گنبد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳: | خط ۳: | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | ||
== واژهشناسی == | ==واژهشناسی== | ||
واژه گنبد، به قُبّه و برآمدگی معنا شده که بیشتر با آجر، بر بالای معبد، مسجد، قبر و آرامگاه ساخته میشود.<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه گنبد.</ref><ref name=":0">فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه گنبد.</ref> به مجاز، به آسمان، گنبد کبود یا لاجوردی گفته شده است.<ref name=":0" /> گنبد را در زبان پهلوی، گومبت و در زبان عربی قُبه دانستهاند.<ref>لغتنامه دهخدا، ذیل واژه گنبد.</ref> برای این واژه، معانی دیگری مانند جستن و خیز کردن نیز ذکر شده است.<ref>لغتنامه دهخدا، ذیل واژه گنبد، به نقل از برهان.</ref> | |||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
به سقف مدوّر و برجستهاى كه حالت نیمکره داشته و از خشت، گل، آجر، سيمان و آهن يا مصالح ديگر ساخته مىشود، «گنبد» میگويند. سقف بسيارى از مسجدها، حرمها، برجهاى قديمى، برخى مقبرهها، معبدها و كليساها گنبدى شكل است. گنبد بیشتر زيارتگاهها، كاشى كارى يا طلا كارى است.<ref name=":1" /> | به سقف مدوّر و برجستهاى كه حالت نیمکره داشته و از خشت، گل، آجر، سيمان و آهن يا مصالح ديگر ساخته مىشود، «گنبد» میگويند. سقف بسيارى از مسجدها، حرمها، برجهاى قديمى، برخى مقبرهها، معبدها و كليساها گنبدى شكل است. گنبد بیشتر زيارتگاهها، كاشى كارى يا طلا كارى است.<ref name=":1" /> | ||
گنبد را مانند [[ایوان]]، بارزترین عنصر معماری ایران دانستهاند.<ref>گنبدها در معماری اسلامی، ص۴۰۳.</ref> پیشنیه ساخت گنبد در ایران، به هزاره سوم پیش از میلاد باز میگردد.<ref>تحلیل لرزه ای گنبدهای ایرانی. نشریه دانشکده فنی، جلد 38 ،شماره 6.</ref> نخستین نمونه شناخته شده نوع تکامل یافته بناهای گنبددار ایرانی، که دارای دهلیزهایی در اطراف آن است، بنای بزرگی است در پیشاپور که به کاخ شاپور اول (ح.۲۴۱-۲۷۲م) شهرت دارد.<ref>گنبدها در معماری اسلامی، ص۴۰۵.</ref> | گنبد را مانند [[ایوان]]، بارزترین عنصر معماری ایران دانستهاند.<ref>گنبدها در معماری اسلامی، ص۴۰۳.</ref> پیشنیه ساخت گنبد در ایران، به هزاره سوم پیش از میلاد باز میگردد.<ref>تحلیل لرزه ای گنبدهای ایرانی. نشریه دانشکده فنی، جلد 38 ،شماره 6.</ref> نخستین نمونه شناخته شده نوع تکامل یافته بناهای گنبددار ایرانی، که دارای دهلیزهایی در اطراف آن است، بنای بزرگی است در پیشاپور که به کاخ شاپور اول (ح.۲۴۱-۲۷۲م) شهرت دارد.<ref>گنبدها در معماری اسلامی، ص۴۰۵.</ref> | ||
== معناشناسی == | ==معناشناسی== | ||
گنبد و سازه زیرین آن، یکی از الگوهای بنیادین در معماری بوده و از همین رو، رواج بسیار یافته است. این گونه، بنایی است با قاعده مربع یا مستطیل و گنبدی کم و بیش نیم دایره بر بالای آن و از مصادیق آن، استوپای{{یادداشت|stupa، بنایی گنبدین برای نگهداری آثار بودایی یا ذکر وقایع مهم آیین بودا یا چین.}} بوداییان، گنبد مسلمانان و گنبد کلیساها است. شکل مربع و مکعب قاعده، نماد زمین و شکل دایره و کره گنبد، نماد آسمان بوده و گذر از مربع به قوس، نماینده گذر از زمین به آسمان است.<ref>معانی نمادین گنبد، فصلنامه فرهنگ هنر، خیال ۴، ص ۷۳ و ۷۴.</ref> برخی این سازه را در معماری اسلامی، نشانه این امر دانستهاند که در اسلام، عالم مادّه و معنى، متصل و پيوسته به يكديگرند. خطوط منحنی گنبد و خطوط مستقیم پایه، به هم آمیخته و نمادی از وحدت آسمان و زمین را شکل میدهند.<ref name=":1" /> | |||
به باور برخی، در معنای دقیقتر این سازه، اگر سراسر پیکر بنا را از بالا به پایین نگاه کنیم، تارک گنبد، نشانه یکتایی خداست که به سمت کثرات سیر کرده و گویی همه بنا تا پی و شالوده از تارک گنبد انشعاب یافته است. نگاه از پایین به بالا، نشاندهنده بازگشتِ این تجلی به آن یکتا است.<ref>معانی نمادین گنبد، فصلنامه فرهنگ هنر، خیال ۴، ص ۷۵.</ref> | |||
از آن جا كه گنبد، نماد آسمان است، گنبد معبدها، مقبرهها، مسجدهای بزرگ، تالارهاى غسل تعميد، تالارهاى مجالس ترحيم و قبههاى كوچك، بیشتر با تصاويری مانند آسمان، فرشتگان، ستارهها، پرندگان و ارابه خورشيد، مرصع يا زينت مىشوند. اين تزيينات، بنا را به صورت آسمانى در هه كائنات عرضه مىكنند.<ref name=":1">حرم در واژهها، ص ۴٣؛ به نقل از افق آينده، ج ٢، ص ۴۴۵؛ فرهنگ نمادها، ج ۴، ص ٧۵٣.</ref> | |||
از آن جا كه گنبد، نماد آسمان است، گنبد | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
خط ۳۵: | خط ۳۴: | ||
'''تحلیل لرزهای گنبدهای ایرانی'''، حجازی و میرقادری، نشریه دانشکده فنی، دوره 38 ،شماره 6، شماره پیاپی ۴۰۵، زمستان ۱۳۸۳ش. | '''تحلیل لرزهای گنبدهای ایرانی'''، حجازی و میرقادری، نشریه دانشکده فنی، دوره 38 ،شماره 6، شماره پیاپی ۴۰۵، زمستان ۱۳۸۳ش. | ||
'''معانی نمادین گنبد'''، رنه گنون، ترجمه فرزین فردانش، فصلنامه فرهنگ هنر، خیال ۴، ص ۷۲. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} |
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۵۲
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
واژهشناسی
واژه گنبد، به قُبّه و برآمدگی معنا شده که بیشتر با آجر، بر بالای معبد، مسجد، قبر و آرامگاه ساخته میشود.[۱][۲] به مجاز، به آسمان، گنبد کبود یا لاجوردی گفته شده است.[۲] گنبد را در زبان پهلوی، گومبت و در زبان عربی قُبه دانستهاند.[۳] برای این واژه، معانی دیگری مانند جستن و خیز کردن نیز ذکر شده است.[۴]
معرفی
به سقف مدوّر و برجستهاى كه حالت نیمکره داشته و از خشت، گل، آجر، سيمان و آهن يا مصالح ديگر ساخته مىشود، «گنبد» میگويند. سقف بسيارى از مسجدها، حرمها، برجهاى قديمى، برخى مقبرهها، معبدها و كليساها گنبدى شكل است. گنبد بیشتر زيارتگاهها، كاشى كارى يا طلا كارى است.[۵]
