وادی رانوناء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
 
(۱۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[دی]]|روز=[[۱۳]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
 
| تصویر = وادی رانوناء.jpg
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
| توضیح تصویر = موقعیت احتمالی وادی رانوناء در اواخر دوره [[حضرت محمد(ص)]].
تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا ؛ ص162
| نام‌های دیگر = رانون، سیل الوادی
 
}}
مسجد الجمعة و يسمى مسجد الوادي أو مسجد عاتكة:
'''وادی رانوناء''' یا '''رانون''' یا '''سیل الوادی'''، یکی از رودهای فصلی کوتاه [[مدینه]] بوده و امروزه مسیر طبیعی آن از میان رفته است. در گذشته، از جنوب به سوی شمال، میان [[مسجد قبا]] و [[مسجد النبی(ص)]]، به موازات [[وادی عقیق]] و [[وادی بطحان]] در جریان بوده است.
 
هذا المسجد الجليل الجميل يحفظ لنا من عهد النبوة حتى الآن أثرا عظيما من آثار رسول الله صلى اللّه عليه و سلم؛ هو أول جمعة صلاها رسول الله صلى اللّه عليه و سلم في المدينة المنورة «2». و هو في وادي ذي صلب بمكان يقال له: القبيب، في محيط بني سالم بن عوف، و ذلك عند تحوله صلى اللّه عليه و سلم من قباء إلى المدينة المنورة فأدركته صلاة الجمعة، فصلاها و من معه في بطن الوادي [وادي‏ رانوناء] بالقبيب في مسجد بني سالم بن عوف، و قد تهدم بناء هذا المسجد فجدده بعض الأعاجم على هيئته اليوم. مقدمته رواق مسقف فيه عقدان بينهما أسطوانة، و خلفه رحبة، و طوله من القبلة إلى جداره الشامي عشرون ذراعا، و عرضه من المشرق و المغرب مما يلي محرابه ستة عشر ذراعا. و قد جدد سقفه الخواجة شهاب الدين قاوان رحمه الله‏ «1».
 
خيارى، احمد ياسين احمد، تاريخ معالم المدينه المنوره قديما و حديثا، 1جلد، عامه - عربستان، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا ؛ ص290
 
يقال له: وادي رانون.
 
خيارى، احمد ياسين احمد، تاريخ معالم المدينه المنوره قديما و حديثا، 1جلد، عامه - عربستان، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة ؛ ص125
 
راء و ألف و نون و واو ثم نون و ألف ممدودة، من أودية المدينة بين قباء و المسجد النبوي، يصب من حرة قباء في وادي بطحان جنوب مسجد الغمامة ..
 
و جاء في السيرة: و أدركت رسول اللّه الجمعة في بني سالم بن عوف، فصلاها في المسجد الذي في بطن الوادي، وادي‏ رانوناء، فكانت أول جمعة صلاها في المدينة.
 
و مسجد الجمعة معروف على يمينك و أنت راجع من مسجد قباء.
 
شراب، محمد محمد حسن، المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة، 1جلد، دار الشاميه-دار القلم - بيروت-دمشق، چاپ: اول، 1411 ه.ق.
 
المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة ؛ ص252
 
4- مسجد الجمعة:
 
في وادي‏ رانوناء، و قيل: هو أول مسجد صلى فيه رسول اللّه الجمعة في المدينة، و هو قائم يصلي فيه الناس، بين قباء و مركز المدينة، على يمين ما يسمى «الخط النازل» أو شارع قباء النازل.
 
شراب، محمد محمد حسن، المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة، 1جلد، دار الشاميه-دار القلم - بيروت-دمشق، چاپ: اول، 1411 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص671
 
قال ابن إسحق في «السيرة»: لما قدم النبي صلى اللّه عليه و سلّم المدينة أقام بقباء أربعة أيام و أسس مسجده على التقوى و خرج منها يوم الجمعة فأدركت رسول الله صلى اللّه عليه و سلّم الجمعة في بني سالم بن عوف و صلاها في المسجد الذي في بطن الوادي، وادي‏ رانوناء، فكانت أول جمعة صلاها بالمدينة)
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص672
 
تعتبر تسمية الوادي بوادي الرانوناء من أشهر و أعم أسمائه، و قال بعض المؤرخين هو سيل أو مسيل الوادي، و قال هو وادي رانون‏
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص672
 
و مسيل الوادي بوادي الرانوناء، و قد اختفت هذه التسمية اليوم أيضا فلا يعرف وادي الرانوناء داخل المدينة حيث اختفى مجراه الطبيعي و ظلت هذه التسمية علما على الجزء الأعلى من مصدره و عند سده القديم فقط.
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص672
 
