بیوتات کربلاء القدیمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۳۴: خط ۳۴:
:مطالب کتاب، به ترتیب فهرست عبارتند از:
:مطالب کتاب، به ترتیب فهرست عبارتند از:


*'''فصل اول''': مقدمه، تاریخ شکل‌گیری کربلا، معرفی نویسنده رساله لمعة تاریخیة، و درج اصل رساله.<ref>بیوتات کربلاء القدیمه، ص ۷ – ۵۲؛ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۷ و ۱۸۳.</ref>
*'''فصل اول''': مقدمه، تاریخ شکل‌گیری کربلا، معرفی نویسنده رساله لمعة تاریخیة و درج اصل رساله.<ref>بیوتات کربلاء القدیمه، ص ۷ – ۵۲؛ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۷ و ۱۸۳.</ref>


*'''فصل دوم''': نقد رساله لمعة تاریخیة<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۴ و ۱۸۵.</ref> و شرح أعلام مندرج در رساله.
*'''فصل دوم''': نقد رساله لمعة تاریخیة<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۴ و ۱۸۵.</ref> و شرح أعلام مندرج در رساله.


:در این فصل، خاندان‌ها، قبیله‌ها، مکان‌ها، عنوان‌های جغرافیایی، شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی مندرج در رساله، شرح و تحقیق شده شده است.<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۳.</ref> نویسنده در توضیح این موارد، دیدگاه مورخان یا جغرافی‌دانان را آورده، به ارزیابی آن پرداخته و محصول پژوهش خود را تشریح کرده است.<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۵.</ref> برای نمونه، درباره «طف»، پس از بررسی واژگانی آن، به گزارشی از یاقوت حموی پرداخته، که طف را پیش از جنگ قادسیه، دهکده‌ای برای گردشگری شاهان ساسانی و سال‌ها پیش از آن، محل شهادت امام حسین(ع) دانسته است. سپس، گزارش حموی درباره محل شهادت امام حسین(ع) را با گزارشی دیگر نقض کرده است.<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۵.</ref>  
:در این فصل، خاندان‌ها، قبیله‌ها، مکان‌ها، عنوان‌های جغرافیایی، شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی مندرج در رساله، شرح و تحقیق شده است.<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۳.</ref> نویسنده در توضیح این موارد، دیدگاه مورخان یا جغرافی‌دانان را آورده، به ارزیابی آن پرداخته است.{{یادداشت|برای نمونه، درباره «طف»، پس از بررسی واژگانی آن، به گزارش‌هایی از [[یاقوت حموی]] و ابی سعید و گفتاری از [[هبة‌الدین شهرستانی]] پرداخته و سروده‌هایی از ابو دعبل الجمحی و الافیشر الاسدی که طف در آن‌ها به کار رفته پرداخته است. ارزیابی نویسنده این است که طف، وسیع‌تر از کربلا و کربلا جزئی از طف محسوب می‌شود و به تدریج در گفتار شاعران و دیگران به جای سرزمین کربلا به کار رفته است.<ref>بیوتات کربلاء القدیمة، ص۵۷ و ۵۸؛ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۵.</ref>}}
:خاندان هایی که در فصل دوم معرفی شده‌اند، عبارتند از:
:برخی از خاندان هایی که در فصل دوم معرفی شده‌اند، عبارتند از:
{{ستون-شروع|۴}}
{{ستون-شروع|۴}}
#آل ابی الفائز
#آل ابی الفائز
خط ۷۴: خط ۷۴:
{{پایان}}
{{پایان}}


*'''فصل سوم''': معرفی بیوتات کربلای قدیم که در رساله نیامده‌اند. این بیوتات عبارتند از:
*'''فصل سوم''': معرفی خاندان‌های کربلای قدیم که در رساله نیامده‌اند.  
{{ستون-شروع|۴}}
 
برخی از این خاندان‌ها عبارتند از:{{ستون-شروع|۴}}
#بیت الاطرش
#بیت الاطرش
#آل اعرجی
#آل اعرجی
خط ۱۲۲: خط ۱۲۳:
{{پایان}}
{{پایان}}


*'''فصل چهارم''': علل کوچ عشایر عرب به کربلا<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۲۰۰.</ref> و معرفی عشایر کربلا و بیوتات پیوسته به قبایل،<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۶.</ref> که عبارتند ا
*'''فصل چهارم''': علل کوچ عشایر عرب به کربلا<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۲۰۰.</ref> و معرفی عشایر کربلا و بیوتات پیوسته به قبایل،<ref>گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۶.</ref>  
*برخی از آن‌ها عبارتند از:
{{ستون-شروع|۴}}
{{ستون-شروع|۴}}
#[[قبیله بنی اسد]]
#[[قبیله بنی اسد]]

نسخهٔ ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۶


بیوتات کربلاء القدیمة (کتاب)
پدید آورندگان
نویسنده سید عبدالصاحب ناصر آل نصرالله، محمدعلی القصیر
تاریخ نگارش سده پانزدهم قمری
محتوا
موضوع سرگذشتنامه، نسبنامه، قبایل، کربلا
زبان عربی
نشر
تعداد جلد ۱
تعداد صفحات ۶۱۳
قطع وزیری
ناشر مؤسسة البلاغ
محل نشر بیروت
تاریخ نشر ۱۴۳۲‌ق.