گنبد را مانند ایوان، بارزترین عنصر معماری ایران دانستهاند.[۶] پیشنیه ساخت گنبد در ایران، به هزاره سوم پیش از میلاد باز میگردد.[۷] نخستین نمونه شناخته شده نوع تکامل یافته بناهای گنبددار ایرانی، که دارای دهلیزهایی در اطراف آن است، بنای بزرگی است در پیشاپور که به کاخ شاپور اول (ح.۲۴۱-۲۷۲م) شهرت دارد.[۸]
معناشناسی
گنبد و سازه زیرین آن، یکی از الگوهای بنیادین در معماری بوده و از همین رو، رواج بسیار یافته است. این گونه، بنایی است با قاعده مربع یا مستطیل و گنبدی کم و بیش نیم دایره بر بالای آن و از مصادیق آن، استوپای[یادداشت ۱] بوداییان، گنبد مسلمانان و گنبد کلیساها است. شکل مربع و مکعب قاعده، نماد زمین و شکل دایره و کره گنبد، نماد آسمان بوده و گذر از مربع به قوس، نماینده گذر از زمین به آسمان است.[۹] برخی این سازه را در معماری اسلامی، نشانه این امر دانستهاند که در اسلام، عالم مادّه و معنى، متصل و پيوسته به يكديگرند. خطوط منحنی گنبد و خطوط مستقیم پایه، به هم آمیخته و نمادی از وحدت آسمان و زمین را شکل میدهند.[۵]
به باور برخی، در معنای دقیقتر این سازه، اگر سراسر پیکر بنا را از بالا به پایین نگاه کنیم، تارک گنبد، نشانه یکتایی خداست که به سمت کثرات سیر کرده و گویی همه بنا تا پی و شالوده از تارک گنبد انشعاب یافته است. نگاه از پایین به بالا، نشاندهنده بازگشتِ این تجلی به آن یکتا است.[۱۰]
از آن جا كه گنبد، نماد آسمان است، گنبد معبدها، مقبرهها، مسجدهای بزرگ، تالارهاى غسل تعميد، تالارهاى مجالس ترحيم و قبههاى كوچك، بیشتر با تصاويری مانند آسمان، فرشتگان، ستارهها، پرندگان و ارابه خورشيد، مرصع يا زينت مىشوند. اين تزيينات، بنا را به صورت آسمانى در هه كائنات عرضه مىكنند.[۵]
پانوشت
- ↑ فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه گنبد.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه گنبد.
- ↑ لغتنامه دهخدا، ذیل واژه گنبد.
- ↑ لغتنامه دهخدا، ذیل واژه گنبد، به نقل از برهان.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ حرم در واژهها، ص ۴٣؛ به نقل از افق آينده، ج ٢، ص ۴۴۵؛ فرهنگ نمادها، ج ۴، ص ٧۵٣.
- ↑ گنبدها در معماری اسلامی، ص۴۰۳.
- ↑ تحلیل لرزه ای گنبدهای ایرانی. نشریه دانشکده فنی، جلد 38 ،شماره 6.
- ↑ گنبدها در معماری اسلامی، ص۴۰۵.
- ↑ معانی نمادین گنبد، فصلنامه فرهنگ هنر، خیال ۴، ص ۷۳ و ۷۴.
- ↑ معانی نمادین گنبد، فصلنامه فرهنگ هنر، خیال ۴، ص ۷۵.
- ↑ stupa، بنایی گنبدین برای نگهداری آثار بودایی یا ذکر وقایع مهم آیین بودا یا چین.
منابع
حرم در واژهها، از مجموعه «رهنما»، سید ابراهیم موسویپناه، آستان قدس رضوی، ۱۳۹۱ش.
گنبدها در معماری اسلامی، دیتریش هوف، ترجمه کرامتالله افسر و محمدیوسف کیانی، چاپ شده در معماری ایران، دوره اسلامی، گردآوری محمدیوسف کیانی، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی، تهران، ۱۳۹۳ش.
تحلیل لرزهای گنبدهای ایرانی، حجازی و میرقادری، نشریه دانشکده فنی، دوره 38 ،شماره 6، شماره پیاپی ۴۰۵، زمستان ۱۳۸۳ش.
معانی نمادین گنبد، رنه گنون، ترجمه فرزین فردانش، فصلنامه فرهنگ هنر، خیال ۴، ص ۷۲.