در حال ویرایش مرگ نایب

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.

نسخهٔ فعلی متن شما
خط ۱: خط ۱:
'''مرگ نایب'''، موضوعِ بخشی از احکامِ [[حج نیابتی]] در کتاب‌های [[فقه|فقهی]] و [[روایت|روایات]] است.


اگر نایب به هنگام انجام دادن حج منوب‌عنه بمیرد، نیابت وی از دو جهت مورد بحث است نخست؛ از جهت صحت یا بطلان نیابت که تأثیر بسزایی در اِجزا یا عدم اِجزا از منوب‌عنه دارد و دوم؛ از جهت استحقاق نایب بر اجرتی که دریافت کرده یا قرار است بعد از عمل دریافت کند.
== مقام اول: حکم اِجزا از منوب‌عنه ==
 
از جهت اول، اگر مرگ وی پیش از [[احرام]] باشد، به اتفاق فقها عمل او باطل است و از منوب‌عنه مجزی نیست. همچنین اگر مرگ وی بعد از احرام و بعد از ورود به [[حرم مکی|حرم]] باشد، به اتفاق فقها نیابت وی صحیح است و از منوب‌عنه مجزی است. ولی در جایی که مرگ وی بعد از احرام و قبل دخول در حرم باشد، اتفاقی بین فقها نیست و از آنان دو قول نقل شده که قول به عدم اِجزا موافق ادله است.
 
از جهت دوم، اگر نیابت وی برای تفریغ ذمه منوب‌عنه باشد، استحقاق اجرت وی تابع اِجزا یا عدم اِجزا از منوب‌عنه است. اما اگر نیابت وی برای انجام دادن خصوص اعمال حج باشد (نه تفریغ ذمه)، دو حالت برای آن متصور است: اول اینکه، اگر مقدمات انجام دادن حج (مثل طی مسیر) در اجرت دخالتی ندارد؛ در این صورت، بعد از مرگ نایب، وی مستحق اجرتی نیست؛ دوم اینکه، اگر نیابت وی برای خصوص اعمال حج، با دخالت مقدمات (به نحو مقدمیت یا به نحو جزئیت) باشد، هر مقدار عملی که از نایب برای تحقق حج منوب‌عنه انجام گیرد، به همان مقدار مستحق اجرت است.
 
== حکم اِجزا از منوب‌عنه ==
برای به دست آوردن حکم اِجزا یا عدم اِجزای حج منوب‌عنه، بعد از مرگ [[نایب]]، لازم است به این پرسش پاسخ داده شود که مرگ نایب در چه زمانی روی داده است؟ بی‌تردید مرگ نایب در هنگام انجام دادن حج یا عمره منوب‌عنه، سه صورت می‌تواند داشته باشد: پیش از [[احرام]]؛ بعد از احرام و قبل دخول در [[حرم مکی|حرم]]؛ بعد از احرام و بعد دخول در حرم. هر یک از این موارد باید جداگانه بررسی شود.
برای به دست آوردن حکم اِجزا یا عدم اِجزای حج منوب‌عنه، بعد از مرگ [[نایب]]، لازم است به این پرسش پاسخ داده شود که مرگ نایب در چه زمانی روی داده است؟ بی‌تردید مرگ نایب در هنگام انجام دادن حج یا عمره منوب‌عنه، سه صورت می‌تواند داشته باشد: پیش از [[احرام]]؛ بعد از احرام و قبل دخول در [[حرم مکی|حرم]]؛ بعد از احرام و بعد دخول در حرم. هر یک از این موارد باید جداگانه بررسی شود.


