در حال ویرایش وقوف در مشعر (فتاوای مراجع) (بخش)

==زمان نیت==

{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 980
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' چون صبح طلوع کرد [[نیت]] وقوف به [[مشعرالحرام]] کند تا طلوع آفتاب {{توضیح مساله|980|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' مقدار واجب وقوف اختیاری مشعر، مسمّای وقوف بین الطلوعین است و مقدار رکن، وقوف مسمای وقوف بین غروب (زوال [[حمره مشرقیه]]) روز نهم تا طلوع خورشید روز عید است، پس کسی که بدون عذر، تمام این مقدار را ترک کند حجش باطل می‌شود و اگر مقداری از شب عید را در مشعر، وقوف نموده رکن وقوف را درک کرده پس چنانچه هیچ مقدار از وقوف [[بین الطلوعین]] را درک نکند حجش باطل نمی‌شود ـ هرچند از روی علم و عمد باشد ـ. دومین واجب مشعر، «گفتن ذکر خداوند متعال» است و ذکر قلبی، کافی نیست، بلکه باید آن را به زبان آورد و لازم نیست که ذکر را به عنوان ذکر مشعرالحرام بگوید و به هر صورت (نماز، دعا، تهلیل، تسبیح و...) خداوند را به زبان یاد کند کافی است و در هر حال ترک آن وقوف را باطل نمی‌کند.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' وقوف اختیاری مشعر مقداری از شب است و وقوف بین الطلوعین.
}} و چون این وقوف عبادت خداوند است باید با نیت خالص از [[ریا]] و خودنمایی وقوف کند والاّ حج او در صورت ریا کردن با عمد و علم، باطل خواهد شد. {{توضیح مساله|980|
* '''آیت‌الله مکارم:''' ترک عمدی وقوف در مشعر ما بین الطلوعین به تنهایی موجب بطلان حج نمی‌شود و هرگاه شب را به تنهایی در آنجا بماند، برای صحیح بودن حج او کافی است؛ ولی [[گناه]] کرده و یک گوسفند باید [[کفاره]] بدهد.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|980}}
|}