بیوتات کربلاء القدیمة، با نام کامل بیوتات کربلاء القدیمة و شرح و تحقیق لمعة تاریخیة بیوتات کربلاء و الغاضریة، کتابی است، به زبان عربی، نوشته سید عبدالصاحب نصرالله، که به گردآوری و پژوهش در خاندان‌ها، قبیله‌ها و عشیره‌های کربلای قدیم پرداخته است.

این کتاب، دربرگیرنده نسخه خطی «لمعة تاریخیة بیوتات کربلاء و الغاضریة»، نوشته محمدعلی القیصر، شرح آن و افزودنی‌هایی بر آن است. این کتاب، در سال ۱۴۳۲‌ق. چاپ شده است.

پدیدآورندگان

  • سید عبدالصاحب ناصر آل نصرالله الکلیدار:[۱]
وی نویسنده معاصر، از خاندان آل نصرالله عراق[۲] و دارای آثاری مانند تاریخ کربلاء،[۳] کربلاء فی ادب الرحلات، الحوادث و الوقائع فی تاریخ کربلاء[۴] و التضحیة و الرمز[۵] است.
  • محمد علی القصیر:
وی ملقب به قصیر الأدبا،[۶] فرزند حسین،[۷] از خاندان آل قاضی در کربلا است.[۸] نسب او به محمد بغدادی، تولیت حرم امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) که در سده دهم قمری از بغداد به کربلا هجرت کرد، برمی‌گردد.[۹]

ساختار

کتاب بیوتات کربلاء القدیمة، با نام کامل «بیوتات کربلاء القدیمة و شرح و تحقیق لمعة تاریخیة بیوتات کربلاء و الغاضریة»، از نظر ساختار، به سه بخش کلی زیر تقسیم شده است:

  1. رساله‌ لمعة تاریخیة، نوشته محمدعلی القیصر، که در فصل اول درج شده است.
  2. شرح و تحقیق آن، توسط عبدالصاحب ناصر، در فصل دوم که نیمی از کتاب را به خود اختصاص داده است.
  3. مطالبی که عبدالصاحب ناصر به کتاب افزوده و در فصل سوم و چهارم قرار داده است.

اصل رساله لمعة تاریخیة، در ۱۹ صفحه، با قلمِ درشت، تنظیم شده و برخی از مفهوم‌ها و أعلام آن، شماره‌گذاری شده، در فصل پسین، شرح شده است.[۱۰]

محتوا

این کتاب، که دربرگیرنده رساله لمعة تاریخیة[یادداشت ۱] است، به نقد، تصحیح، شرح و تحقیق این رساله پرداخته، خاندان‌ها، قبیله‌ها، مکان‌های جغرافیایی، شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی موجود در آن را توضیح داده است. نویسنده، جای برخی قبیله‌ها و عشیره‌های مؤثر در شکل‌گیری اجتماعات کربلا را، در این رساله خالی دیده و در دو فصل جداگانه به معرفی آن‌ها پرداخته است.

مطالب کتاب، به ترتیب فهرست عبارتند از:
  • فصل اول: مقدمه، تاریخ شکل‌گیری کربلا، معرفی نویسنده رساله لمعة تاریخیة و درج اصل رساله.[۱۳]
  • فصل دوم: نقد رساله لمعة تاریخیة[۱۴] و شرح أعلام مندرج در رساله.
در این فصل، خاندان‌ها، قبیله‌ها، مکان‌ها، عنوان‌های جغرافیایی، شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی مندرج در رساله، شرح و تحقیق شده است.[۱۵] نویسنده در توضیح این موارد، دیدگاه مورخان یا جغرافی‌دانان را آورده، به ارزیابی آن پرداخته است.[یادداشت ۲]
برخی از خاندان هایی که در فصل دوم معرفی شده‌اند، عبارتند از:
  1. آل ابی الفائز
  2. بیت زحیک
  3. آل عیسی
  4. سادات طباطبایی
  5. بیت ابوالحب
  6. بیت آل الهر
  7. بیت ابوالحب
  8. بیت کمونه
  9. آل فتونی
  10. آل قندیل
  11. آل مستوفی
  12. آل سلالمه
  13. بیت آل عواد
  14. آل ماجد (آل سید طالب)
  15. بیت آل مخبوص
  16. آل کفن نویس
  17. آل مایشه
  18. بیت آل ابوشویلیه
  19. بنی سعد
  20. آل غریب
  21. آل بهبهانی
  22. آل استرآبادی
  23. آل عصفور
  24. آل زینی
  25. بیت آل عمران
  26. آل سید خلیل الحکیم
  27. آل فخرالدین
  28. آل الرضوی
  29. آل الحمیری
  30. آل صافی
  31. بیت آل سیبویه[۱۷]
  • فصل سوم: معرفی خاندان‌های کربلای قدیم که در رساله نیامده‌اند.

