روغن مالیدن (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخهها
Abbassehati (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «الله» ایجاد کرد) |
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله فقهی۲ | |||
| روغن مالیدن|روغن مالیدن}} | |||
==چگونگی== | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله * | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' پانزدهم ـ روغن ماليدن به بدن. {{توضیح مساله|*| | |||
* '''آیتالله زنجانی:''' روغن مالیدن به بدن خود. | |||
* '''آیتالله سبحانی:''' روغن مالیدن به بدن حرام است و اگر بوی خوش داشته باشد کفاره هم دارد ولی اگر بوی خوش نداشت مستحب است که گوسفندی قربانی نماید. | |||
}} | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|*}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 395 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' احوط بلکه اقوي حرام بودن ماليدن روغن است، اگرچه بوي خوش در آن نباشد. {{توضیح مساله|395| | |||
* '''آیتالله خامنهای:''' روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم جایز نیست، خواه با روغنهایی باشد که برای زینت استعمال میشود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد. | |||
}} | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|395}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 396 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' جايز نيست روغني که بوي خوش در آن است استعمال کند پيش از احرام، اگر اثرش باقي ميماند تا وقت احرام. {{توضیح مساله|396| | |||
* '''نظر آیات عظام:''' در قسم پنجم از محرمات احرام گذشت. | |||
* '''آیتالله بهجت:''' به نحو قطع و در صورت ارتکاب، تأخیر احرام با امکان، تا زمان زوال رایحه لازم است. | |||
* '''آیتالله سیستانی:''' ولی اگر در آن عطر نباشد بلکه خودش خوشبو باشد اشکال ندارد. | |||
}} | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|396}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 397 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' اگر از روي اضطرار و احتياج روغن بمالد عيبي ندارد. {{توضیح مساله|397| | |||
* '''آیتالله زنجانی:''' ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد. | |||
* '''آیتالله سبحانی:''' استفاده از کرمهای مختلف، نرمکننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرقسوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت جایز است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال احرام اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند. | |||
* '''آیتالله سیستانی:''' محرم میتواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است. | |||
}} | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|397}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 398 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوي خوش مثل زعفران نباشد. | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 399 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' اگر در روغن بوي خوش نباشد در ماليدن آن کفاره نيست. {{توضیح مساله|399| | |||
* '''آیتالله تبریزى:''' کفاره روغنمالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفارهاش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد. | |||
* '''آیتالله خامنهای:''' به ذیل مسئله بعد مراجعه شود. | |||
* '''آیتالله خویی:''' کفاره روغنمالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفارهاش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد. | |||
* '''آیتالله زنجانی:''' کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و اضطرار نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است. | |||
* '''آیتالله سبحانی:''' احتیاط مستحب یک گوسفند است. | |||
* '''آیتالله مکارم:''' احتیاطاً یک گوسفند است. | |||
* '''آیتالله نوری:''' کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد. | |||
}} | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|399}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | |||
! مسئله 400 | |||
|-style="background:#f9f9fe;" | |||
| | |||
'''امام خمینی:''' اگر در روغن بوي خوش باشد کفاره آن يک گوسفند است اگرچه از روي اضطرار باشد. {{توضیح مساله|400| | |||
* '''آیتالله بهجت، آیتالله تبریزى:''' کفارهاش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط. | |||
* '''آیتالله خامنهای:''' بنا بر احتیاط، کفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یک گوسفند است، و در مورد روغنهای غیر خوشبو، سیر کردن یک فقیر است، اگرچه بعید نیست در هر دو مورد واجب نباشد. | |||
* '''آیتالله زنجانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود. | |||
* '''آیتالله سیستانی:''' اگر مُحرم با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغنمالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی اضطرار باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است. | |||
* '''آیتالله فاضل:''' اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست. | |||
}} | |||
|-style="background:#fefef9;" | |||
| '''مراجع دیگر:''' | |||
{{ارجاع مساله|400}} | |||
|} | |||
{{سخ}} | |||
== جستار وابسته == | |||
* [[روغن مالیدن]] | |||
==منبع== | |||
{{برگرفتگی | |||
| پیش از لینک = | |||
| منبع = صفحه 218 تا 219 کتاب مناسک حج | |||
| لینک = https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%DA%A9_%D8%AD%D8%AC_%DA%86%D8%A7%D9%BE_%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B7.pdf&page=218 | |||
| توضیحات منبع = پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ | |||
}} | |||
[[رده:فتواها درباره محرمات احرام]] |
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۰
این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام روغن مالیدن است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله روغن مالیدن. |
چگونگی
مسئله * |
---|
امام خمینی: پانزدهم ـ روغن ماليدن به بدن. [م* ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 395 |
---|
امام خمینی: احوط بلکه اقوي حرام بودن ماليدن روغن است، اگرچه بوي خوش در آن نباشد. [م395 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 396 |
---|
امام خمینی: جايز نيست روغني که بوي خوش در آن است استعمال کند پيش از احرام، اگر اثرش باقي ميماند تا وقت احرام. [م396 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 397 |
---|
امام خمینی: اگر از روي اضطرار و احتياج روغن بمالد عيبي ندارد. [م397 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 398 |
---|
امام خمینی: خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوي خوش مثل زعفران نباشد. |
مسئله 399 |
---|
امام خمینی: اگر در روغن بوي خوش نباشد در ماليدن آن کفاره نيست. [م399 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 400 |
---|
امام خمینی: اگر در روغن بوي خوش باشد کفاره آن يک گوسفند است اگرچه از روي اضطرار باشد. [م400 ۱] |
مراجع دیگر:
|
جستار وابسته
منبع
این مقاله برگرفته از صفحه 218 تا 219 کتاب مناسک حج پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ است.