هدیه الزائرین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:کتاب‌های راهنمای اماکن زیارتی using HotCat) |
جز (added Category:آثار پژوهشکده حج و زیارت using HotCat) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
هدیة الزائرین کتابی است به فارسی در معرفی اماکن زیارتی [[شیعیان]] که در ابتدای سده چهاردهم قمری در عهد پادشاهی [[مظفرالدین شاه قاجار]](۱۳۱۴-۱۳۲۴) نگاشته شده است. در این کتاب [[کعبه]]، [[مسجدالحرام]] و اماکن آن، [[مدینه]] و [[مسجدالنبی]] و اماکن زیارتی شهرهای [[نجف]]، [[کربلا]]، [[کاظمین]]، [[سامرا]]، [[مشهد]]، [[قم]] و [[بارگاه حضرت عبدالعظیم]] در [[ری]] توصیف شده و اطلاعات متخصر تاریخی درباره بناها ذکر شده است. هدف نویسنده تهیه راهنمایی برای زائران بوده است. کتاب دارای نقاشی‌های متعددی از اماکن زیارتی است. | هدیة الزائرین کتابی است به فارسی در معرفی اماکن زیارتی [[شیعیان]] که در ابتدای سده چهاردهم قمری در عهد پادشاهی [[مظفرالدین شاه قاجار]](۱۳۱۴-۱۳۲۴) نگاشته شده است. در این کتاب [[کعبه]]، [[مسجدالحرام]] و اماکن آن، [[مدینه]] و [[مسجدالنبی]] و اماکن زیارتی شهرهای [[نجف]]، [[کربلا]]، [[کاظمین]]، [[سامرا]]، [[مشهد]]، [[قم]] و [[بارگاه حضرت عبدالعظیم]] در [[ری]] توصیف شده و اطلاعات متخصر تاریخی درباره بناها ذکر شده است. هدف نویسنده تهیه راهنمایی برای زائران بوده است. کتاب دارای نقاشی‌های متعددی از اماکن زیارتی است. | ||
==نویسنده== | ==نویسنده== | ||
نام نویسنده کتاب محمد هادی زائر طهرانی است. به گفته مصحح کتاب، درباره این نویسنده اطلاعاتی در منابع وجود ندارد. <ref>هدیه‌الزائرین، ص ۹</ref> | نام نویسنده کتاب محمد هادی زائر طهرانی است. به گفته مصحح کتاب، درباره این نویسنده اطلاعاتی در منابع وجود ندارد.<ref>هدیه‌الزائرین، ص ۹</ref> | ||
==نگاهی به درونمایه کتاب== | ==نگاهی به درونمایه کتاب== | ||
نویسنده کتاب را به قصد راهنمایی زائران نگاشته است. <ref>هدیه الزائرین، ص۲۸</ref> در نتیجه توصیف اماکن و مطالب تاریخی مرتبط به بناها به اختصار بیان شده است. نویسنده «توجه زیادی به کتیبه‌ها، کاشی‌کاری‌ها و اشیای موجود در اماکن زیارتی نشان داده است و اشعاری را نیز از خود و شاعران دیگر مانند قاآنی، ناصر الدین‌شاه و ... آورده است. ویک کوشیده در حد امکان ماده تاریخ‌ها را ذکر و بازخوانی کند. او گاهی شباهت‌های بناها را یادآور می‌شود و فاصله مکان‌ها را ذکر می‌کند.» <ref>هدیه‌الزائرین، مقدمه مصحح، ص 10</ref> | نویسنده کتاب را به قصد راهنمایی زائران نگاشته است.<ref>هدیه الزائرین، ص۲۸</ref> در نتیجه توصیف اماکن و مطالب تاریخی مرتبط به بناها به اختصار بیان شده است. نویسنده «توجه زیادی به کتیبه‌ها، کاشی‌کاری‌ها و اشیای موجود در اماکن زیارتی نشان داده است و اشعاری را نیز از خود و شاعران دیگر مانند قاآنی، ناصر الدین‌شاه و ... آورده است. ویک کوشیده در حد امکان ماده تاریخ‌ها را ذکر و بازخوانی کند. او گاهی شباهت‌های بناها را یادآور می‌شود و فاصله مکان‌ها را ذکر می‌کند.»<ref>هدیه‌الزائرین، مقدمه مصحح، ص 10</ref> | ||
===بخش‌های کتاب=== | ===بخش‌های کتاب=== | ||
کتاب در چند مقصود (بخش) تقسیم بندی شده است | کتاب در چند مقصود (بخش) تقسیم بندی شده است | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
[[رده:کتاب‌های قرن چهاردهم قمری]] | [[رده:کتاب‌های قرن چهاردهم قمری]] | ||
[[رده:کتاب‌های راهنمای اماکن زیارتی]] | [[رده:کتاب‌های راهنمای اماکن زیارتی]] | ||
[[رده:آثار پژوهشکده حج و زیارت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۵۲
 | |
| پدید آورندگان | |
|---|---|
| نویسنده | محمدهادی زائر طهرانی |
| تصحیح | سید محمد موسوی نژاد |
| تاریخ نگارش | ۱۳۲۱ قمری |
| محتوا | |
| موضوع | راهنمای اماکن زیارتی |
| زبان | فارسی |
| نشر | |
| تعداد جلد | ۱ |
| تعداد صفحات | ۲۱۶ |
| قطع | رقعی |
| ناشر | مشعر |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | ۱۳۹۳ |
هدیة الزائرین کتابی است به فارسی در معرفی اماکن زیارتی شیعیان که در ابتدای سده چهاردهم قمری در عهد پادشاهی مظفرالدین شاه قاجار(۱۳۱۴-۱۳۲۴) نگاشته شده است. در این کتاب کعبه، مسجدالحرام و اماکن آن، مدینه و مسجدالنبی و اماکن زیارتی شهرهای نجف، کربلا، کاظمین، سامرا، مشهد، قم و بارگاه حضرت عبدالعظیم در ری توصیف شده و اطلاعات متخصر تاریخی درباره بناها ذکر شده است. هدف نویسنده تهیه راهنمایی برای زائران بوده است. کتاب دارای نقاشی‌های متعددی از اماکن زیارتی است.
