در حال ویرایش چاه ابی‌عنبه (بخش)

==در تاریخ==
از چاه ابی‌عنبه در منابع سیره و مغازی و در گزارش‌های برخی غزوه‌های [[حضرت محمد(ص)]] یاد شده است. در گزارشی، به‌هنگام رهسپاری مسلمانان برای [[غزوه بدر|نبرد بدر]]، پیامبر(ص) به قیس بن ابی‌صعصعه دستور داد تا شمار نیروهای سپاه را به او گزارش دهد. قیس پس از شمارش نفرات سپاه در کنار چاه ابی‌عنبه، گزارش آن را به وی داد.<ref>المغازی، ج1، ص26.</ref> پس از آن، پیامبر(ص) در همین مکان از سپاه سان دید و نوجوانان کم سنِ حاضر در سپاه را به [[مدینه]] بازگرداند.<ref>الطبقات، ج2، ص8؛ بهجة النفوس، ج1، ص319.</ref> برخی، توقف حضرت محمد(ص) را در کنار [[چاه سقیا]] دانسته‌اند.<ref>الطبقات، ج1، ص393.</ref> بر پایه گزارشی دیگر، پیامبر(ص) در کنار چاه ابی‌عنبه، [[ابولبابه انصاری|ابولبابه]] را به عنوان جانشین خود در مدینه تعیین کرد و به مدینه بازگرداند.<ref>عیون الاثر، ج1، ص287.</ref>

پس از [[غزوه احد|نبرد احد]]، پیامبر(ص) برای دفع خطرِ بازگشتِ احتمالی مشرکان، نیروهای خود را گرد آورد و برای تعقیب مشرکان از مدینه خارج شد و تا چاه ابی‌عنبه آمد. در این غزوه که به «حمراء الاسد» معروف شد، پیامبر(ص) در کنار این چاه از نیروهای خود سان دید و برای مجروحانی که هنوز جراحاتشان از نبرد احد بهبود نیافته بود ولی با آن حال در سپاه حاضر شده بودند، دعا کرد.<ref>المغازی، ج1، ص335؛ تفسیر ابن ابی حاتم، ج3، ص816؛ در المنثور، ج2، ص101.</ref>

در سال هشتم هجری، آنگاه که پیامبر برآن شد تا به تلافی پیمان‌شکنی قریش، [[مکه]] را فتح کند، نیروهای خود را در کنار چاه ابی‌عنبه گرد آورد و پرچم‌های سپاه را در این مکان بین افراد توزیع کرد.<ref>المغازی، ج2، ص800؛ امتاع الاسماع، ج7، ص168.</ref> 

از مجموع این گزارش‌ها برمی‌آید که محل این چاه، مکانی مناسب برای گردآوری و ساماندهی لشکر حضرت محمد(ص) در حرکت‌های نظامی به سمت جنوب و مکه بوده است.