قال عاتق البلادي في «معجمه»: (وادي رانوناء واد صغير بين قباء و مسجده صلى الله عليه و سلم يصب في حرة قباء في وادي بطحان جنوب مسجد الغمامة و لا يعرف اسم الوادي اليوم إلا للخاصة، و لكن مسجد الجمعة معروف هناك) «2».
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص672
 
و أعتقد أن هذه التسمية قد اختفت اليوم تماما فلا يعرف هذا الوادي بغير الرانوناء و عند الخاصة من الناس فقط.
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص672
 
ما جاء في الوادي من الأحاديث و الآثار:


يعتبر وادي الرانوناء من أودية المدينة الجنوبية، و هو وادي قديم نزلت على جانبيه بعض القبائل و البطون العربية القديمة، فنزل على هذا الوادي و عند تقابله مع بطحان بطون بني مرة بن مالك، كما نزلت بني جحجبا من الأوس في موضع العصبة غربي مسجد قباء و امتدت منازلهم حتى غربي وادي الرانوناء
مسجد جمعه، که نخستین نماز جمعه [[حضرت محمد(ص)]] در مدینه، در آن برگزار شده، در میان این وادی بنا شده است.
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص673
 
و يعتبر وادي الرانوناء من الأودية القديمة و الهامة فحظي بكثير من الكتابات القديمة التي نقرت على بعض الصخور السوداء بجوار السدود القديمة التي أقيمت عليه منذ القدم، و من تلك الآثار و الكتابات القديمة ما أشار إليها الأستاذ عبد القدوس الأنصاري الذي وجد بعض الأبيات من الشعر على بعض تلك الصخور و ذلك أثناء تجوله في هذا الوادي، و من هذه الأبيات:
 
هضاب بهذا السد بالصلد كلها على كل واديها جنان من الأرض‏
 
و إن الغواني لا يزلن يردنه‏ و كل فتى سمح سجيته غض‏
 
و قد وجد الأستاذ عبد القدوس الأنصاري هذين البيتين، و قد حفرا على‏
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص674
 
صخرة سوداء ملساء بخط قديم بقرب صخور السدود القديمة التي أقيمت على الوادي، و قد نسب الأستاذ عبد القدوس هذين البيتين الجزل على أنه ينم على كونهما من قبل (في صدر الإسلام).
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص674
 
و وادي الرانوناء من الأودية المباركة في المدينة المنورة، فهو يصدر من أعالي حرة شوران في جزئها الجنوبي الغربي، و هذه الحرة هي الحرة المباركة التي دعا لها النبي صلى اللّه عليه و سلّم بالبركة، ففي الحديث الشريف فيما رواه الزبير بسنده عن محمد بن عبد الرحمن قال: (رأى رسول الله صلى اللّه عليه و سلّم إبلا في السوق فأعجبه سمنها فقال: «أين كانت ترعى هذه؟» قالوا: بحرة شوران، فقال: «بارك الله في شوران) «3».
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص674
 
و قد صلى النبي صلى اللّه عليه و سلّم في موضع من مواضع هذا الوادي عند ما أدركته صلاة الجمعة في بني سالم بن عوف فصلاها في بطن هذا الوادي، و هو الموضع المعروف اليوم بمسجد الجمعة، و قد كانت صلاته صلى اللّه عليه و سلّم هي أول صلاة جمعة في المدينة فعرف هذا الموضع من وادي الرانوناء بمسجد الجمعة.
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.
 
معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ ؛ ج‏1 ؛ ص675
 
لقد اختلف المؤرخون ممن تحدثوا عن هذا الوادي في تحديد مصادر مياهه أو شرائعه، بينما في الحقيقة لو تأملنا أقوال أولئك المؤرخين لوجدناها تدور حول منطقة واحدة و هي الحرة الجنوبية أو ما تعرف عند بعضهم بحرة شوران و خاصة عند جزئها الجنوبي الغربي و المنطقة المحيطة بجبل عير من الجهة الجنوبية و الشرقية، و حيث أن وادي الرانوناء في الحقيقة ذو شعاب و شرائع متعددة ينحدر بعض منها من تجاويف و بطون الحرة بينما تنحدر الأجزاء الأخرى من سفوح الجبال و الهضاب المنتشرة في الجزء الجنوبي الغربي من هذه الحرة، و من أشهر تلك الجبال جبال الحزيم في جنوب شرق جبل عير، و جبل الأسمر و جبل الفريدة و جبل القدية في الجنوب الغربي من جبل عير بالإضافة إلى كل من جبل النعضية و جبل المصودعة و الواقعة في جنوب الحرة الجنوبية من شوران.
 
