در حال ویرایش مزار امامزاده سیدمحمد(ع) (بخش)

==آستانه سیدمحمد==

عمارت مزار امامزاده سید محمد بارها بازسازی شده است:

===عمارت اول===

این آستانه مبارک، چون در مسیر اصلی راه [[سامراء]] نبوده و با راه اصلی، فاصله داشته است، بر اثر ناامن بودن آن منطقه تا [[عصر صفویه]]، متروک مانده بود. ازاین‏رو به‏‌طور دقیق، از تاریخ بنای آن، اطلاعی در دست نیست؛ جز اینکه در تعمیرات اساسی که در سال‏‌های 1379- 1384 ه. ق، در این آستانه، انجام گشت و از قرائنی که مشاهده شد، بعضی از اهل اطلاع، اظهار می‌‏دارند که عمارت اول این آستانه، متعلق به قرن چهارم است که [[عضدالدوله دیلمی]]، آن را ساخته است.

===عمارت دوم===

در قرن دهم هجری، [[شاه اسماعیل صفوی]]، آن را پس از فتح بغداد، انجام داد که در آن هنگام، قسمتی هم برای سکونت زائرانی در نظر گرفته شد که قصد زیارت سامرا را داشتند و از این آستانه هم زیارت می‏‌کردند و در آنجا، توقف می‌‏نمودند.

===عمارت سوم===

در سال 1198 ه. ق، [[ملا محمد رفیع]]، فرزند محمدشفیع خراسانی تبریزی، به هزینه احمد خان دنبلی، آن عمارت را ساخت. [[سیدحسن امین]] در دائرةالمعارف الاسلامیة الشیعة، به نقل از کتاب «تحفة العالم»، اثر [[میرزا عبداللطیف تستری]]، آن را عمارت اول، ثبت کرده است.

===عمارت چهارم===

حدود سال 1208 ه. ق، شیخ زین العابدین کاظمی آل سلماسی، آن را ساخت و گنبدی از گچ و آجر بر قبر شریف بنا کرد. همچنین کاروانسرای بزرگی را در جهت شرقی آستانه، برای سکونت زائران ایجاد نمود که قسمتی از هزینه آن را احمد خان دنبلی، پرداخت. این عمارت را شیخ [[ذبیح‌‏الله محلاتی]] در کتاب «تاریخ سامرا»، عمارت اول دانسته و ثبت کرده است. اما سیدحسن امین به نقل از «مآثر الکبراء» شیخ ذبیح‏‌الله محلاتی، در دایره المعارف الاسلامیه الشیعه، عمارت سوم آستانه سیدمحمد، ثبت نموده است.

===عمارت پنجم===

در سال 1244 ه. ق، [[ملا محمد صالح برغانی قزوینی حائری]]، با نظارت سردار حسن خان و حسین خان قزوینی، آن را انجام دادند که تمامی عمارت سابق را خراب نمودند و آستانه مجللی با گنبد بزرگ کاشی‏کاری، بنا کردند که شروع آن، در سال 1244 ه. ق، و پایان آن عمارت، در سال 1250 ه. ق، بود. تاریخ مذکور بر سنگ مرمر، به خط ثلث، در دو طرف ایوان آستانه، نصب است.

سیدحسن امین معتقد است که در سال 1250 ه. ق، سردار حسین خان آن را تعمیر نموده است و این عمارت را در سال 1310 ه. ق، میرزا حسین نوری، تعمیر کرد و قسمت‏‌هایی از کاشی‏‌کاری گنبد را که ریخته بود، بازسازی نمود که تاریخ آن در پیشانی گنبد، ثبت شده است. هشت حجره نیز در جنوب صحن شریف، برای سکونت زائران بنا گردیده بود.

پس از هجرت [[میرزای شیرازی]] به سامرا، در یکی از مسافرت‏‌های میرزا که همراه شاگردانش، پیاده از سامرا به آستانه سیدمحمد مشرف گشتند، تعمیراتی انجام دادند و چند حجره به حجرات صحن، افزودند. سپس میرزا محمد تهرانی عسکری، صحن شریف را توسعه داد و حجراتی بدان اضافه نمود. در عصر مرجعیت [[آیت‏‌الله حاج آقا حسین قمی]]، جمعی از مردم [[ایران]]، اموال زیادی را برای تعمیر آستانه سیدمحمد، ارسال‏ داشتند و به همت فرزندشان حاج‌‏آقا محمد طباطبایی آستان کنونی طراحی شد.

===مشخصات عمارت جدید===

این آستانه، بین سال‏‌های 1380 تا 1384 ه. ق، به شکل باشکوهی، تکمیل شد. عمارت جدید، دارای صحن مربع شکل به ضلع 150 متر است و وسط صحن شریف، حرم مطهر واقع است که گنبد کاشی‏‌کاری آن، نظر هر بیننده را به خود جلب می‌‏دارد. محیط گنبد، حدود پنجاه متر و ارتفاع آن، 45 متر است و کنار آن، مناره‌‏ای به ارتفاع چهل متر، در سال 1379 ه. ق، برافراشته‏‌اند. مقابل حرم نیز یک ایوان مسقف، با ستون‏‌های باشکوه، خودنمایی می‌‏کند. حرم مطهر با کاشی‌‏کاری و آینه‏‌کاری هنرمندان ایرانی، تزیین شده و نشانه‏‌ای از هنر اسلامی را به نمایش می‌‌‏گذارد. قبر مطهر، وسط حرم واقع است و روی آن، صندوق نفیس و ضریح نقره، نصب است.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج3، ص124.</ref>