کاربر:Ahmad/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه را خالی کرد) |
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سَلع''': نام کوههایی در مدینه و مکه | |||
==واژه‌شناسی== | |||
سلع را به راه‌های میان دو کوه، اطلاق کرده اند. هنگامی که کوهی در بین دو وادی قرار گرفته باشد، نقطه مرتفع کوه به عنوان حد فاصل دو وادی، سلع نامیده می شده است<ref>. معجم البلدان، ج3، ص236.</ref>. برخی، سلع را نام مشترک برخی کوهها در شبه جزیره دانسته اند.<ref>. معجم المعالم الجغرافیه، ص160؛ آثار المدینه المنوره، ص203.</ref> | |||
==مکان کوه سلع== | |||
کوه سلع در شمال غربی مدینه قدیم و مرکز مدینه فعلی، در فاصله ۵۰۰ متری شمال غربی مسجد النبی، یا در نزدیکی بازار مدینه<ref>. عمده الاخبار، ص295؛ معالم المدینه المنوره، ج1، ص290، 296.</ref> قرار دارد که گاه با نام کوه ثواب یا بواب شناخته می شده است<ref>. وفاء الوفاء، ج4، ص93؛ معالم المدینه المنوره، ج1، ص290؛ موسوعه العتبات المقدسه، ج3، ص288. </ref>. کشیدگی کوه از شمال و جنوب، آن را به بیضی شبیه کرده است. طول تقریبی آن۱۰۰۰ متر و عرض آن در پهن ترین جاها به ۸۵۰ و در نازک ترین قسمتها ۲۵۰ متر و میانگین ارتفاع آن ۸۰ متر است.<ref>. معالم المدینه المنوره، ج1، ص300.</ref> این کوه، سنگهای رسوبی و گدازه ای با رنگهای مختلف، از جنس گرانیت و بازالت و گونه‌های دیگر دارد. وجود معدن سیمان که در این کوه ادعا می شده، ثابت نشده است.<ref>. آثار المدینه المنوره، ص203.</ref> پوشش گیاهی کوه، درختچه‌ها و علف‌هایی است که خوراک دامها می شوند.<ref>. نک:معالم المدینه المنوره، ج1، ص300-310.</ref> | |||
کوه سلع در عصر جاهلیت و دوران اسلامی ، محل سکونت قبایلی چون جهینه، بلی، بنی اشجع بن زید بوده است.<ref>. معالم المدینه المنوره، ج1، ص 291.</ref> حفر خندقی در جنگ احزاب سال پنجم هجری، از دامنه این کوه آغاز شده بود.<ref>. آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 295.</ref> در دامنه غربی کوه، غار و مسجد بنی حرام قرار دارد که اقامتگاه پیامبر در هنگام حفر خندق بوده و بعدها در محل غار نشانه ای ساخته شد و قبه ای کوچک بر آن بنا گردید.<ref>. آثار المدینه المنوره، ص233.</ref> برخی، از حفر چشمه ای به دست پیامبر در این غار یاد کرده اند.<ref>. الدره الثمینه، ص64؛ معالم المدینه، ج1، ص312-322</ref> وجود سنگ نوشته ای به زبان کوفی در باره ابوبکر و عمر، در دامنه جنوبی کوه که برخی ادعا کرده اند،<ref>. مرآه الحرمین، ج1، ص389؛ و نیز نک: مدینه شناسی، ج2، ص362.</ref> در تحقیق میدانی دیده نشده است.<ref>. معالم المدینه المنوره، ج1، ص293.</ref> | |||
در شرق مکه، در نزدیکی کوه طارقی نیز، کوه کم ارتفاعی به نام سلع که گاه به آن سلوع می گفته اند، شناخته می شده است. حد حرم در بخش غربی آن واقع شده و تمام یا بخشی از آن در محدوده خارج از حرم قرار دارد.<ref>. معالم مکه التاریخیه و الاثریه، ص136-137.</ref> | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | |||
{{دانشنامه | |||
| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9056/اشعار | |||
| عنوان = سَلع | |||
| نویسنده = | |||
}} | |||
آثار اسلامی مکه و مدینه: رسول جعفریان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش. | |||
آثار المدینة المنوره: عبدالقدوس الانصاری، مدینه، المکتبه السلفیه، ۱۳۹۳ق. | |||
الدرة الثمینة فی أخبار المدینة: محمد بن محمود نجار، تحقیق حسین محمد علی شکری، بیروت، دار الارقم. | |||
عمده الاخبار فی مدینه المختار: احمد بن عبدالحمید العباسی، مصحح محمد الطبیب الانصاری، حمد الجاسر، مدینه، اسعد درابزونی الحسینی. | |||
مدینه شناسی: سید محمد باقر نجفی، تهران، شرکت قلم، ۱۳۶۴ش. | |||
مرآة الحرمین: ابراهیم رفعت باشا (م.۱۳۵۳ق.)، قاهره، مکتبه الثقافه الدینیه، بی‌تا. | |||
معالم المدینة المنورة بن العمارة و التاریخ: عبدالعزیز بن عبدالرحمان کعکی، بیروت، دار و مکتبة الهلال، ۱۴۱۹ق. | |||
معالم مکة التاریخیه: عاتق بن غیث البلادی؛ مکه، دار مکه، ۱۴۰۳ق. | |||
معجم البلدان: یاقوت بن عبدالله الحموی (م.۶۲۶.ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م. | |||
معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویه: عاتق بن غیث البلادی (م.۱۴۳۱ق.)، مکه، دار مکه، ۱۴۰۲ق. | |||
موسوعة العتبات المقدسه: جعفر خلیلی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۷ق. | |||
وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی: علی بن عبدالله السمهودی (م.۹۱۱ق.)، تحقیق محمد محیی‌الدین عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۶م. | |||
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۹
سَلع: نام کوههایی در مدینه و مکه
واژه‌شناسی
سلع را به راه‌های میان دو کوه، اطلاق کرده اند. هنگامی که کوهی در بین دو وادی قرار گرفته باشد، نقطه مرتفع کوه به عنوان حد فاصل دو وادی، سلع نامیده می شده است[۱]. برخی، سلع را نام مشترک برخی کوهها در شبه جزیره دانسته اند.[۲]
مکان کوه سلع
کوه سلع در شمال غربی مدینه قدیم و مرکز مدینه فعلی، در فاصله ۵۰۰ متری شمال غربی مسجد النبی، یا در نزدیکی بازار مدینه[۳] قرار دارد که گاه با نام کوه ثواب یا بواب شناخته می شده است[۴]. کشیدگی کوه از شمال و جنوب، آن را به بیضی شبیه کرده است. طول تقریبی آن۱۰۰۰ متر و عرض آن در پهن ترین جاها به ۸۵۰ و در نازک ترین قسمتها ۲۵۰ متر و میانگین ارتفاع آن ۸۰ متر است.[۵] این کوه، سنگهای رسوبی و گدازه ای با رنگهای مختلف، از جنس گرانیت و بازالت و گونه‌های دیگر دارد. وجود معدن سیمان که در این کوه ادعا می شده، ثابت نشده است.[۶] پوشش گیاهی کوه، درختچه‌ها و علف‌هایی است که خوراک دامها می شوند.[۷] کوه سلع در عصر جاهلیت و دوران اسلامی ، محل سکونت قبایلی چون جهینه، بلی، بنی اشجع بن زید بوده است.[۸] حفر خندقی در جنگ احزاب سال پنجم هجری، از دامنه این کوه آغاز شده بود.[۹] در دامنه غربی کوه، غار و مسجد بنی حرام قرار دارد که اقامتگاه پیامبر در هنگام حفر خندق بوده و بعدها در محل غار نشانه ای ساخته شد و قبه ای کوچک بر آن بنا گردید.[۱۰] برخی، از حفر چشمه ای به دست پیامبر در این غار یاد کرده اند.[۱۱] وجود سنگ نوشته ای به زبان کوفی در باره ابوبکر و عمر، در دامنه جنوبی کوه که برخی ادعا کرده اند،[۱۲] در تحقیق میدانی دیده نشده است.[۱۳] در شرق مکه، در نزدیکی کوه طارقی نیز، کوه کم ارتفاعی به نام سلع که گاه به آن سلوع می گفته اند، شناخته می شده است. حد حرم در بخش غربی آن واقع شده و تمام یا بخشی از آن در محدوده خارج از حرم قرار دارد.[۱۴]
پانویس
- ↑ . معجم البلدان، ج3، ص236.
- ↑ . معجم المعالم الجغرافیه، ص160؛ آثار المدینه المنوره، ص203.
- ↑ . عمده الاخبار، ص295؛ معالم المدینه المنوره، ج1، ص290، 296.
- ↑ . وفاء الوفاء، ج4، ص93؛ معالم المدینه المنوره، ج1، ص290؛ موسوعه العتبات المقدسه، ج3، ص288.
- ↑ . معالم المدینه المنوره، ج1، ص300.
- ↑ . آثار المدینه المنوره، ص203.
- ↑ . نک:معالم المدینه المنوره، ج1، ص300-310.
- ↑ . معالم المدینه المنوره، ج1، ص 291.
- ↑ . آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 295.
- ↑ . آثار المدینه المنوره، ص233.
- ↑ . الدره الثمینه، ص64؛ معالم المدینه، ج1، ص312-322
- ↑ . مرآه الحرمین، ج1، ص389؛ و نیز نک: مدینه شناسی، ج2، ص362.
- ↑ . معالم المدینه المنوره، ج1، ص293.
- ↑ . معالم مکه التاریخیه و الاثریه، ص136-137.
منابع
محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل سَلع.
آثار اسلامی مکه و مدینه: رسول جعفریان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش. آثار المدینة المنوره: عبدالقدوس الانصاری، مدینه، المکتبه السلفیه، ۱۳۹۳ق. الدرة الثمینة فی أخبار المدینة: محمد بن محمود نجار، تحقیق حسین محمد علی شکری، بیروت، دار الارقم. عمده الاخبار فی مدینه المختار: احمد بن عبدالحمید العباسی، مصحح محمد الطبیب الانصاری، حمد الجاسر، مدینه، اسعد درابزونی الحسینی. مدینه شناسی: سید محمد باقر نجفی، تهران، شرکت قلم، ۱۳۶۴ش. مرآة الحرمین: ابراهیم رفعت باشا (م.۱۳۵۳ق.)، قاهره، مکتبه الثقافه الدینیه، بی‌تا. معالم المدینة المنورة بن العمارة و التاریخ: عبدالعزیز بن عبدالرحمان کعکی، بیروت، دار و مکتبة الهلال، ۱۴۱۹ق. معالم مکة التاریخیه: عاتق بن غیث البلادی؛ مکه، دار مکه، ۱۴۰۳ق. معجم البلدان: یاقوت بن عبدالله الحموی (م.۶۲۶.ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م. معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویه: عاتق بن غیث البلادی (م.۱۴۳۱ق.)، مکه، دار مکه، ۱۴۰۲ق. موسوعة العتبات المقدسه: جعفر خلیلی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۷ق. وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی: علی بن عبدالله السمهودی (م.۹۱۱ق.)، تحقیق محمد محیی‌الدین عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.