در حال ویرایش ناخن گرفتن
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ناخن گرفتن یکی از اعمالی است که حجگزار در حال احرام باید از آن پرهیز کند. در حرمت ناخن گرفتن فرقی ندارد که حجگزار مرد باشد یا زن، ناخن دست را بگیرد یا پا را، قسمتی از ناخن را بگیرد یا تمام ناخن را، ناخن را با ناخنگیر بگیرد یا با قیچی یا چاقو. | |||
ناخن گرفتن یکی از اعمالی است که حجگزار در حال | |||
==حرمت ناخن گرفتن برای فرد محرم== | ==حرمت ناخن گرفتن برای فرد محرم== | ||
یکی از اعمالی که | یکی از اعمالی که حج¬گزار در حال احرام باید از آن پرهیز کند، «ناخن گرفتن» است. در حرمت ناخن گرفتن فرقی ندارد که حج¬گزار مرد باشد یا زن، ناخن دست را بگیرد یا پا را، قسمتی از ناخن را بگیرد یا تمام ناخن را، ناخن را با ناخن¬گیر بگیرد یا با قیچی یا چاقو<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129</ref>. لکن اگر محرم، ناخن شخص غیر محرم را بگیرد، اشکال ندارد<ref>. احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129</ref>. | ||
==سوهان کردن ناخن== | ==سوهان کردن ناخن== | ||
آن چیزی که حرام است، | آن چیزی که حرام است، ازاله ناخن است و لذا حرمت، شامل سوهان کردن و امثال آن نیز می¬شود<ref>. کتاب الحج (للمحقق الداماد)، ج 2، ص 563</ref>. البته برخی ترک امثال سوهان کردن را احتیاط واجب دانسته¬اند<ref>. تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129</ref>. | ||
==ناخن انگشت اضافه== | ==ناخن انگشت اضافه== | ||
در صورتی که شخص یک یا چند انگشت اضافه داشته باشد، احتیاط واجب آن است که ناخن | در صورتی که شخص یک یا چند انگشت اضافه داشته باشد، احتیاط واجب آن است که ناخن آن¬ها را کوتاه نکند و در صورت کوتاه کردن باید کفاره بپردازد<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129</ref>. | ||
==استثناء از حرمت ناخن گرفتن== | ==استثناء از حرمت ناخن گرفتن== | ||
اگر ناخن محرم به نحوی باشد که موجب آزار و اذیت او شود؛ مثلا قسمتی از ناخن کنده شده باشد، به نحوی که بقاء قسمت دیگر موجب ناراحتی شدید او شود، در این صورت، کندن ناخن جایز خواهد بود ولی در هر صورت کندن، باید کفاره بپردازد<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129</ref>. | اگر ناخن محرم به نحوی باشد که موجب آزار و اذیت او شود؛ مثلا قسمتی از ناخن کنده شده باشد، به نحوی که بقاء قسمت دیگر موجب ناراحتی شدید او شود، در این صورت، کندن ناخن جایز خواهد بود ولی در هر صورت کندن، باید کفاره بپردازد<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129</ref>. | ||
==کفاره ناخن گرفتن== | ==کفاره ناخن گرفتن== | ||
اگر محرم تمام ناخن¬های دست را در یک مجلس و تمام ناخن¬های پا را در مجلس دیگر بگیرد، دو گوسفند باید ذبح کند. ولی اگر تمام ناخن¬های دست و پا را در یک مجلس بگیرد، یک گوسفند کفایت می¬کند<ref>. المهذب، ج 1، ص 224؛ مختلف الشیعۀ، ج 4، ص 165؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>، مگر اینکه بعد از اتمام تمام ناخن¬های دست، فورا کفاره آن را بدهد و سپس در همان مجلس ناخن¬های پا را کوتاه کند، در این صورت یک گوسفند دیگر باید ذبح کند<ref>. تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>. | |||
