خانه تاج‌دار بهو (کربلا): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
| مکان = بخش شمالی صحن [[حرم امام حسین(ع)]]، و نزدیک باب السدره
| مکان = بخش شمالی صحن [[حرم امام حسین(ع)]]، و نزدیک باب السدره
| نام‌های دیگر = قصر تاج‌دار بهو
| نام‌های دیگر = قصر تاج‌دار بهو
}}
}}خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، و نزدیک باب السدره قرار داشت. تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)، نهمین پادشاه [[لکهنو]] در [[هند]] بود. وی در سفر زیارتی که به [[کربلا]] داشت در این شهر ساکن شده خانه و حسینیه‌ای ساخت. این خانه در سال ۱۳۶۸ق. تخریب شد.
 
==مکان==
==مکان==
خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، و نزدیک باب السدره قرار داشت.<ref name=":0">حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴،  ص ۲۳۷؛ . دائره المعارف الحسينيه تاريخ المراقد، ج 2، ص 147.</ref>
خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، و نزدیک باب السدره قرار داشت.<ref name=":0">حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴،  ص ۲۳۷؛ . دائره المعارف الحسينيه تاريخ المراقد، ج 2، ص 147.</ref>

نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۱۶

خانه تاج‌دار بهو (کربلا)
صحنه غربیِ خانه تاج‌دار بهو
اطلاعات اوليه
بنيانگذار بانو تاج‌دار بهو
تأسیس نیمه سده سیزدهم قمری
مکان بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره
نام‌های دیگر قصر تاج‌دار بهو

خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت. تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)، نهمین پادشاه لکهنو در هند بود. وی در سفر زیارتی که به کربلا داشت در این شهر ساکن شده خانه و حسینیه‌ای ساخت. این خانه در سال ۱۳۶۸ق. تخریب شد.

مکان

خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت.[۱]

مالک

تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)[یادداشت ۱] بود. او در سال ۱۲۵۸ق. به همراه شوهر خود و شمار زیادی از لشکر و خادمان، به کربلا و زیارت حرم امام حسین(ع) آمده و خدمات بسیاری به شهر کربلا، به ویژه حرم امام حسین(ع) داشتند. تاج‌دار بهو، درِ پیشین رواق را با نقره پوشانده و تاج جواهرنشان با سنگ‌های نفیس خود را به حرم اهدا کرد.[۲] وی در کربلا سکونت یافته، خانه و حسینیه ای را بنا کرد.[۱]

تخریب

این خانه به همراه حسینیه در سال ۱۳۶۸ق. (١٩۴۵م)، برای ساخت خیابان سدره تخریب شد.[۱] بخشى از اين مكان در سمت چب ورودى خيابان سدره، روبه‌روى فندق المباهله باقى مانده است.[۳]

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص ۲۳۷؛ . دائره المعارف الحسينيه تاريخ المراقد، ج 2، ص 147.
  2. . دائره المعارف الحسينيه تاريخ المراقد، ج 2، ص 147.
  3. حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص ۲۳۷.
  1. وی سلطان محمدعلی بن محمد ماجد لکهنوی، نهمین پادشاه أوده (لکهنو، در هند) بوده است.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله حاشیه و متن حائر حسینی، ناصر غروی، ترجمه محسن سلامی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره سوم و چهارم، تابستان و پاییز ۱۳۸۹، ص۲۳۷ است.

دائرة المعارف الحسینیة، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق.