در حال ویرایش کمیل بن زیاد نخعی (بخش)

==زیست‌نامه==
کمیل بن زیاد، در دوره رحلت [[حضرت محمد(ص)]]، ۱۸ ساله بود؛<ref>الإصابة، ج۵، ص۴٨۶.</ref> با این همه، او را [[اصحاب|صحابی]] نشمرده‌اند، زیرا حضرت محمد(ص) را درک نکرد؛ از این روی، او را از [[تابعین]] سرشناس شمرده‌اند.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینهٔ دمشق، ج۵٠، ص ٢۵١.</ref> کمیل در [[کوفه]] سکونت گزید و در خاندان و قبیله خود فرمانروا بود.<ref>ابن سعد واقدی، الطبقات‌الکبری، ج۶، ص٢١٧؛ جمال‌الدین یوسف مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج٢۴، ص ٢١٨.</ref> او در کنار چهره‌هایی چون [[اویس قرنی]] و ربیع بن خثیم از عابدان آن شهر شمرده می‌شد.{{یادداشت|و فیهم - یعنی - أهل الکوفة من العبّاد أویس القرنی، و عمرو بن عتبة بن فرقد، و یزید بن معاویة النّخعی، و ربیع بن خثیم، و همّام بن الحارث، و معضد الشیبانی، و جندب بن عبد الله، و کمیل بن زیاد النخعی.}}<ref>تاریخ مدینهٔ دمشق، ج۵٠، ص، ٢۵٠.</ref>

کمیل در سال ۳۳ق. به همراه جمعی از بزرگان کوفه، مانند [[مالک اشتر]] و [[عمرو بن حمق]] در اعتراض به [[عثمان]] و والی او، [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]]، به [[شام]] رفت؛ معاویه حضورشان را تاب نیاورده، آنان را بازگرداند؛ آن‌گاه عثمان، آن‌ها را به [[حمص]] تبعید کردند.<ref>ابن جوزی، المنتظم، ج۵، ص۴٠؛ تاریخ مدینهٔ دمشق، ج١١، ص ٣٠۵.</ref>