فسوق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| جستارهای وابسته = [[محرمات احرام]] | | جستارهای وابسته = [[محرمات احرام]] | ||
}} | }} | ||
'''فُسوق''' بر اساس [[آیه ۱۹۷ سوره بقره|آیه 197 سوره بقره]]، یکی از اعمالی است که فرد حج‌گزار در حال [[احرام]] باید از آن پرهیز کند ([[محرمات احرام|محرمات احرام)]]. درباره معنای دقیق آن اختلاف نظر وجود دارد. دروغ گفتن، دروغ بستن به خدا، دشنام دادن و فخرفروشی را از معناهای فسوق دانسته‌اند. فسوق در حال احرام و در غیر آن حرام است اما ارتکاب آن [[حج]] و [[عمره]] را باطل نمی‌کند و [[کفاره]] ندارد. | '''فُسوق''' بر اساس [[آیه ۱۹۷ سوره بقره|آیه 197 سوره بقره]]، یکی از اعمالی است که فرد حج‌گزار در حال [[احرام]] باید از آن پرهیز کند ([[محرمات احرام|محرمات احرام)]]. درباره معنای دقیق آن اختلاف نظر وجود دارد. دروغ گفتن، دروغ بستن به خدا، دشنام دادن و فخرفروشی را از معناهای فسوق دانسته‌اند. فسوق در حال احرام و در غیر آن حرام است اما در احرام پرهیز از آن مورد تاکید قرار گرفته است. ارتکاب آن [[حج]] و [[عمره]] را باطل نمی‌کند و [[کفاره]] ندارد. | ||
==فسوق چیست؟== | ==فسوق چیست؟== | ||
واژه فسوق در [[آیه ۱۹۷ سوره بقره]] آمده است: | واژه فسوق در [[آیه ۱۹۷ سوره بقره]] آمده است: | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
| ترجمه = | | ترجمه = | ||
}} | }} | ||
بر اساس این آیه سه عمل «[[رفث]]»، | بر اساس این آیه سه عمل «[[رفث]]»، «فسوق» و «[[جدال]]» در هنگام حج جایز نیست. | ||
=== معنای فسوق === | === معنای فسوق === | ||
مفسران و فقها برای فسوق معانی مختلفی را ذکر کرده‌اند. از جمله فضل بن علی طبرسی در مجمع البیان بیان می‌کند که اصحابنا یعنی علمای شیعه آن را به معنای دروغ گویی می‌دانند. اما دیگران آن را به معنای هرگونه معصیت و گناه دانسته و برخی نیز آن را به معنای لقب زشت دادن به مردم و یا فحش و ناسزا گفتن به شمار آورده‌اند. <ref>مجمع البیان، ج۲، ص ۵۲۴</ref> | مفسران و فقها برای فسوق معانی مختلفی را ذکر کرده‌اند. از جمله فضل بن علی طبرسی در مجمع البیان بیان می‌کند که اصحابنا یعنی علمای شیعه آن را به معنای دروغ گویی می‌دانند. اما دیگران آن را به معنای هرگونه معصیت و گناه دانسته و برخی نیز آن را به معنای لقب زشت دادن به مردم و یا فحش و ناسزا گفتن به شمار آورده‌اند. <ref>مجمع البیان، ج۲، ص ۵۲۴</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
===نظر فقهای معاصر=== | ===نظر فقهای معاصر=== | ||
بیشتر مراجع تقلید معاصر نیز فسوق را شامل سه عمل دروغ گفتن، فحش دادن و فخر فروختن (که همراه با اهانت و تحقیر مومن باشد) دانسته اند. <ref>مناسک حج، ص۲۰۹</ref> | بیشتر مراجع تقلید معاصر نیز فسوق را شامل سه عمل دروغ گفتن، فحش دادن و فخر فروختن (که همراه با اهانت و تحقیر مومن باشد) دانسته اند. <ref>مناسک حج، ص۲۰۹</ref> | ||
==فسوق کفاره ندارد== | ==فسوق کفاره ندارد== | ||
فسوق عملی [[حرام]] است چه در حال [[احرام]] و چه غیر از آن، اما با توجه به آیه فوق در حالت احرام پرهیز از آن مورد تاکید قرار گرفته است.<ref>تفسیر آیات حج، ص ۱۱۳</ref> | فسوق عملی [[حرام]] است چه در حال [[احرام]] و چه غیر از آن، اما با توجه به آیه فوق در حالت احرام پرهیز از آن مورد تاکید قرار گرفته است.<ref>تفسیر آیات حج، ص ۱۱۳</ref> | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۴: | ||
* [[فسوق (فتاوای مراجع)]] | * [[فسوق (فتاوای مراجع)]] | ||
{{محرمات احرام}} | {{محرمات احرام}} | ||
{{احکام احرام عمودی}} | |||
[[رده:محرمات احرام]] | [[رده:محرمات احرام]] | ||
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]] | [[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۸
|
این مقاله، راهنمای عملی احکام فقهی نیست. برای اطلاع از حکم و وظیفه شرعی به فتوای مرجع تقلید خود مراجعه کنید. از جمله نگاه کنید به: فسوق (فتاوای مراجع). |
| دسته | محرمات احرام |
|---|---|
| مربوط به آیین | احرام در عمره و حج |
| مکان | حرم مکی |
| زمان | هنگام احرام |
| حکم | حرام است |
| کفاره | ندارد |
| پیامد فقهی | ندارد |
| صفحه فتواهای مراجع | فسوق |
| جستارهای وابسته | محرمات احرام |
فُسوق بر اساس آیه 197 سوره بقره، یکی از اعمالی است که فرد حج‌گزار در حال احرام باید از آن پرهیز کند (محرمات احرام). درباره معنای دقیق آن اختلاف نظر وجود دارد. دروغ گفتن، دروغ بستن به خدا، دشنام دادن و فخرفروشی را از معناهای فسوق دانسته‌اند. فسوق در حال احرام و در غیر آن حرام است اما در احرام پرهیز از آن مورد تاکید قرار گرفته است. ارتکاب آن حج و عمره را باطل نمی‌کند و کفاره ندارد.