و نظرا لتنوع مصادر هذا الوادي فقد جاءت هذه الروايات التاريخية مختلفة عن بعضها البعض حيث أورد كل مؤرخ مصدرا من مصادر هذا الوادي
 
كعكى، عبدالعزيز، معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، 5جلد، دار و مكتبه الهلال - بيروت، چاپ: اول، 1419 ه.ق.


==واژه‌شناسی==
==واژه‌شناسی==
وادی، واژه‌ای عربی، به معنای شکاف میان کوه‌ها، زمین‌های بلند و تپه‌ها است که مسیر عبور سیل است.<ref>كتاب العين، ج‏8، ص98؛ لسان العرب، ج‏15، ص384.</ref> به باور برخی، «وادی» بستر ریزش آبی است که از سیل به وجود آمده؛ از این رو، به درّه نیز وادی گفته‌اند.<ref name=":2">مفردات ألفاظ القرآن، ص862؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ج‏4، ص436.</ref> ریشه وادی، «و، د، ی» به معنای روان شدن است.<ref>تهذيب اللغة، ج‏14، ص163؛ المصباح المنير، ج‏2، ص654.</ref> جمع وادی، «اودیة» بوده<ref>كتاب العين، ج‏8، ص98.</ref> و در آیه{{قلم رنگ|سبز|فَسالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِها}}{{یادداشت|هر دره‏‌اى بقدر گنجایشش سيلاب مي‌گيرد.}}<ref>سوره رعد، آیه 17.</ref> به کار رفته است.<ref name=":2" />برخی، برای برابرِ فارسی وادی، واژگان «رود فصلی»<ref>رویکردهای زیبایی‌شناسی شهری برای کناره رود فصلی، ص۲.</ref> و «رود-دره فصلی» را به کار برده‌اند.<ref>اصول و معیارهای طراحی ساماندهی رود-دره‌های فصلی؛ مجله مدیریت شهری، ش۳۳، ص۲۵۹.</ref> واژه‌هایی مانند آبراهه،{{یادداشت|به معنای گذرگاه سیل.}}<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه «آبراهه».</ref> مَسیل،<ref>''فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ذیل واژه «وادی».''</ref> آبکند و کال، دیگر واژه‌های مترادف «وادی» در زبان فارسی است.<ref>''فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ذیل واژه «کال».''</ref>
وادی، واژه‌ای عربی، به معنای شکاف میان کوه‌ها، زمین‌های بلند و تپه‌ها است که مسیر عبور سیل است.<ref>کتاب العین، ج‏8، ص98؛ لسان العرب، ج‏15، ص384.</ref> به باور برخی، «وادی» بستر ریزش آبی است که از سیل به وجود آمده؛ از این رو، به درّه نیز وادی گفته‌اند.<ref name=":2">مفردات ألفاظ القرآن، ص862؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ج‏4، ص436.</ref> ریشه وادی، «و، د، ی» به معنای روان شدن است.<ref>تهذیب اللغة، ج‏14، ص163؛ المصباح المنیر، ج‏2، ص654.</ref> جمع وادی، «اودیة» بوده<ref>کتاب العین، ج‏8، ص98.</ref> و در آیه{{قلم رنگ|سبز|فَسالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِها}}{{یادداشت|هر دره‌ای بقدر گنجایشش سیلاب می‌گیرد.}}<ref>سوره رعد، آیه 17.</ref> به کار رفته است.<ref name=":2" />برخی، برای برابرِ فارسی وادی، واژگان «رود فصلی»<ref>رویکردهای زیبایی‌شناسی شهری برای کناره رود فصلی، ص۲.</ref> و «رود-دره فصلی» را به کار برده‌اند.<ref>اصول و معیارهای طراحی ساماندهی رود-دره‌های فصلی؛ مجله مدیریت شهری، ش۳۳، ص۲۵۹.</ref> واژه‌هایی مانند آبراهه،{{یادداشت|به معنای گذرگاه سیل.}}<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه «آبراهه».</ref> مَسیل،<ref>''فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ذیل واژه «وادی».''</ref> آبکند و کال، دیگر واژه‌های مترادف «وادی» در زبان فارسی است.<ref>''فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ذیل واژه «کال».''</ref>


==نام==
==نام==
برخی، وادی رانوناء را «وادی الرانوناء» با الف و لام خوانده‌اند.<ref name=":0">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۳۴.</ref> نام آن رانون نیز گفته شده است.<ref>تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا، ص290.</ref> «وادی الرانوناء» عمومی‌ترین و مشهورترین نام این وادی است. برخی از تاریخ‌نگاران آن را «سیل الوادی» یا «مسیل الوادی» خوانده‌اند. برخی نیز آن را رانون خوانده‌اند.<ref name=":3">معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1، ص672.</ref>
وادی رانوناء، «الرانوناء» با الف و لام نیز خوانده شده<ref name=":0">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۳۴.</ref> و برخی، «رانون» نیز گفته‌اند.<ref>تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص290؛ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص672.</ref> برخی از تاریخ‌نگاران، آن را «سیل الوادی» یا «مسیل الوادی» نامیده‌اند.<ref name=":3">معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص672.</ref>


