در حال ویرایش محل وقوف امام در روز عرفه (بخش)

==مکان وقوف امام==
در رساله کهن وصف مکه و مدینه، از نیمه دوم سده چهارم، به وجود یک میل در پای کوه اشاره شده که محل وقوف امام در روز عرفه بوده است.<ref>«رساله فی وصف مکة والمدینة و بیت المقدس»، ص348.</ref> مقدسی نیز به وجود یک عَلم سنگی، که امام برای دعا کردن پشت آن می‌ایستاده و مردم نیز پیرامون آن بر کوه‌ها می‌ایستادند، اشاره کرده<ref>احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، مقدسی، محمد بن احمد، 1906م، ص77.</ref> که بر میل مورد اشاره در رساله کهن وصف مکه و مدینه قابل انطباق است.

[[ازرقی]] می‌نویسد: محل وقوف پیامبر(ص) در شامگاه روز عرفه، میان کوه‌های [[کوه نبعه|نبعه]] و [[کوه نابت|نابت]] و کنار زمین گسترده‌ای که پشت جایگاه وقوف امام و سالار حج می‌باشد، بوده است. بر اساس آنچه که [[رفعت پاشا]] در کتاب [[مرآه الحرمین]] درباره جبل‌الرحمه آورده است؛ در دامنه کوه رحمت، محوطه مسطّحی وجود داشته که در حال حاضر از بین رفته است. وی این مکان را مسجد ابراهیم نامیده است. اما به نظر می‌رسد مکانی را که وی توصیف کرده، موقف امام‌الحج در روز عرفه بوده، چون در سایر منابع تاریخی، این محل به نام مسجد ابراهیم نامیده نشده است.<ref>مرآه الحرمین، رفعت پاشا، ابراهیم، 1344ق، ج1، ص44.</ref>