در حال ویرایش کربلا (بخش)

== تاریخچه شهر کربلا ==
در سال 14 قمری منطقه کربلا به وسیله یکی از فرماندهان سعد بن ابی وقاص فتح شد.<ref>بغیه النبلاء ص18 و 19.</ref> در سال ۳۶ هجری هنگامی که [[امام علی(ع)|امیرالمومنین علی]] برای جنگ با معاویه به سوی [[صفین]] می‌رفت از شهادت فرزندش حسین در این  مکان خبر داد و فرزندش حسین را امر به صبر نمود.<ref>الاخبار الطِوال،  ص 252 و 253.</ref> شهادت [[امام حسین(ع)]] در سال 60 قمری منجر به دفن پیکر او در کربلا شد<ref>وقعه الطف، ص 250-258.</ref> و این شهر شهرتش را از وجود [[آستان مقدس امام حسین(ع)|بارگاه سيدالشهدا]] دارد.<ref>آشنايى با تاريخ تمدن اسلامى، ص۱۴۶.</ref>

کربلا در عصر خلافت عباسیان رو به آبادانی گذاشت اما در آغاز با مخالفت برخی از خلفای عباسی آبادانی آن با تاخیر مواجه شد. هارون در سال ۱۹۳ قمری، دستور داد که گنبد مطهر و خانه‌های اطراف آن را ویران سازند.<ref>- تاریخ کربلاء و حائر حسینی،ص44.</ref> متوکل نیز در طول مدت زمامداریش از سال ۲۳۳ تا ۲۴۷ ق چهار مرتبه  از جمله در سال 236، دستور تخریب، شخم زدن و آب بستن بر قبر امام حسین(ع) و تخریب خانه های اطراف آن را داد.<ref>- تاریخ کربلاء و حائر حسینی، ص 260 – 270.</ref>

در ایام منتصر عباسی (۲۴۷ - ۲۴۸ ق) فرزند متوکل، اقبال شیعیان به سکونت در کربلا و آباد ساختن آنجا فزونی یافت. [[ابراهیم مجاب(ع)|ابراهیم مجاب]] نواده امام هفتم علیه السلام را اولین علوی است که در حدود سال ۲۴۷  هجری در کربلا ساکن شد. پس از او خانه‌ها و بازارها در اطراف خانه او و مجاورت قبر  مطهر اباعبدالله الحسین علیه السلام پدید آمد. هنگامی که [[عضدالدوله دیلمی]] از [[آل بویه]] در سال ۳۷۰ هجری کربلا را زیارت کرد، جمعیت سادات و علویان این شهر به ۲۲۰۰ تن می رسید.<ref>بغیه النبلاء ص 29 و30.</ref>