(فکر کنم تمسیه این وادی به مسیل الوادی رو می گه، آره منظورش اسم الوادی هست.) امروزه که مجرای طبیعی این وادی پنهان شده و این نام‌گذاری فقط بر بخش بالای آن (آغاز آن) و نزد سد قدیم آن گفته می شود. اسم الوادی را فقط خاصه می دانند.امروزه این نام به کلی از میان رفته و جز نام الرانوناء نام دیگری شناخته نمی شود. مگر خواص.<ref name=":3" />
به گفته برخی، «وادی الرانوناء» عمومی‌ترین و مشهورترین نام این وادی است و امروزه مردم، جز نام «الرانوناء» نام دیگری نمی‌شناسند.<ref name=":3" />


==مکان==
==مکان==
وادی رانوناء، در مسیر خود از جنوب به شمال، به موازات [[وادی عقیق]] که غربی‌ترین وادی یثرب است و [[وادی بطحان]] در شرق خود حرکت می‌کند و با پیوستن به بطحان در مرکز حوزة یثرب در جنوب مسجد غمامه، پایان می­یابد. مسجد جمعه در بنی سالم{{یادداشت|بنو سالم بن عوف در نزدیکى حرّة غربى، در غرب وادى رانونا ساکن شدند و مسجد جمعه یا عاتکه در آن قسمتى از وادى که غبیب نامیده مى‏شده، جاى داشته است.}}<ref>مدینه‌شناسی، ج1،‌ ص25.</ref> که پیامبر نخستین نماز جمعه را در آن برگزار کردند، در میان این وادی قرار داشت.<ref>وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، ج۱، ص۱۹۹.</ref>
[[پرونده:أودیه مدینه.jpg|بندانگشتی|موقعیت احتمالی وادی رانوناء. {{یادداشت|در این نقشه، [[حره شوران]] در شرق مدینه نشان داده شده است. به باور برخی، «حرة شوران» در جنوب مدینه بوده و آب اصلی وادی رانوناء از جنوب غربی آن حرة، تأمین می‌شده است.}}|جایگزین=]]
وادی رانوناء، از وادی‌های جنوبی [[مدینه]] بوده<ref name=":3" /> و از جنوب به سوی شمال،<ref name=":4">مدینه‌شناسی، ج1، ص25.</ref> میان [[مسجد قبا|مسجد قباء]] و [[مسجد النبی(ص)|مسجد نبوی(ص)]]، به موازات دو [[وادی عقیق]] و [[وادی بطحان|بطحان]] جریان داشته است. این وادی، از «حرة قباء» آغاز شده و در جنوب [[مسجد غمامه]]، در وادی بطحان می‌ریخته است.<ref name=":1">المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ص125.</ref>


این وادی، میان مسجد قباء و مسجد نبوی(ص) کشیده شده است.<ref name=":1">المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة، ص125.</ref> و از حرة‌ قباء آمده و در وادی بطحان،‌جنوب مسجد غمامة می‌ریزد.<ref name=":1" />
امروزه مجرای طبیعی این وادی، به جز بخش آغازین و سد قدیمی آن، پنهان شده است.<ref name=":3" />


از وادی‌های جنوبی مدینه است.<ref name=":3" />
==ویژگی==
وادی رانوناء، از وادی‌های کوتاه، ولی مشهور [[مدینه]] است.<ref name=":0" />


==‌ویژگی==
میان تاریخ‌نگاران، در تعیین سرچشمه‌های این وادی اختلاف است. علت اختلاف تاریخ‌نگاران را، بسیاریِ مصادر این وادی دانسته‌اند؛ به طوری که هر کدام به یکی از سرچشمه‌های آن اشاره کرده است. به باور برخی، همه گفته‌های آنها، به منطقه حرة جنوبی، که برخی به «حرة شوران» می‌شناسند، برمی‌گردد؛ به ویژه، به بخش جنوب غربی این حرة.<ref>معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص۶۷۵.</ref>
از وادی‌های مشهور مدینه است.<ref name=":0" />


