در حال ویرایش مالک اشتر (بخش)

==مالک در عصر خلفای سه‌گانه==
مالک به عنوان یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌های قبیله نخع، در زمان خلافت «[[ابوبکر]]» (١١-١٣ه. ق) به [[شام]] رفت و در فتوحات این منطقه نقش بارزی داشت.

او در سال 14ه. ق پیش از «[[نبرد قادسیه]]» به [[عراق]] آمد و سپس در این نبرد با ایرانیان جنگید و پس از آن با ساخته شدن [[کوفه]] در سال 17ه. ق در آن شهر ساکن شد.<ref>پژوهشی پیرامون زندگی و عملکرد مالک اشتر، صص 4٨-5٢.</ref> 

از این پس تا هنگام قیام ضد «[[عثمان]]» درباره مالک اطلاعاتی وجود ندارد. او از شخصیت‌های مطرح یمن در عراق، و از کسانی بود که در قیام ضد خلیفه سوم، عثمان، نقش داشت. او دو بار به سبب اعتراض به عملکرد و سخنان والی عثمان، «[[سعید بن عاص]]» و «[[ولید بن عقبه]]» در کوفه، و نیز عملکرد خلیفه سوم در عدول از سیره رسول‌خدا(ص)، همراه برخی کوفیان همانند «[[کمیل بن زیاد نخعی]]»، به «دمشق» و «حمص» تبعید شد.<ref>انساب الاشراف، ج4، ص5٣٢.</ref> 

در شام «[[معاویه بن ابی‌سفیان|معاویه]]» از میان تبعیدشدگان، مالک اشتر و «عمرو بن زراره» را به دلیل گفتن سخنان کوبنده زندانی کرد.<ref>الفتوح، ج١، صص ٣٣٧ و ٣٣٨.</ref> مالک پس از بازگشت به کوفه، در غیاب سعید بن عاص اموی، والی کوفه، مانع بازگشت او به آن شهر شد و بدین ترتیب بر کوفه تسلط یافت.<ref>همان، صص ٣٩5 - 4٠٢.</ref> پس از آن مالک در راس ده‌ها نفر، از کوفه به [[مدینه]] رفت و در محاصره عثمان، که منجر به قتلش شد، شرکت کرد.<ref>الطبقات الکبری، ج٣، صص 65 - ٧١.</ref>