در حال ویرایش مستحب
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
برخی از دانشمندان علم اصول فقه می گویند حکم دینی به خواسته و اراده خداوند وابسته است؛ اگر این خواسته خیلی قوی باشد، حکم به صورت واجب درمی‌آید؛ اما اگر خواسته ضعیف باشد، حکم به صورت مستحب خواهد بود.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج1، صص 424-425.</ref> | برخی از دانشمندان علم اصول فقه می گویند حکم دینی به خواسته و اراده خداوند وابسته است؛ اگر این خواسته خیلی قوی باشد، حکم به صورت واجب درمی‌آید؛ اما اگر خواسته ضعیف باشد، حکم به صورت مستحب خواهد بود.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج1، صص 424-425.</ref> | ||
=== نشانه استحباب === | |||
در متون و منابع دینی، ماده «امر» و کلماتی که از آن ساخته شده‌اند مثل «آمرك» و همچنین شکل‌های امری مانند «اضرب»، وقتی قرینه‌ای وجود داشته باشد که نشان دهد هدف از آنها وجوب نیست، به معنای استحباب دلالت می‌کنند.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج1، ص425.</ref> | |||
برخی فقیهان اهل سنت معتقدند که در منابع دینی هر جمله امری که دلیل بر الزام نداشته باشد، یا هر خبری که به تشویق و ترغیب مربوط باشد ولی حالت دستور مستقیم نداشته باشد—مثل ترغیب به اذکار و عبادات مستحب—و همچنین هر عملی از پیامبر که هدفش تشریع باشد، نشان‌دهنده حکم «مندوب» است.<ref>رک: تيسير علم أصول الفقه، صص28-29.</ref> | |||
== اقسام مستحب == | == اقسام مستحب == | ||