وادی رانوناء یکی از وادی‌های کوتاه حوزة یثرب است.<ref name=":0" />
برخی وادی رانوناء را، از وادی‌های مبارک مدینه دانسته‌اند؛ زیرا آب این وادی از بخش‌های بالا و جنوب غربی «حرة شوران» آغاز می‌شود و بر پایه روایتی در منابع [[اهل سنت]]، [[حضرت محمد(ص)]] از خدا خواست به این حرة برکت بدهد.{{یادداشت|رأی رسول الله(ص) إبلا فی السوق فأعجبه سمنها فقال: «أین کانت ترعی هذه؟» قالوا: «بحرة شوران»، فقال: «بارک الله فی شوران».}}<ref>معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص674.</ref>


==مسجد جمعه==
==مسجد جمعه==
مسجد جمعه مسجدی است که از دوره نبوی باقی مانده و نخستین نماز جمعه‌ای که حضرت محمد(ص) در مدینه اقامه کرد در این مسجد بود. و آن در وادی ذی صلبی بود در مکانی که به آن القبیب می گفتند،‌در محیط بنی سالم بن عوف. و آن وقتی بود که حضرت محمد(ص) از مسجد قباء به سوی مدینه می‌آمد، پس وقت نماز جمعه رسید، پس او و گروهی که با او بودند نماز جمعه را در بطن وادی که منظور وادی رانوناء‌است دی مسجد بنی سالم به عوف خواندند.<ref>تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا، ص162.</ref>
وقتی [[حضرت محمد(ص)]] از [[مکه]] به [[مدینه]] هجرت کرد، چهار روز در قباء ماند و [[مسجد قبا|مسجد قباء]] را ساخت. پس از آن، روز جمعه از آنجا خارج شده و هنگام رسیدنِ وقت نماز جمعه، در محل زندگی «بنی سالم بن عوف»{{یادداشت|بنو سالم بن عوف، در نزدیکی حرّة غربی، در غرب وادی رانوناء ساکن بودند. مسجد جمعه یا عاتکه، در قسمتی از وادی، که «غبیب» نامیده می‌شد، جای داشت.}}<ref name=":4" /> در مسجدی که در میان وادی رانوناء بود، نخستین نماز جمعه را در مدینه برگزار کرد.<ref>وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، ج۱، ص۱۹۹؛ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1،ص671؛ تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص162؛ المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ص125.</ref> این مسجد، که به مسجد جمعه شهرت یافت، بین مسجد قباء و مرکز مدینه قرار گرفته است.<ref>المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ص125 و ۲۵۲.</ref>
 
==در تاریخ==
حضرت محمد(ص) وقت نماز جمعه در بنی سالم بن عوف بود پس در مسجدی که در بطن وادی، وادی رانوناء بود نماز جمعه را برگزار کرد. این نخستین نماز جمعه بود که در مدینه خوانده می‌شد.<ref name=":1" />
قبیله‌های [[مدینه]] قدیم، مانند طایفه بنی مرة بن مالک و بنی جحجبا از [[اوس|قبیله اوس]]،<ref name=":3" /> در این وادی ساکن شده و مزرعه و نخلستان به پا کردند.<ref name=":0" />
 
مسجد جمعه وقتی از مسجد قباء برمی‌گردی سمت راست تو قرار می گیرد و معروف است.<ref name=":1" />
 
این مسجد بین قباء‌و مرکز مدینه قرار گرفته، در سمت راست جایی که به »الخط النازل» یا شارع قباء النازل نامیده شده است.<ref>المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة، ص252.</ref>
 
وقتی حضرت محمد(ص) به مدینه آمد چهار روز در قباء ماند و مسجد قباء را ساخت و از آنجا روز جمعه خارج شد پس وقت نماز جمعه در بنی سالم بن عوف رسید و در مسجدی که در بطن وادی،‌وادی رانوناء بود نماز جمعه رااقامه کرد. پس آن نخستین نماز جمعه‌ای بود که در مدینه می‌خواند.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة و التاريخ، ج‏1،ص671.</ref>


==در تاریخ==
روی برخی از سنگ‌های بزرگ و سیاه، که در کنار سدهای قدیمی این وادی قرار دارد، نوشته‌هایی کهن نقش شده است. برخی از آنها، مربوط به صدر اسلام تشخیص داده شده است.<ref>معالم المدینه المنورة بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۶۷۳ و ۶۷۴؛ [http://www.taibanet.net/cms/article/view/531 سد وادی رانوناء فی المدینة المنورة و الکتابات الاثریة]،  طیبة نت، دریافت شده در ۱۴ دی ۱۳۹۸ش.</ref>
قبایل مدینة قدیم در این وادی منزل ساختند و در آن مزارع و نخیلات به پا کردند.<ref name=":0" /> بر این وادی، و عند تقابله مع بطحان، بطون بنی مرة بن مالک و بنی جحجبا از قبیله اوس در موضع عصبة در غرب مسجد قباء و منازلشان تا غرب وادی الرانوناء‌کشیده می‌شد.


