در حال ویرایش چاه حاء (بخش)

== تاریخچه ==
چاه حاء یا بيرحاء نام چاهی در مدینه که متعلق به [[ابوطلحه انصاری]] بود. ابوطلحه از نظر تعداد نخل‌های خرما، ثروتمندترین فرد [[انصار]] در [[مدینه]] بود و محبوب‌ترین دارایی او بيرحاء در باغش بود که رو به مسجد قرار داشت.<ref>وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، منقری، نصر بن مزاحم، جلد3، ص132.</ref>

نقل شده که رسول خدا وارد نخلستان او می‌شد و از آب شیرین آن چاه می‌نوشید. به روایت [[انس بن مالک]]، از محدثان اهل سنت، وقتی آیه ۹۲ سوره آل‌عمران نازل شد: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ»، ابوطلحه به رسول خدا گفت: محبوب‌ترین دارایی من این چاه است. من آن را در راه خدا صدقه می‌دهم.<ref>وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، منقری، نصر بن مزاحم، جلد3، ص132.</ref>

ابوطلحه چاه را بین خویشاوندان و پسرعموهایش تقسیم کرد. در روایت دیگری آن را به [[حسان بن ثابت]] و [[ابی بن کعب|ابی‌بن کعب]] داد.<ref>وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، منقری، نصر بن مزاحم، جلد3، ص132.</ref>

گفته شده [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] میخواست در مدینه قصری بسازد که در محدوده این چاه قرار داشت. از این رو حسان بن ثابت سهم خود را از آن چاه به معاویه فروخت.<ref>وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، منقری، نصر بن مزاحم، جلد3، ص13۳.</ref> معاويه پس از خريدارى آن، قصرى بنا نهاد كه به قصر بنى حديله شهرت يافت.<ref>اخبار المدینه، ص 215.</ref>