نویسنده[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نام نویسنده کتاب محمد هادی زائر طهرانی است. به گفته مصحح کتاب، درباره این نویسنده اطلاعاتی در منابع وجود ندارد.[۱]
نگاهی به درونمایه کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نویسنده کتاب را به قصد راهنمایی زائران نگاشته است.[۲] در نتیجه توصیف اماکن و مطالب تاریخی مرتبط به بناها به اختصار بیان شده است. نویسنده «توجه زیادی به کتیبه‌ها، کاشی‌کاری‌ها و اشیای موجود در اماکن زیارتی نشان داده است و اشعاری را نیز از خود و شاعران دیگر مانند قاآنی، ناصر الدین‌شاه و ... آورده است. ویک کوشیده در حد امکان ماده تاریخ‌ها را ذکر و بازخوانی کند. او گاهی شباهت‌های بناها را یادآور می‌شود و فاصله مکان‌ها را ذکر می‌کند.»[۳]
بخش‌های کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب در چند مقصود (بخش) تقسیم بندی شده است
- مقصود اول: شرح تاریخ بنای کعبه و مسجدالحرام
- مقصود دوم: در احوالات مدینه و توصیف تاریخ مسجدالحرام و معرفی اجزای آن و توصیف قبرستان بقیع
- مقصود سوم: در احوالات نجف اشرف که شامل تاریخچه شهر نجف و بنای حرم امام علی(ع) و معرفی برخی از اشیا و هدایای شاهان به حرم است.
- مقصود چهارم: در احوالات کربلای معلی که شرحی است از بنای حرم و اجزای آن و تاریخچه آن
- مقصود پنجم: به بنای حرم حضرت موسی بن جعفر(ع) و امام جواد(ع) اختصاص دارد
- مقصود ششم: در احوالات سامرا و تاریخ بنای حرم امامان عسکری است
- مقصود هفتم: شامل تاریخ و توصیف بنای بارگاه امام رضا(ع) در مشهد و معرفی اشیای موجود در حرم است.
- مقصود هشتم: به بنای بارگاه حضرت معصومه(ع) پرداخته و برخی از بناهای اطراف آن را نیز شناسانده است.
- مقصود نهم: اختصاص به توصیف بنای قبر حضرت عبدالعظیم حسنی در شهر ری دارد.
نگاره‌های کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از ویژگی‌های کتاب، نگاره‌های متعدد (۳۶ نگاره) از بنای اماکن زیارتی است که صفحه‌های داخلی نسخه‌خطی نقاشی شده‌اند. این نگاره‌ها نمایی از اماکن زیارتی و مساجد و قبرستان‌های معرفی شده در کتاب را شامل می‌شود. برای نمونه در مکه و مدینه نگاره‌هایی از مسجدالحرام، قبرستان ابوطالب و کوه ابو قبیس، عرفات، غارهای مکه، مسجد رسول الله، قبر شهدای احد، بقعه امامان در بقیع و مسجد فتح در کتاب نقاشی شده است.
نسخه‌ها و چاپ[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از این کتاب دو نسخه یکی به شماره ۱۲۴۶۵ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی و دیگری با شماره ۲۱۷۳۹ در کتابخانه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.
این کتاب با تصحیح سید محمد موسوی نژاد توسط انتشارات مشعر، در سال ۱۳۹۳ در در ۲۱۶ صفحه منتشر شده است.
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
هدیه‌الزائرین، محمدهادی زائر طهرانی، تصحیح سید محمد موسوی نژاد، تهران، مشعر، ۱۳۹۳