==پانوشت==
==پانوشت==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
 
{{منابع}}
{{برگرفتگی
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| پیش از لینک = مقاله
خط ۱۵۷: خط ۴۹:
*'''اصول و معیارهای طراحی ساماندهی رود-دره‌های فصلی؛ نمونه موردی: رود-دره فصلی ورودی شهرستان کرج'''، محمدرضا بمانیان، محمدرضا پورجعفر، زهرا محقق دولت‌آبادی، مجله مدیریت شهری، شماره۳۳، ص۲۵۹.
*'''اصول و معیارهای طراحی ساماندهی رود-دره‌های فصلی؛ نمونه موردی: رود-دره فصلی ورودی شهرستان کرج'''، محمدرضا بمانیان، محمدرضا پورجعفر، زهرا محقق دولت‌آبادی، مجله مدیریت شهری، شماره۳۳، ص۲۵۹.
*'''تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا'''، احمد یاسین احمد خیاری، عامه، عربستان، ۱۴۱۹ق‏.
*'''تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا'''، احمد یاسین احمد خیاری، عامه، عربستان، ۱۴۱۹ق‏.
*'''[https://search.ricest.ac.ir/DL/Digitization/TempDownload/AllPage255560108Limit.pdf رویکردهای زیبایی‌شناسی شهری برای کناره رود فصلی (نمونه موردی مهرانه رود تبریز)]'''، مسعود وحدت طلب، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ۱۳۹۵ش.
*'''[https://search.ricest.ac.ir/DL/Digitization/TempDownload/AllPage255560108Limit.pdf رویکردهای زیبایی‌شناسی شهری برای کناره رود فصلی (نمونه موردی مهرانه رود تبریز)]'''، مسعود وحدت طلب، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ۱۳۹۵ش.
*'''ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن'''، حسين بن محمد راغب اصفهانى، ، مرتضوي، تهران، 1374ش.
*'''ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن'''، حسین بن محمد راغب اصفهانی، ، مرتضوی، تهران، ۱۳۷۴ش.
 
*'''تهذیب اللغة'''، محمد بن احمد ازهری، احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۱ق.
*'''تهذيب اللغة'''، محمد بن احمد ازهرى، احياء التراث العربي، بيروت، 1421ق.
 
*'''''[https://www.peykaregan.ir/dataset/فرهنگ-جامع-واژگان-مترادف-و-متضاد-فارسی فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی]'''، فرج‌الله خداپرستی، شیراز، دانشنامه فارس، ۱۳۷۶ش.''
*'''''[https://www.peykaregan.ir/dataset/فرهنگ-جامع-واژگان-مترادف-و-متضاد-فارسی فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی]'''، فرج‌الله خداپرستی، شیراز، دانشنامه فارس، ۱۳۷۶ش.''
*'''[https://www.vajehyab.com/amid/الف فرهنگ فارسی عمید]'''، حسن عمید، سرپرست تألیف و ویرایش فرهاد قربان‌زاده، اشجع، ۱۳۸۹ش.
*'''[https://www.vajehyab.com/amid/الف فرهنگ فارسی عمید]'''، حسن عمید، سرپرست تألیف و ویرایش فرهاد قربان‌زاده، اشجع، ۱۳۸۹ش.
 
*'''کتاب العین'''، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق.
*'''كتاب العين'''، خليل بن احمد فراهيدى، نشر هجرت، قم، 1409ق.
*'''لسان العرب'''، محمد بن مکرم (ابن منظور)، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ق.
*'''لسان العرب'''، محمد بن مكرم (ابن منظور)، دار صادر، بيروت، 1414ق.
*'''مدینه‌شناسی'''، محمدباقر نجفی، شرکت قلم، تهران، ۱۳۶۴ش.
*'''مدینه‌شناسی'''، محمدباقر نجفی، شرکت قلم، تهران، ۱۳۶۴ش.
*'''المصباح المنير فى غريب الشرح الكبير للرافعى'''، احمد بن محمد فيومى، مؤسسه دار الهجرة، قم، 1414ق.
*'''المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی'''، احمد بن محمد فیومی، مؤسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق.
*'''المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة'''، محمد محمد حسن شراب، دار الشاميه-دار القلم، بيروت-دمشق، 1411ق.
*'''المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة'''، محمد محمد حسن شراب، دار الشامیه-دار القلم، بیروت-دمشق، ۱۴۱۱ق.
*'''معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ'''، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق.
*'''معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ'''، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق.
*'''مفردات ألفاظ القرآن'''، حسین بن محمد راغب اصفهانی، دار القلم، بیروت، ۱۴۱۲ق.
{{پایان}}


*'''مفردات ألفاظ القرآن'''، حسين بن محمد راغب اصفهانى، دار القلم، بيروت، 1412ق.
[[رده:رودهای فصلی مدینه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۱

وادی رانوناء
موقعیت احتمالی وادی رانوناء در اواخر دوره حضرت محمد(ص).
اطلاعات اوليه
نام‌های دیگر رانون، سیل الوادی

وادی رانوناء یا رانون یا سیل الوادی، یکی از رودهای فصلی کوتاه مدینه بوده و امروزه مسیر طبیعی آن از میان رفته است. در گذشته، از جنوب به سوی شمال، میان مسجد قبا و مسجد النبی(ص)، به موازات وادی عقیق و وادی بطحان در جریان بوده است.

