در حال ویرایش مقام امام علی (کربلا) (بخش)

==پیشینه مقام==
در تعدادی از منابع تاریخی، روایات گوناگونی نقل شده است که براساس آن، وقتی [[امام علی(ع)]] در مسیر خود به سمت صفین یا در مسیر بازگشت خود از آنجا، به دشت [[کربلا]] رسید، واقعه [[عاشورا]] را پیشگویی کرد.

از جمله «نصر بن مزاحم، به سند خود از حسن بن کثیر، از پدرش نقل کرده است که گفت: زمانی که امام علی(ع) به کربلا رسید، در آن توقف نمود. به ایشان گفتند: «اینجا کربلاست». امام فرمود: «ذات کرب و بلاء». 

سپس با دست خود به نقطه‌ای اشاره کرد و گفت: «ها هنا موضع رحالهم ومُناخ رکابهم». 

سپس به نقطه دیگری اشاره کرد و فرمود: «هاهنا مهراق دمائهم».<ref>وقعة صفین، ص١4٢.</ref>

او همچنین از هرثمة بن سلیم روایت کرده است که در مسیر [[جنگ صفین]]، با امیرمؤمنان(ع) به کربلا رسیدیم. پس از آنکه به امامت ایشان نماز خواندیم، امام(ع) خاک کربلا را بویید و گفت: «واهاً لک ایتها التربة، لیحشرنّ منک قومٌ یدخلون الجنّة بغیر حساب».<ref>وقعة صفین، ص١4٠.</ref>

[[شیخ صدوق]] نیز در امالی خود، روایت مفصلی را از [[ابن‌عباس]] نقل کرده است که براساس آن، زمانی که آنها در مسیر جنگ صفین به همراهی امام علی(ع) به منطقه نینوا رسیدند، امام(ع) رؤیای خود را درباره شهادت [[امام حسین(ع)]] در کربلا، برای ابن عباس شرح داد و بسیار گریست. <ref>الامالی، صص 6٩4 و 6٩6.</ref>

شبیه این روایات، در تعداد دیگری از منابع شیعه، از جمله ارشاد [[شیخ مفید]]<ref>الارشاد، ج١، ص٣٣٢.</ref> و الهدایه [[حسین بن حمدان خصیبی]]<ref>الهدایة الکبری، ص١4٨.</ref> نیز نقل شده است.