فسوق چیست؟[ویرایش | ویرایش مبدأ]
واژه فسوق در آیه ۱۹۷ سوره بقره آمده است:
| ﴿ | الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومٰاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَ لاٰ فُسُوقَ وَ لاٰ جِدٰالَ فِي الْحَجِّ وَ مٰا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّٰهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّٰادِ التَّقْوىٰ وَ اتَّقُونِ يٰا أُولِي الْأَلْبٰابِ
|
﴾ |
بر اساس این آیه سه عمل «رفث»، «فسوق» و «جدال» در هنگام حج جایز نیست.
معنای فسوق[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مفسران و فقها برای فسوق معانی مختلفی را ذکر کرده‌اند. از جمله فضل بن علی طبرسی در مجمع البیان بیان می‌کند که اصحابنا یعنی علمای شیعه آن را به معنای دروغ گویی می‌دانند. اما دیگران آن را به معنای هرگونه معصیت و گناه دانسته و برخی نیز آن را به معنای لقب زشت دادن به مردم و یا فحش و ناسزا گفتن به شمار آورده‌اند. [۱]
در فرهنگ فقه فارسی معناهای زیر برای این واژه از آثار فقها و مفسران شیعه جمع‌آوری شده است: دروغ گفتن؛ دروغ و ناسزا گفتن؛ دروغ بستن بر خدا؛ نسبت دروغ دادن به خدا، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله يا يكى از امامان عليهم السّلام؛ دروغ گفتن، فحش دادن و فخر فروشىِ حرام؛ و هر سخن ناشايست و قبيح. [۲]
نظر فقهای معاصر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بیشتر مراجع تقلید معاصر نیز فسوق را شامل سه عمل دروغ گفتن، فحش دادن و فخر فروختن (که همراه با اهانت و تحقیر مومن باشد) دانسته اند. [۳]
فسوق کفاره ندارد[ویرایش | ویرایش مبدأ]
فسوق عملی حرام است چه در حال احرام و چه غیر از آن، اما با توجه به آیه فوق در حالت احرام پرهیز از آن مورد تاکید قرار گرفته است.[۴]
با این حال ارتکاب فسوق، حج را باطل نمی‌کند و نیازی به کفاره ندارد، هر چند برخی از فقها گفته‌اند که مستحب است کسی که مرتکب فسوق شده، چیزی کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- درسنامه تفسیر آیات حج، معاونت امور روحانیون حوزه نمایندگی ولی فقه در امور حج و زیارت، تهران، مشعر، ۱۳۸۶
- فرهنگ فقه فارسی، موسسه دایره المعارف فقه فارسی، انتشارات موسسه دایره المعارف فقه فارسی، ۱۳۸۷
- مجمع البيان. فضل بن حسن طبرسی، تصحیح هاشم رسولی و فضل الله یزدی طباطبایی، بیروت - لبنان: دار المعرفة.۱۴۰۸.
- مناسک حج، مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی امام خمینی و مراجع معظم تقلید، منصور مظاهری، پژوهشکده حج و زیارت، انتشارات مشعر، ۱۳۹۷.
مقاله‌های مرتبط[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| واجبات |
| شروع از میقات • نیت • لباس احرام • تلبیه |
| محرمات احرام |
| مشترک بین زن و مرد |
| شکار حیوانات خشکی • کشتن جانوران بدن • کندن درختان • التذاذ جنسی • آمیزش • استمناء • عقد ازدواج • فسوق • جدال • زینت • بوی خوش • روغن مالیدن به بدن • نگاه کردن در آینه • سرمه کشیدن • ازاله مو • ناخن گرفتن • خون برون آوردن • کشیدن دندان • حمل سلاح |
| ویژه مردان |
| پوشیدن لباس دوخته • پوشاندن سر • استظلال |
| ویژه زنان |
| پوشاندن صورت • پوشاندن دست |
| دیگر احکام |
| مستحبات احرام |
| مکروهات احرام |