مسجد جمعه، که نخستین نماز جمعه حضرت محمد(ص) در مدینه، در آن برگزار شده، در میان این وادی بنا شده است.

واژه‌شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وادی، واژه‌ای عربی، به معنای شکاف میان کوه‌ها، زمین‌های بلند و تپه‌ها است که مسیر عبور سیل است.[۱] به باور برخی، «وادی» بستر ریزش آبی است که از سیل به وجود آمده؛ از این رو، به درّه نیز وادی گفته‌اند.[۲] ریشه وادی، «و، د، ی» به معنای روان شدن است.[۳] جمع وادی، «اودیة» بوده[۴] و در آیه فَسالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِها[یادداشت ۱][۵] به کار رفته است.[۲]برخی، برای برابرِ فارسی وادی، واژگان «رود فصلی»[۶] و «رود-دره فصلی» را به کار برده‌اند.[۷] واژه‌هایی مانند آبراهه،[یادداشت ۲][۸] مَسیل،[۹] آبکند و کال، دیگر واژه‌های مترادف «وادی» در زبان فارسی است.[۱۰]

نام[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وادی رانوناء، «الرانوناء» با الف و لام نیز خوانده شده[۱۱] و برخی، «رانون» نیز گفته‌اند.[۱۲] برخی از تاریخ‌نگاران، آن را «سیل الوادی» یا «مسیل الوادی» نامیده‌اند.[۱۳]

به گفته برخی، «وادی الرانوناء» عمومی‌ترین و مشهورترین نام این وادی است و امروزه مردم، جز نام «الرانوناء» نام دیگری نمی‌شناسند.[۱۳]

مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

موقعیت احتمالی وادی رانوناء. [یادداشت ۳]

وادی رانوناء، از وادی‌های جنوبی مدینه بوده[۱۳] و از جنوب به سوی شمال،[۱۴] میان مسجد قباء و مسجد نبوی(ص)، به موازات دو وادی عقیق و بطحان جریان داشته است. این وادی، از «حرة قباء» آغاز شده و در جنوب مسجد غمامه، در وادی بطحان می‌ریخته است.[۱۵]

امروزه مجرای طبیعی این وادی، به جز بخش آغازین و سد قدیمی آن، پنهان شده است.[۱۳]

ویژگی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وادی رانوناء، از وادی‌های کوتاه، ولی مشهور مدینه است.[۱۱]

میان تاریخ‌نگاران، در تعیین سرچشمه‌های این وادی اختلاف است. علت اختلاف تاریخ‌نگاران را، بسیاریِ مصادر این وادی دانسته‌اند؛ به طوری که هر کدام به یکی از سرچشمه‌های آن اشاره کرده است. به باور برخی، همه گفته‌های آنها، به منطقه حرة جنوبی، که برخی به «حرة شوران» می‌شناسند، برمی‌گردد؛ به ویژه، به بخش جنوب غربی این حرة.[۱۶]

برخی وادی رانوناء را، از وادی‌های مبارک مدینه دانسته‌اند؛ زیرا آب این وادی از بخش‌های بالا و جنوب غربی «حرة شوران» آغاز می‌شود و بر پایه روایتی در منابع اهل سنت، حضرت محمد(ص) از خدا خواست به این حرة برکت بدهد.[یادداشت ۴][۱۷]

مسجد جمعه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وقتی حضرت محمد(ص) از مکه به مدینه هجرت کرد، چهار روز در قباء ماند و مسجد قباء را ساخت. پس از آن، روز جمعه از آنجا خارج شده و هنگام رسیدنِ وقت نماز جمعه، در محل زندگی «بنی سالم بن عوف»[یادداشت ۵][۱۴] در مسجدی که در میان وادی رانوناء بود، نخستین نماز جمعه را در مدینه برگزار کرد.[۱۸] این مسجد، که به مسجد جمعه شهرت یافت، بین مسجد قباء و مرکز مدینه قرار گرفته است.[۱۹]

در تاریخ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قبیله‌های مدینه قدیم، مانند طایفه بنی مرة بن مالک و بنی جحجبا از قبیله اوس،[۱۳] در این وادی ساکن شده و مزرعه و نخلستان به پا کردند.[۱۱]

