در حال ویرایش مقبره احمد بن طاووس (بخش)

==معرفی احمد بن طاووس==

جمال‌الدین ابوالفضائل احمد بن موسی بن جعفر، برادر «[[سید بن طاووس]]»، از علمای مشهور و بنام خاندان آل‌طاووس، به شمار می‌آید.

===مشایخ اجازه===

«علامه نوری» در خاتمه [[مستدرک الوسائل]]، مشایخ اجازه وی را هفت تن، به این شرح، نام می‌برد: فخار بن معد موسوی، سید صفی‌الدین محمد بن معد موسوی، سید محیی‌الدین مشهور به «ابن اخی» ابوالمکارم ابن‌زهره حلبی، حسین بن احمد سوراوی، نجیب‌الدین بن نما، ابوعلی حسین بن خشرم و محمد بن غالب.

===شاگردان===
از شاگردان وی نیز می‌توان به [[علامه حلی]]، و [[ابن داوود حلی]] اشاره کرد.

===آثار و تالیفات===

برخی از تالیفات وی، عبارت‌اند از:

* بشری المحققین (در فقه، در 6 جلد)؛

* الملاذ (در فقه، در 4 جلد)؛

* العده (در اصول فقه)؛

* کتاب الروح نقضاً علی ابن ابی‌الحدید؛

* شواهد القرآن (در ٢ جلد)؛

* عین العترة فی غبن العترة؛

* زهرة الریاض فی المواعظ؛

* الاختیار فی ادعیة اللیل والنهار؛

* الازهار فی شرح لامیة مهیار و نیز عمل الیوم واللیلة.<ref>دائرةالمعارف تشیع، ج١، ص٣4٠. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج٢، ص55.</ref> 
===وفات===
جمال‌الدین ابن طاووس در سال 673ه.ق، در حله درگذشت و جنازه‌اش در [[آستان مقدس امیرمؤمنان(ع)]]، به خاک سپرده شد.<ref>الحوادث الجامعة، ص٢٧٠.</ref> بنابراین نمی‌توان برای قبر منسوب به وی در حله اعتبار و سندی تاریخی، قائل شد.