در حال ویرایش مقتل (بخش)

==در روایات==
مقتل به معنای جای کشته شدن، در برخی از روایات مانند سخن امام حسین(ع)، هنگام ورود به کربلا آمده است. وی در این روایت، سرزمین کربلا را، «مقتل مردانش» شمرده است.{{یادداشت|هیهنا مناخ رکابنا و محطّ رحالِنا و مقتل رجالِنا و مَسفک دمائنا.}}<ref>بحار الأنوار، ج۴۴، ص٣٨٣.</ref>مقتل به معنای قتل نیز در برخی از روایات آمده است؛ مانند روایتی از [[حضرت محمد(ص)]]، که از شهادت امام حسین(ع) در آینده خبر داده و از کشته شدن او با واژه مقتل تعبیر کرده است.{{یادداشت|فیرتحل عنها إلی ارض مقتله.}}<ref>بحارالأنوار، ج٢٨، ص٣٩.</ref>  رسیدن خبر کشته شدن امام حسین(ع) به مدینه نیز با واژه مقتل در منابع آمده است.<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص١٩٢.</ref> امام حسین(ع) در کربلا به کسی از سپاه دشمن که سابقه خوبی داشته و دوست نداشت در کشتن او شریک باشد، سفارش کرد از آن مکان دور شده و شاهد مقتل (کشته شدن) او و اصحابش نباشد.{{یادداشت|فَقَالَ الْحُسَیْنُ: فَوَلِّ هَرَباً حَتَّی لَا تَرَی لَنَا مَقْتَلًا فَوَ الَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ لَا یَرَی مَقْتَلَنَا الْیَوْمَ رَجُلٌ وَ لَا یُغِیثُنَا إِلَّا أَدْخَلَهُ اللَّهُ النَّارَ قَالَ فَأَقْبَلْتُ فِی الْأَرْضِ هَارِباً حَتَّی خَفِیَ عَلَیَّ مَقْتَلُهُ‏.}}<ref>وقعة صفین، ص141؛ بحارالأنوار، ج۴١ ص٣٣٨ و ج٣٢، ص۴١٩.</ref>