ولی اگر ناخن تمام انگشتان دست یا پا را نگیرد، فقط باید به ازای هر انگشت، یک مد طعام بپردازد، اگرچه مجموع انگشت¬های دست و پا بیشتر از ده مورد باشد؛ مثلا اگر نه ناخن از دست و نه ناخن از پا را کوتاه کند، قربانی لازم نیست، بلکه به ازای هر ناخن، یک مد طعام واجب خواهد شد<ref>. الروضۀ البهیۀ، ج 2، ص 360؛ ریاض المسائل، ج 7، ص 339؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119.</ref>. مستند این فتوی روایاتی است که مرحوم شیخ حر عاملی آنها را در باب «باب ان المحرم اذا تعمد قص الافظار ...» جمع کرده است<ref>. وسائل الشیعۀ، ج 13، ص 162، کتاب الحج، ابواب بقیۀ کفارات الاحرام، باب 12.</ref>. از جمله از آن¬ها می¬توان به صحیحه ابو¬بصیر از امام صادق (ع) اشاره کرد<ref>. تهذیب الاصول، ج 5، ص 332؛ الاستبصار، ج 2، ص 194؛ وسائل الشیعۀ، ج 13، ص 162.</ref>. | |||
البته در مساله دو قول نادر نیز وجود دارد: قول اول مربوط به مرحوم حلبی است. ایشان یک مد طعام را در صورتی واجب می¬داند که به پنج انگشت برسد و کفاره کمتر از پنج انگشت را طعام به اندازه یک کف دست می-داند<ref>. الکافی فی الفقه، 204</ref>. و قول دوم مربوط به مرحوم اسکافی است که بعد از پنج انگشت، ذبح گوسفند را واجب می¬داند<ref>. مختلف الشیعۀ، ج 4، ص 165</ref>. لکن مستند این دو بزرگوار معلوم نیست<ref>. ریاض المسائل، ج 7، ص 438</ref>. | |||
==کفاره قسمتی از ناخن== | |||
اگر محرم، قسمتی از یک ناخن خود را بگیرد، -و لو اینکه ناچار به گرفتن ناخن باشد- حکم گرفتن تمام ناخن را دارد و کفاره دارد<ref>. الروضۀ البهیه، ج 2، ص 360</ref>. اگرچه گروهی از فقها وجوب کفاره را احتیاط واجب دانسته اند. البته در صورتی که ناچار باشد، بعید نیست به جای یک مد طعام، یک مشت طعام نیز کفایت کند<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>؛ چنانچه مرحوم ابن¬عقیل همین مقدار را کافی می¬دانند<ref>. مختلف الشیعۀ، ج 4، ص 165</ref>. | |||
اگر محرم، قسمتی از یک ناخن خود را بگیرد، -و لو اینکه ناچار به گرفتن ناخن باشد- حکم گرفتن تمام ناخن را دارد و کفاره دارد<ref>. الروضۀ البهیه، ج 2، ص 360</ref>. اگرچه گروهی از فقها وجوب کفاره را احتیاط واجب دانسته اند. البته در صورتی که ناچار باشد، بعید نیست به جای یک مد طعام، یک مشت طعام نیز کفایت کند<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>؛ چنانچه | ==حکم جاهل و ناسی== | ||
اگر شخص به خاطر فراموشی یا جهل به مساله، ناخن¬های خود را بگیرد، چنانچه حرمتی ندارد، کفاره نیز لازم نیست<ref>. المهذب، ج 1، ص 224؛ انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>. | |||
==حکم مفتی== | |||
اگر شخص به خاطر فراموشی یا جهل به | اگر کسی برای محرم فتوی دهد که می¬تواند ناخن خود را بگیرد و او نیز ناخن خود را بگیرد، به نحوی که خون بیرون بیاید، مفتی باید یک گوسفند ذبح کند<ref>. المهذب، ج 1، ص 224؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>. البته مستند این حکم ضعیف است ولی عمل اصحاب، ضعف آن را جبران کرده است<ref>. ریاض المسائل، ج 7، ص 440</ref>. و لذا برخی از فقها حکم به احتیاط داده¬اند<ref>. مناسک الحج (للخوئی)، ص 119</ref>. | ||
اگر کسی برای محرم فتوی دهد که می¬تواند ناخن خود را بگیرد و او نیز ناخن خود را بگیرد، به نحوی که خون بیرون بیاید، مفتی باید یک گوسفند ذبح کند<ref>. المهذب، ج 1، ص 224؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>. البته مستند این حکم ضعیف است ولی عمل اصحاب، ضعف آن را جبران کرده است<ref>. ریاض المسائل، ج 7، ص 440</ref>. و لذا برخی از فقها حکم به | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||