در حال ویرایش کاربر:Salar2/صفحه تمرین۱
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
روغن مالي هر چند عملي [[مباح]] و بلکه مستحب است، ولي به جهت داشتن بوي خوش و زينتبودن، يکي از مظاهر رفاه و توجه شخص به خويشتن بهشمار ميرود، از اين رو با حکمت [[احرام]] منافات داشته و اسلام استعمال آن را در حال احرام منع کرده است. همه فقيهان [[شيعه]]<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص323؛ الحدائق الناضره، ج15، ص500؛ مستند الشيعه، ج7، ص394.</ref> و فقهاي مذاهب مختلف [[اهل سنت]]<ref>فتح العزيز، ج7، ص457؛ المدونة الکبري، ج1، ص455؛ المبسوط، ج4، ص122.</ref>روغن مالي را به طور کلي از [[محرمات احرام]] شمردهاند. برخي از [[فقيه|فقيهان]] [[اماميه]] گفته اند: در حرمت روغن مالي تفاوتي ميان اين که اين عمل از سوي خود [[محرم]] انجام شود يا ديگري به بدن او روغن بمالد وجود ندارد، چنان که تفاوتي ميان اين که روغن ياد شده مذاب يا غير مذاب باشد، به سر يا بقيه اعضاي بدم ماليده شود، به قصد زينت يا هدف ديگر- به جز موارد ضرورت- ماليده شود، روغن خوراکي يا غير خوراکي باشد، روغن پاک يا نجس باشد وجود ندارد و در همه اين موارد روغن مالي [[حرام]] است.<ref>کشف الغطاء، ج4، ص571.</ref> | روغن مالي هر چند عملي [[مباح]] و بلکه مستحب است، ولي به جهت داشتن بوي خوش و زينتبودن، يکي از مظاهر رفاه و توجه شخص به خويشتن بهشمار ميرود، از اين رو با حکمت [[احرام]] منافات داشته و اسلام استعمال آن را در حال احرام منع کرده است. همه فقيهان [[شيعه]]<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص323؛ الحدائق الناضره، ج15، ص500؛ مستند الشيعه، ج7، ص394.</ref> و فقهاي مذاهب مختلف [[اهل سنت]]<ref>فتح العزيز، ج7، ص457؛ المدونة الکبري، ج1، ص455؛ المبسوط، ج4، ص122.</ref>روغن مالي را به طور کلي از [[محرمات احرام]] شمردهاند. برخي از [[فقيه|فقيهان]] [[اماميه]] گفته اند: در حرمت روغن مالي تفاوتي ميان اين که اين عمل از سوي خود [[محرم]] انجام شود يا ديگري به بدن او روغن بمالد وجود ندارد، چنان که تفاوتي ميان اين که روغن ياد شده مذاب يا غير مذاب باشد، به سر يا بقيه اعضاي بدم ماليده شود، به قصد زينت يا هدف ديگر- به جز موارد ضرورت- ماليده شود، روغن خوراکي يا غير خوراکي باشد، روغن پاک يا نجس باشد وجود ندارد و در همه اين موارد روغن مالي [[حرام]] است.<ref>کشف الغطاء، ج4، ص571.</ref> | ||
==انواع روغن مالیدن== | ==انواع روغن مالیدن== | ||
البته فتواي فقيهان در باره معطر بودن يا نبودن روغن تفاوت دارد که در ذيل به طور جداگانه به حکم روغن مالي با هر يک از اين دو نوع همراه با ادله آنها اشاره مي شود. | البته فتواي فقيهان در باره معطر بودن يا نبودن روغن تفاوت دارد که در ذيل به طور جداگانه به حکم روغن مالي با هر يک از اين دو نوع همراه با ادله آنها اشاره مي شود. | ||
===مالیدن روغن غیر معطر=== | ===مالیدن روغن غیر معطر=== | ||
