خانه تاج‌دار بهو (کربلا): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:
==مالک==
==مالک==
[[پرونده:خانه تاج‌دار بهو۲.jpg|بندانگشتی|220x220پیکسل|یکی از اتاق‌های خانه تاج‌دار بهو.]]
[[پرونده:خانه تاج‌دار بهو۲.jpg|بندانگشتی|220x220پیکسل|یکی از اتاق‌های خانه تاج‌دار بهو.]]
تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق){{یادداشت|وی سلطان محمدعلی بن محمد ماجد لکهنوی، نهمین پادشاه أوده ([[لکهنو]]، در [[هند]]) بوده است.}} بود. او در سال ۱۲۵۸ق. به همراه شوهر خود و شمار زیادی از لشکر و خادمان، به کربلا و زیارت [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]] آمده و خدمات بسیاری به شهر [[کربلا]]، به ویژه حرم امام حسین(ع) داشتند. تاج‌دار بهو، درِ پیشین رواق را با نقره پوشانده و تاج جواهرنشان با سنگ‌های نفیس خود را به حرم اهدا کرد.<ref name=":1">. دائره المعارف الحسینیه تاریخ المراقد، ج 2، ص 147.</ref> وی در کربلا سکونت یافته، خانه و حسینیه ای را بنا کرد.<ref name=":0" />
تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق){{یادداشت|وی سلطان محمدعلی بن محمد ماجد لکهنوی، نهمین پادشاه أوده ([[لکهنو]]، در [[هند]]) بوده است.}} بود. او در سال ۱۲۵۸ق. به همراه شوهر خود و شمار زیادی از لشکر و خادمان، به کربلا و زیارت [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]] آمده و خدمات بسیاری به شهر [[کربلا]]، به ویژه حرم امام حسین(ع) داشتند. تاج‌دار بهو، درِ پیشین رواق را با نقره پوشانده و تاج جواهرنشان با سنگ‌های نفیس خود را به حرم اهدا کرد.<ref name=":1">. دائره المعارف الحسینیه تاریخ المراقد، ج 2، ص 147.</ref> وی در کربلا سکونت یافته، خانه و حسینیه ای را بنا کرد<ref name=":0" /> و در همان شهر درگذشت.<ref>تاريخ العراق بين احتلالين، ج۸، ص۱۰۷.</ref>


==تخریب==
==تخریب==
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}
* '''دائرة المعارف الحسینیة'''، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق.
* '''دائرة المعارف الحسینیة'''، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق.
* '''موسوعة تاریخ العراق بین احتلالین'''، عباس العزاوی المحامی، الدار العربیه للموسوعات، ۱۳۳۵ق.
{{پایان}}
{{پایان}}


[[Category:مکان‌های تاریخی کربلا]]
[[Category:مکان‌های تاریخی کربلا]]
[[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]]


[[رده:مکان‌های تاریخی کربلا]]
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مکان‌های تاریخی کربلا]]

نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۰۶

خانه تاج‌دار بهو (کربلا)
نمای غربیِ خانه تاج‌دار بهو
اطلاعات اوليه
تأسیس نیمه سده سیزدهم قمری
مکان بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره
نام‌های دیگر قصر تاج‌دار بهو

خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت. تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)، نهمین پادشاه لکهنو در هند بود. وی در سفر زیارتی که به کربلا داشت در این شهر ساکن شده خانه و حسینیه‌ای ساخت. این خانه در سال ۱۳۶۸ق. تخریب شد.

مکان

خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت.[۱]

مالک

یکی از اتاق‌های خانه تاج‌دار بهو.

تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)[یادداشت ۱] بود. او در سال ۱۲۵۸ق. به همراه شوهر خود و شمار زیادی از لشکر و خادمان، به کربلا و زیارت حرم امام حسین(ع) آمده و خدمات بسیاری به شهر کربلا، به ویژه حرم امام حسین(ع) داشتند. تاج‌دار بهو، درِ پیشین رواق را با نقره پوشانده و تاج جواهرنشان با سنگ‌های نفیس خود را به حرم اهدا کرد.[۲] وی در کربلا سکونت یافته، خانه و حسینیه ای را بنا کرد[۱] و در همان شهر درگذشت.[۳]

تخریب

این خانه به همراه حسینیه در سال ۱۳۶۸ق. (۱۹۴۵م)، برای ساخت خیابان سدره تخریب شد.[۱] بخشی از این مکان در سمت چب ورودی خیابان سدره، روبه‌روی فندق المباهله باقی مانده است.[۴]

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص ۲۳۷؛ . دائره المعارف الحسینیه تاریخ المراقد، ج 2، ص 147.
  2. . دائره المعارف الحسینیه تاریخ المراقد، ج 2، ص 147.
  3. تاريخ العراق بين احتلالين، ج۸، ص۱۰۷.
  4. حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص ۲۳۷.
  1. وی سلطان محمدعلی بن محمد ماجد لکهنوی، نهمین پادشاه أوده (لکهنو، در هند) بوده است.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله حاشیه و متن حائر حسینی، ناصر غروی، ترجمه محسن سلامی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره سوم و چهارم، تابستان و پاییز ۱۳۸۹، ص۲۳۷ است.
  • دائرة المعارف الحسینیة، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق.
  • موسوعة تاریخ العراق بین احتلالین، عباس العزاوی المحامی، الدار العربیه للموسوعات، ۱۳۳۵ق.