=== مرگ نایب پیش از احرام ===
=== صورت اول: مرگ نایب پیش از احرام ===
اگر نایب قبل از آنکه محرم شود وفات یابد ـ اعم از اینکه مرگ او پیش از سفر، یا در حین سفر و یا حتی در میقات، ولی قبل از نیت کردن و تلبیه گفتن باشد ـ  در این صورت آیا همین مقدار فعالیتی که از وی صادر شده، موجب فراغ ذمّة منوب‌عنه می‌شود و از حج واجب وی مجزی می‌گردد یا نه؟ در این مسئله، بین فقهای عظام شیعه<ref>شیخ مفید، 1413ق، ص443؛ شیخ طوسی، 1400ق، ص278؛ محقق حلی، 1408ق، ج‌1، ص206؛ علامه حلی، 1413ق، ج‌4، ص44؛ همو، 1412ق، ج‌13، ص120؛ شهید ثانی، 1410ق، ج‌2، ص187؛ صاحب جواهر، 1367 ش، ج‌17، ص368 و 371؛ یزدی، 1409ق، ج‌2، ص323؛ امام خمینی، 1407ق، ج‌1، ص336؛ خویی، 1418ق، ج‌27، ص30</ref> اختلافی نیست و همة آنها متفق‌اند که با مرگ نایب، عمل نیابت از منوب‌عنه به انجام نرسیده و در نتیجه از منوب‌عنه مجزی نمی­باشد. این گفتار به چهار دلیل مستند است:
اگر نایب قبل از آنکه محرم شود وفات یابد ـ اعم از اینکه مرگ او پیش از سفر، یا در حین سفر و یا حتی در میقات، ولی قبل از نیت کردن و تلبیه گفتن باشد ـ  در این صورت آیا همین مقدار فعالیتی که از وی صادر شده، موجب فراغ ذمّة منوب‌عنه می‌شود و از حج واجب وی مجزی می‌گردد یا نه؟ در این مسئله، بین فقهای عظام شیعه<ref>شیخ مفید، 1413ق، ص443؛ شیخ طوسی، 1400ق، ص278؛ محقق حلی، 1408ق، ج‌1، ص206؛ علامه حلی، 1413ق، ج‌4، ص44؛ همو، 1412ق، ج‌13، ص120؛ شهید ثانی، 1410ق، ج‌2، ص187؛ صاحب جواهر، 1367 ش، ج‌17، ص368 و 371؛ یزدی، 1409ق، ج‌2، ص323؛ امام خمینی، 1407ق، ج‌1، ص336؛ خویی، 1418ق، ج‌27، ص30</ref> اختلافی نیست و همة آنها متفق‌اند که با مرگ نایب، عمل نیابت از منوب‌عنه به انجام نرسیده و در نتیجه از منوب‌عنه مجزی نمی­باشد. این گفتار به چهار دلیل مستند است:


خط ۴۱: خط ۳۴:
اما اجماع که در کلام صاحب جواهر آمده، زمانی حجت است که کاشف از قول معصوم باشد. چنین اجماعی بسیار کم است. لذا در این مسئله که به کشف قول معصوم از این اجماع یقین نداریم، اجماع نمی‌تواند دلیلی مستقل باشد؛ هرچند می‌تواند مؤید این قول باشد و آن را قوی‌تر کند.
اما اجماع که در کلام صاحب جواهر آمده، زمانی حجت است که کاشف از قول معصوم باشد. چنین اجماعی بسیار کم است. لذا در این مسئله که به کشف قول معصوم از این اجماع یقین نداریم، اجماع نمی‌تواند دلیلی مستقل باشد؛ هرچند می‌تواند مؤید این قول باشد و آن را قوی‌تر کند.


=== مرگ نایب بعد از احرام و قبل از دخول حرم ===
=== صورت دوم: مرگ نایب بعد از احرام و قبل از دخول حرم ===
اگر نایب بعد از محرم شدن در میقات از دنیا برود ـ اعم از اینکه هنوز در میقات باشد یا از میقات عبور کرده و به سمت مکه حرکت کرده، ولی هنوز به منطقة حرم وارد نشده باشد ـ آیا عمل او از منوب‌عنه مجزی است یا نه؟ در این‌باره از فقهای عظام دو قول نقل شده است:
اگر نایب بعد از محرم شدن در میقات از دنیا برود ـ اعم از اینکه هنوز در میقات باشد یا از میقات عبور کرده و به سمت مکه حرکت کرده، ولی هنوز به منطقة حرم وارد نشده باشد ـ آیا عمل او از منوب‌عنه مجزی است یا نه؟ در این‌باره از فقهای عظام دو قول نقل شده است:


خط ۱۰۱: خط ۹۴:
فقهای عظام شیعه اختلافی ندارند که در این صورت ـ بر خلاف صورت اول ـ اعمال نایب تمام‌شده تلقی می‌شود و از منوب‌عنه مجزی است و ذمة وی را بریء می‌کند<ref>شیخ مفید، 1413ق، ص443 ؛ شیخ طوسی، 1400ق، ص278 ؛ محقق حلی، 1408ق، ج‌1، ص207 ؛ علامه حلی، 1413ق، ج‌4، ص43 ؛ صاحب جواهر، 1367ش، ج‌17، ص366 ؛ یزدی، 1409ق، ج‌2، ص323 ؛ امام خمینی، 1407ق، ج‌1، ص336 ؛ خویی، 1418ق، ج‌27، ص27 ؛ سبحانی تبریزی، 1424ق، ج‌2، ص62</ref>.
فقهای عظام شیعه اختلافی ندارند که در این صورت ـ بر خلاف صورت اول ـ اعمال نایب تمام‌شده تلقی می‌شود و از منوب‌عنه مجزی است و ذمة وی را بریء می‌کند<ref>شیخ مفید، 1413ق، ص443 ؛ شیخ طوسی، 1400ق، ص278 ؛ محقق حلی، 1408ق، ج‌1، ص207 ؛ علامه حلی، 1413ق، ج‌4، ص43 ؛ صاحب جواهر، 1367ش، ج‌17، ص366 ؛ یزدی، 1409ق، ج‌2، ص323 ؛ امام خمینی، 1407ق، ج‌1، ص336 ؛ خویی، 1418ق، ج‌27، ص27 ؛ سبحانی تبریزی، 1424ق، ج‌2، ص62</ref>.


دلیل این گفتار تعدادی از احادیثی است که برخی از آنها مورد توافق فقها است
دلیل این گفتار تعدادی از احادیثی است که برخی از آنها مورد توافق فقهاست


و برخی دیگر مورد اختلاف آنان است؛ از جمله:
و برخی دیگر مورد اختلاف آنان است؛ از جمله:
خط ۱۷۱: خط ۱۶۴:
و نیابت غیر استیجاری را نیز شامل می‌شود.
و نیابت غیر استیجاری را نیز شامل می‌شود.


== استحقاق نایب بر اجرت ==
== مقام دوم: استحقاق نایب بر اجرت ==
در این مقام به این بحث پرداخته می‌شود که اگر نایب بمیرد، آیا نسبت به اجرتِ نیابت، استحقاق دارد یا نه؟ و اگر استحقاق دارد، مستحق تمام اجرت است یا تنها به اندازة عملی که انجام داده است؟
در این مقام به این بحث پرداخته می‌شود که اگر نایب بمیرد، آیا نسبت به اجرتِ نیابت، استحقاق دارد یا نه؟ و اگر استحقاق دارد، مستحق تمام اجرت است یا تنها به اندازة عملی که انجام داده است؟


خط ۲۷۶: خط ۲۶۹:


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
* آملى، میرزا محمد تقى (1380ق)، مصباح الهدى فی شرح العروة الوثقى، ناشر: مؤلف، تهران، چاپ اول.
* ابن ادریس حلی، محمد ‌بن منصور (1410ق)، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعة مدرسین حوزة علمیة قم، قم، چاپ دوم.
* امام خمینی، سیدروح‌الله موسوی (1407ق)، تحریر الوسیلة، اعتماد الکاظمینی، تهران، چاپ هفتم.
* تبریزی، جواد ‌بن علی (بی‌تا)، التهذیب فی مناسک العمرة و الحج، [بی‌جا].
* حرّ عاملی، محمد ‌بن حسن (1409ق)، وسائل الشیعة، مؤسسة آل البیت: ، قم، چاپ اول.
* خویى، سیدابوالقاسم موسوى (1418ق)، موسوعة الإمام الخوئی، مؤسسة إحیاء آثار الإمام الخوئی، قم، چاپ اول.
* سبحانی تبریزی، جعفر (1424ق)، الحج فی الشریعة الاسلامیة الغراء، مؤسسة امام صادق7 ، قم، چاپ اول.
* سبزواری، سیدعبدالاعلی (1413ق)، مهذب الاحکام، المنار، قم.
* شاهرودی، سیدمحمود ‌بن علی حسینی (1381ق)، کتاب الحج، انصاریان، قم، چاپ دوم.
* شهید اول، محمد ‌بن مکى عاملی (1417ق)، الدروس الشرعیة فی فقه الإمامیة، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعة مدرسین حوزة علمیة قم، چاپ دوم.
* شهید ثانى، زین­الدین ‌بن على (1410ق)، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، (المحشّى، کلانتر)، کتابفروشى داورى، قم، چاپ اول.
* شیخ انصاری، مرتضى ‌بن محمد امین (1425ق)، کتاب الحج، مجمع الفکر الإسلامی، قم، چاپ اول.
* شیخ طوسى، ابوجعفر محمد ‌بن حسن (1407ق)، الخلاف، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعة مدرسین حوزة علمیة قم، قم، چاپ اول.
* شیخ طوسى، ابوجعفر محمد ‌بن حسن (1387ق)، المبسوط فی فقه الإمامیة، المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، تهران، چاپ سوم.
* شیخ طوسى، ابوجعفر محمد ‌بن حسن (1400ق)، النهایة فی مجرد الفقه والفتاوى، دار الکتاب العربی، بیروت، چاپ دوم.
* شیخ مفید، محمد ‌بن محمد بن نعمان عکبرى (1413ق)، المقنعة، کنگرة جهانى هزاره شیخ مفید، قم، چاپ اول.
* صاحب جواهر، محمدحسن نجفی (1367ش)، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ سوم.
* صافی گلپایگانی، لطف‌الله (1423ق)، فقه الحج، مؤسسة حضرت معصومه3، قم، چاپ اول.
* طباطبایی قمی، سیدتقی (1425ق)، مصباح الناسک فی شرح المناسک، انتشارات محلاتی، قم، چاپ اول.
* علامة حلی، حسن ‌بن یوسف ‌بن مطهر اسدى (1413ق)، مختلف الشیعة فی أحکام الشریعة، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعة مدرسین حوزة علمیة قم، چاپ دوم.
* علامه حلی، حسن ‌بن یوسف ‌بن مطهر اسدى (1412ق)، منتهى المطلب فی تحقیق المذهب، مجمع البحوث الإسلامیة، مشهد، چاپ اول.
* فاضل لنکرانى، محمد (1418ق)، تفصیل الشریعة فی شرح تحریر الوسیلة ـ کتاب الحج،دار التعارف للمطبوعات، بیروت، چاپ دوم.
* کاشف الغطاء، حسن ‌بن جعفر مالکی نجفی (1422ق)، أنوار الفقاهة ـ کتاب الحج، مؤسسه کاشف الغطاء، نجف اشرف، چاپ اول.
* محقق حلی، نجم الدین جعفر ‌بن حسن (1408ق)، شرائع الإسلام فی مسائل الحلال والحرام، مؤسسه اسماعیلیان، قم، چاپ دوم.
* نراقى، مولى احمد ‌بن محمدمهدى (1415ق)، مستند الشیعة فی أحکام الشریعة، مؤسسه آل البیت: ، قم، چاپ اول.
* یزدى، سیدمحمدکاظم طباطبایى (1409ق)، العروة الوثقى (المحشی)، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ دوم.
{{منابع}}
{{منابع}}
لطفاً توجه داشته‌باشید که همهٔ مشارکت‌ها در ویکی حج منتشرشده تحت Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike در نظر گرفته‌می‌شوند (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش و توزیع شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد می‌کنید که خودتان این را نوشته‌اید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشته‌اید (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!
لغو راهنمای ویرایش‌کردن (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)