در حال ویرایش وقوف در عرفات (بخش)

==مفهوم‌شناسی و جایگاه==
«وقوف» در لغت به معنای ایستادن و توقف کردن است و در اصطلاح [[حج]]، به ماندن در مکانی خاص گفته می‌شود.<ref>درسنامه مناسک حج، ص۵۷.</ref> «وقوف در عرفات»، به معنای «ماندن در [[عرفات]]» بوده و دومین عملِ واجبِ [[حج]] است.<ref>فرهنگ اصطلاحات حج و عمره، ص۲۷۵.</ref>

وقوف در عرفات یکی از ارکان [[حج تمتع|حج تمتّع]] است و اگر انجام نشود، حج باطل می‌شود. در روایات، اصل و حقیقت حج، عرفات دانسته شده<ref>مستدرک الوسائل، ج١٠، ص٣۴.</ref> و در برخی روایات، از وقوف در عرفات به [[حج اکبر]] تعبیر شده است.<ref>الکافی، ج۴، ص٢۶۵.</ref>

در روایات، وقوف در عرفات، ایستادن پیش روی خدا شمرده شده است. بر اساس این روایات، از بزرگترین گناهان آن است که کسی در عرفات حاضر شود و گمان کند خدا او را نیامرزیده است.<ref>الکافی، ج۴، ص۵۴١، ح٧؛ نگاه کنید به: المراقبات، ج۲، ص۲۲۵.</ref>