فقهاي اماميه و اهل سنت در مورد حکم ماليدن روغن غيرمعطر از سوي محرم اختلاف نظر دارند. مشهور فقيهان [[اماميه]] روغن مالي با روغن غير معطر را [[حرام]] ميدانند.<ref>الخلاف، ج2، ص303؛ الحدائق الناضره، ج15، ص501؛ مستند الشيعه، ج11، ص394.</ref> [[امام خميني]] و [[آيت الله سيستاني]] از فقهاي معاصر اماميه از جمله پيروان اين ديدگاه هستند.<ref>تحرير الوسيلة، ج1، ص424؛ مناسک حج (سيستاني)، ص128-129.</ref> دليل اينان بر حرمت رواياتي است که در آنها به طور مطلق از [[حرام|حرمت]] روغن مالي در حال [[احرام]] ياد شده است يا رواياتي که در آنها روغن مالي تنها در حال ضرورت مباح شمرده شده است.<ref>الحدائق الناضره، ج15، ص502؛ مستند الشيعه، ج11، ص394.</ref> بيشتر فقيهان مذاهب اهل سنت نيز قائل به حرمت اين عمل بر محرم هستند.<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص190؛ المدونة الکبري، ج1، ص455؛ المغني، ج3، ص300.</ref> دليل برخي از آنان منافات روغن مالي با ژوليدگي و غبارآلودگي است که در [[حديث نبوي]] يکي از ويژگيهاي [[حج|حجگزار]] در حال احرام شمرده شده است.<ref>المبسوط، ج4، ص122.</ref> [[شافعي]] و برخي فقهاي ديگر اهل سنت استفاده از روغن غير معطر را براي دست ها و بدن [[جايز]] مي داند، اما بر آنند که استفاده از آن براي موهاي سر جايز نيست؛ زيرا روغن غير معطر نيز سبب مرتب شدن موها و از بين رفتن ژوليدگي مي شود که اين امر با حکمت احرام سازگار نيست.<ref>الأم، ج2، ص166 ، ج5، ص 247؛ المجموع، ج7، ص282؛ المغني، ج3، ص300.</ref> | فقهاي اماميه و اهل سنت در مورد حکم ماليدن روغن غيرمعطر از سوي محرم اختلاف نظر دارند. مشهور فقيهان [[اماميه]] روغن مالي با روغن غير معطر را [[حرام]] ميدانند.<ref>الخلاف، ج2، ص303؛ الحدائق الناضره، ج15، ص501؛ مستند الشيعه، ج11، ص394.</ref> [[امام خميني]] و [[آيت الله سيستاني]] از فقهاي معاصر اماميه از جمله پيروان اين ديدگاه هستند.<ref>تحرير الوسيلة، ج1، ص424؛ مناسک حج (سيستاني)، ص128-129.</ref> دليل اينان بر حرمت رواياتي است که در آنها به طور مطلق از [[حرام|حرمت]] روغن مالي در حال [[احرام]] ياد شده است يا رواياتي که در آنها روغن مالي تنها در حال ضرورت مباح شمرده شده است.<ref>الحدائق الناضره، ج15، ص502؛ مستند الشيعه، ج11، ص394.</ref> بيشتر فقيهان مذاهب اهل سنت نيز قائل به حرمت اين عمل بر محرم هستند.<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص190؛ المدونة الکبري، ج1، ص455؛ المغني، ج3، ص300.</ref> دليل برخي از آنان منافات روغن مالي با ژوليدگي و غبارآلودگي است که در [[حديث نبوي]] يکي از ويژگيهاي [[حج|حجگزار]] در حال احرام شمرده شده است.<ref>المبسوط، ج4، ص122.</ref> [[شافعي]] و برخي فقهاي ديگر اهل سنت استفاده از روغن غير معطر را براي دست ها و بدن [[جايز]] مي داند، اما بر آنند که استفاده از آن براي موهاي سر جايز نيست؛ زيرا روغن غير معطر نيز سبب مرتب شدن موها و از بين رفتن ژوليدگي مي شود که اين امر با حکمت احرام سازگار نيست.<ref>الأم، ج2، ص166 ، ج5، ص 247؛ المجموع، ج7، ص282؛ المغني، ج3، ص300.</ref> |