برخی از این خاندان‌ها عبارتند از:

  1. بیت الاطرش
  2. آل اعرجی
  3. بیت الانباری
  4. بیت البارودی
  5. بیت البازی
  6. بیت بحر
  7. بیت بحرانی
  8. بیت برسیم
  9. بیت بغدادی
  10. آل البیاتی
  11. بیت الحفّار
  12. آل حکیم
  13. بیت الحلّی
  14. بیت الحیدری
  15. آل خزرجی
  16. آل خطیب
  17. بیت دبّاغ
  18. بیت دردوش
  19. بیت ابورکه
  20. بیت الرماحی
  21. بیت السباح
  22. بیت السّراج
  23. بیت السعدی
  24. بیت سلطان (کلابی)
  25. بیت حاج سهیل النجم
  26. آل شالجی
  27. آل شریفی
  28. بیت شعیب
  29. آل صافی
  30. آل صفار
  31. آل صیقل
  32. آل طیار
  33. آل غریفی
  34. آل القرعاوی
  35. آل قفطون
  36. بیت الکرباسی
  37. آل مطیری
  38. آل المعمار
  39. آل موسوی
  40. آل شنّو
  41. آل نجار
  42. آل هدّو
  43. آل وکیل
  44. سادات آل یاسر[۱۸]
  • فصل چهارم: علل کوچ عشایر عرب به کربلا[۱۹] و معرفی عشایر کربلا و بیوتات پیوسته به قبایل،[۲۰]
  • برخی از آن‌ها عبارتند از:
  1. قبیله بنی اسد
  2. قبیله خفاجه
  3. طهامزه
  4. قبیله شمّر
  5. قبیله حمیر
  6. قبیله بنی سعد
  7. عشیره سلالمه
  8. قبیله ربیعه
  9. قبیله مسعود
  10. قبیله بنی تمیم
  11. قبیله سیار
  12. قبیله جیور
  13. قبیله عنزه[۲۱]


چاپ

این کتاب، توسط مؤسسه‌ البلاغ، در بیروت، در سال ۱۴۳۲‌ق. چاپ شده است.[۲۲]

پانوشت

  1. التضحیة و الرمز، المقدمة، ص۱۳.
  2. نکته‌هایی از مسافران کربلا در «کربلاء فی ادب الرحلات»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص167.
  3. Tārīkh Karbalāʼ, worldcat
  4. الحوادث‌ و الوقا‌ئع‌ فی‌ تا‌ریخ‌ کربلاء‌، پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران.
  5. التضحیة و الرمز، پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران.
  6. گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۷.
  7. أضواء على مدينة الحسين(ع)، ج۱، ص۴۰۴.
  8. گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۳؛ بیوتات کربلاء القدیمة، ص31 – 32.
  9. أضواء على مدينة الحسين(ع)، ج۱، ص۴۰۴.
  10. بیوتات کربلاء القدیمة، تمام کتاب.
  11. گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۷.
  12. أضواء على مدينة الحسين(ع)، ج۱، ص۴۰۴.
  13. بیوتات کربلاء القدیمه، ص ۷ – ۵۲؛ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۷ و ۱۸۳.
  14. گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۴ و ۱۸۵.
  15. گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۳.
  16. بیوتات کربلاء القدیمة، ص۵۷ و ۵۸؛ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۵.
  17. گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۸۸-۱۹۶.
  18. گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۹۶-۱۹۹.
  19. گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۲۰۰.
  20. گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۶.
  21. گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۲۰۱-۲۰۵.
  22. گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲،‌ ص۱۷۶؛ Buyūtāt Karbalā' al-qadīmah, worldcat
  1. این رساله کوتاه، اشاراتی گذرا به خاندان‌ها، شخصیتها، حوادث و برخی مکان‌های جغرافیایی و شخصیت‌های تاریخی کربلا دارد.[۱۱] در این رساله، ۱۰۳ خاندان، از خاندان‌های کربلا معرفی شده‌اند. این رساله، به همراه شرح و تحقیق، در کتاب حاضر، درج شده است.این رساله خطی، پیش از این، در سال ۱۴۱۸ق. با تصحیح و تحقیق احمد بن محمدرضا الحائری، در قم، به چاپ رسیده است.[۱۲]
  2. برای نمونه، درباره «طف»، پس از بررسی واژگانی آن، به گزارش‌هایی از یاقوت حموی و ابی سعید و گفتاری از هبة‌الدین شهرستانی پرداخته و سروده‌هایی از ابو دعبل الجمحی و الافیشر الاسدی که طف در آن‌ها به کار رفته پرداخته است. ارزیابی نویسنده این است که طف، وسیع‌تر از کربلا و کربلا جزئی از طف محسوب می‌شود و به تدریج در گفتار شاعران و دیگران به جای سرزمین کربلا به کار رفته است.[۱۶]

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله جوامع انسانی کربلا در گذر تاریخ و بستر جغرافیایی-گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، غلامرضا گلی زواره، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و دوم، بهار ۱۳۹۴، ص۱۷۶ است.