در حال ویرایش قلعه‌های بنی‌نضیر

بنو‌نضیر در منطقه عالیه ساکن شدند که روستای زیبا و مشهوری است و امروزه آن را «[[العوالی]]» می‌نامند. این منطقه در جنوب [[مدینه]] و نزدیک [[قبا]] واقع شده بود و منازلشان تا جنوب شرق امتداد داشت. بنو‌نضیر کنار [[وادی مذینب]] بودند و در این منطقه به حفر چاه‌های بزرگ و کاشت درختان پرداختند <ref>تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا،ص۲۷</ref>  <ref>الهیيه المصریه العامه للکتب ج۲۲، ص۳۴۴</ref> <ref>معالم المدینه بین العماره والتاریخ، ج۳، ص۹۸</ref>.

الن===حصن فاضجه===

یکی از دژهای عمومی بنو‌نضیر، حصن فاضجه است <ref>الامکنة و المیاه و الجبال والآثار، ج۲، ص۳۱۸؛مراصد الاطلاع حجازدرصدراسلام،ترجمه عبدالحمید آیتی اسماء الامکنه والبقاع، ج۳، ص۱۰۱۵</ref> که در محله بنو‌نضیر قرار داشت و شامل [[وادی بطحان|بطحان]] و [[نواعم]] بود. نواعم منطقة بزرگی است که دارای باغ‌ها و مزارع زیادی است و عوالی در منطقه قبا قرار دارد. اما نام‌گذاری این دژ به این دلیل است که در بستانی در نواعم که ناضجه نام داشته، واقع شده است <ref>وفا الوفا بآخبار دارالمصطفی، ج۱، ص۱۳۰</ref><ref>معالم المدینة بین العمارة و التاریخ،

ج۳، ص۹۲</ref>.

این حصن یکی از دژهای استوار در منازل بنو‌نضیر است که به یکی از بزرگان این قبیله، به نام عمربن جحاش تعلق داشته است <ref>تاریخ معالم المدینه المنورة قدیما حدیثا، ص۳۲</ref>. این دژ در منازل بنی‌نضیر و زقاق حارث، پشت قصر ابن هشام و در جنوب و شرق مدینه قرار داشته و البته موضع فحجازدرصدراسلام،ترجمه عبدالحمید آیتی آن مشخص نیست <ref>وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی،‌ ج۱، ص۱۳۱</ref><ref><ref>معالم المدینة بین العمارة والتاریخ، ج۳، صص۹5 ـ ۹4</ref></ref>.

این حصن از دژهای بنو‌نضیر است که نزد برخی به براج و نزد برخی دیگر به برج شناخته شده است. این دژ برای بنو‌القیمه از بنو‌نضیر بوده و در منازل آنها بنا شده است <ref>تاریخ معالم المدینه المنورة قدیما حدیثا، ص۳۵</ref> <ref>حجازدرصدراسلام،ترجمه عبدالحمید آیتی، ص۳۹۰</ref>. این دژ در بطحان و نزدیک حصن کعب بن اشرف و در منطقة اساسی بنی‌نضیر بنا شده است <ref>معالم المدینة بین العمارة والتاریخ،  ج۳، ص۹۷</ref>.وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی در کتاب خود از حصنی به این نام سخنی به میان نیاورده است.

یکی دیگر از اطم‌های بنی‌نضیر، قصری است که در دار طهمان و در عوالی و جنوب شرق مدینه قرار دارد (تاریخ معالم المدینه المنورة قدیما حدیثا، 1419ق، ص۳۱ ؛ عباسی، ص۳۹ ؛ معالم المدینة بین العمارة والتاریخ، 1419ق، ج۳، ص۹۸). این اطم از آطامی است که جهت آن معلوم است، ولی اثری از آن موجود نیست (معالم المدینة بین العمارة والتاریخ، 1419ق، ج۳، ص۹۸). وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی به اطمی بدین نام اشاره نکرده است.

این اطم یکی از قصرهای مهم و اصلی بنی‌نضیر است و در امتداد منازل آنها به طرف جنوب شرقی مدینه، در عالیه عوالی واقع شده است (معالم المدینة بین العمارة والتاریخ، 1419ق، ج۳، ص۹۹).  برخی نیز معتقدند که این قصر در مال ابی‌امامه سهل بن حنیف‏ در جنوب مدینه واقع شده است (عباسی، بی تا، ص۳۹ ؛ تاریخ معالم المدینه المنورة قدیما حدیثا، 1419ق، ص۳۱). وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی به اطمی بدین نام اشاره نکرده است.

بیت‌المدراس به معنای محل یادگیری علم و دانش است و یهودیان در آن به فراگیری تورات و علوم دینی می‌پرداختند. به این خانه‌ها بیت‌التلمود هم گفته می‌شد (جواد حجازدرصدراسلام،ترجمه عبدالحمید آیتی، 1973م، ج۱۵، ص۲۹۱).  یهودیان یثرب نیز مرکز علمی و دینی به نام «بیت‌المدراس» داشتند که در آنجا تورات و احکام دینی خود را فرا ‌می‌گرفتند (ابن هشام، بی‌تا، ج۱، ص۵۵۲ ؛ مقریزی، 1420ق، ج۱۴، ص۸۳). در منابع تاریخی آگاهی‌های اندکی در این زمینه وجود دارد. برخی موقعیت بیت‌المدراس را در مشربة ام‌ابراهیم دانسته‌اند (ابن شبه، 1410ق، ج۱، ص۱۷۳ ؛ وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، 2006م، ج۳، ص۳۵) که مالک این مشربه [[مخیرق|مخیرق یهودی]] بود. مُخیرق از قبیله [[بنی‌نضیر]] بود که بعد از هجرت پیامبر به مدینه ‌ایمان آورد و قبل از [[جنگ احد]] به شهادت رسید و اموال او جزو صدقات پیامبر در مدینه شد (واقدی، 1409ق، ج۱، ص۳۷۸ ؛ ابن سیدالناس، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۴۰ ؛ ابن حجر، 1415ق، ج۶، ص۴۶).

{{برگرفتگی