روی برخی از سنگ‌های بزرگ و سیاه، که در کنار سدهای قدیمی این وادی قرار دارد، نوشته‌هایی کهن نقش شده است. برخی از آنها، مربوط به صدر اسلام تشخیص داده شده است.[۲۰]

پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. کتاب العین، ج‏8، ص98؛ لسان العرب، ج‏15، ص384.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ مفردات ألفاظ القرآن، ص862؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ج‏4، ص436.
  3. تهذیب اللغة، ج‏14، ص163؛ المصباح المنیر، ج‏2، ص654.
  4. کتاب العین، ج‏8، ص98.
  5. سوره رعد، آیه 17.
  6. رویکردهای زیبایی‌شناسی شهری برای کناره رود فصلی، ص۲.
  7. اصول و معیارهای طراحی ساماندهی رود-دره‌های فصلی؛ مجله مدیریت شهری، ش۳۳، ص۲۵۹.
  8. فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه «آبراهه».
  9. فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ذیل واژه «وادی».
  10. فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ذیل واژه «کال».
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۳۴.
  12. تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص290؛ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص672.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ ۱۳٫۴ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص672.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ مدینه‌شناسی، ج1، ص25.
  15. المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ص125.
  16. معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص۶۷۵.
  17. معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص674.
  18. وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، ج۱، ص۱۹۹؛ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1،ص671؛ تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص162؛ المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ص125.
  19. المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ص125 و ۲۵۲.
  20. معالم المدینه المنورة بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۶۷۳ و ۶۷۴؛ سد وادی رانوناء فی المدینة المنورة و الکتابات الاثریة، طیبة نت، دریافت شده در ۱۴ دی ۱۳۹۸ش.
  1. هر دره‌ای بقدر گنجایشش سیلاب می‌گیرد.
  2. به معنای گذرگاه سیل.
  3. در این نقشه، حره شوران در شرق مدینه نشان داده شده است. به باور برخی، «حرة شوران» در جنوب مدینه بوده و آب اصلی وادی رانوناء از جنوب غربی آن حرة، تأمین می‌شده است.
  4. رأی رسول الله(ص) إبلا فی السوق فأعجبه سمنها فقال: «أین کانت ترعی هذه؟» قالوا: «بحرة شوران»، فقال: «بارک الله فی شوران».
  5. بنو سالم بن عوف، در نزدیکی حرّة غربی، در غرب وادی رانوناء ساکن بودند. مسجد جمعه یا عاتکه، در قسمتی از وادی، که «غبیب» نامیده می‌شد، جای داشت.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله بررسی جغرافیای طبیعی مدینه یحیی جهانگیری و علی اصغر کریم خانی، فصلنامه میقات حج، دوره ۲۶، ش۱۰۳، بهار ۱۳۹۷، ص۷۹–۱۰ است.
  • اصول و معیارهای طراحی ساماندهی رود-دره‌های فصلی؛ نمونه موردی: رود-دره فصلی ورودی شهرستان کرج، محمدرضا بمانیان، محمدرضا پورجعفر، زهرا محقق دولت‌آبادی، مجله مدیریت شهری، شماره۳۳، ص۲۵۹.
  • تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، احمد یاسین احمد خیاری، عامه، عربستان، ۱۴۱۹ق‏.
  • رویکردهای زیبایی‌شناسی شهری برای کناره رود فصلی (نمونه موردی مهرانه رود تبریز)، مسعود وحدت طلب، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ۱۳۹۵ش.
  • ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، حسین بن محمد راغب اصفهانی، ، مرتضوی، تهران، ۱۳۷۴ش.
  • تهذیب اللغة، محمد بن احمد ازهری، احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۱ق.
  • فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، فرج‌الله خداپرستی، شیراز، دانشنامه فارس، ۱۳۷۶ش.
  • فرهنگ فارسی عمید، حسن عمید، سرپرست تألیف و ویرایش فرهاد قربان‌زاده، اشجع، ۱۳۸۹ش.
  • کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق.
  • لسان العرب، محمد بن مکرم (ابن منظور)، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ق.
  • مدینه‌شناسی، محمدباقر نجفی، شرکت قلم، تهران، ۱۳۶۴ش.
  • المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، احمد بن محمد فیومی، مؤسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق.
  • المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، محمد محمد حسن شراب، دار الشامیه-دار القلم، بیروت-دمشق، ۱۴۱۱ق.
  • معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق.
  • مفردات ألفاظ القرآن، حسین بن محمد راغب اصفهانی، دار القلم، بیروت، ۱۴۱۲ق.