در حال ویرایش قیام امام حسین(ع) (بخش)

== ورود به مکه ==
امام در تاريخ سوم شعبان سال 60ق. وارد مکه شد و در خانه عبدالله بن عباس اقامت فرمود. مردم مکه از حضور امام حسین(ع) در مکه شادمان بودند و در مدت اقامت امام که حدود چهار ماه به طول انجاميد به ديدارش رفته و در نمازش شرکت مي‌کردند.<ref>. مقتل الحسين، ج1، ص277؛ الارشاد، ج2، ص35.</ref> مردم کوفه بعد از خبر مرگ معاويه و خروج امام حسین(ع) به مکه، نامه‌هاي متعددي به امضاي سران کوفه به دست امام رساندند و آمادگي خود را براي بيرون راندن نعمان بن بشير، حاکم کوفه، و قيام به رهبري امام اعلام کردند.<ref>. انساب الاشراف، ج3، ص369-370؛ الاخبار الطوال، ص229.</ref> در پي درخواست کوفيان، امام حسین(ع)، مسلم بن عقيل را براي بررسي اوضاع کوفه به آن شهر فرستاد. کوفيان از فرستاده امام استقبال کردند و دوازده هزار، و به گزارشي هجده هزار تن از اهالي اين شهر با او بيعت کردند؛<ref>. تاريخ الطبري، ج5، ص348، 375؛ مروج الذهب، ج3، ص54.</ref> بدين ترتيب مسلم بن عقيل، با ارسال نامه‌اي به امام حسین(ع)، شرايط کوفه را براي حضور آن حضرت مناسب ديدند.<ref>. الطبقات الکبري، الخامسه، ج1، ص458-459.</ref>

=== خروج از مکه ===
حسين بن علي در روز هشتم ذي‌حجه (روز ترويه) با انجام اعمال عمره مفرده به همراه گروهي که شامل اهل بيت امام: و تعدادي از فرزندان عبدالمطلب و نيز تعدادي از شيعيان ايشان بود، از مکه خارج شد.<ref>. تاريخ الطبري، ج5، ص381-385؛ انساب الاشراف، ج3، ص371؛ مروج الذهب، ج3، ص60؛ الارشاد، ج2، ص66.</ref> بنا بر برخي گزارش‌ها علت خروج امام در اين روز و باقي نماندن ايشان براي انجام مناسک حج، اطلاع آن حضرت از حضور گروهي از نيروهاي اموي در مکه، به بهانه برگزاري حج و با قصد کشتن ايشان، بود. آن حضرت در يکي از سخنان خود در پاسخ عبدالله بن زبير [و در برخي روايات عبدالله بن عباس] که امام را به ماندن در مکه توصيه مي‌کرد، با اشاره به ضرورت حفظ حرمت مکه، اجتناب از ريخته شدن خون خود را در حرم علت خروج خود از مکه اعلام فرمود.<ref>. انساب الاشراف، ج3، ص374-376؛ تاريخ الطبري، ج5، ص385.</ref>