به سال ۱۲۳۵ق از سوی فتحعلی شاه قاجار نامه‌ای به محمدعلی پاشا، حاکم مصر (حک: ۱۲۲۰–۱۲۶۴ق) نوشت و در آن، بر لزوم برخورد سخت با وهابیان و حمله به حجاز و بازپس‌گیری مکه و مدینه و تصرف درعیه تأکید کرد. حیدر علی‌خان شیرازی که از ایران برای بردن این نامه مأمور شده بود، تا شکست کامل وهابیان به دست محمدعلی پاشا در [[مصر]] ماند و سپس به مکه رفت و از آن‌جا به ایران بازگشت.<ref>ناسخ التواریخ، ج1، ص319؛ تاریخ ذوالقرنین، ص523-524.</ref>