رباط مراغی: تفاوت میان نسخه‌ها
A sharefat (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
بنای تاریخی ''' | بنای تاریخی '''رِباط مراغی''' (575ق.)؛ یکی از کاروانسراهای [[شهر مکه]] بود که در مجاورت [[رباط السدره]] و نزدیک "[[باب الجنائز]]" قرار داشته و توسط [[محمد بن عبدالله مراغی]] در سال 575 هجری قمری برای اسکان صوفیان وقف گردید. امروزه در اثر طرح‌های بازسازی و نوسازی بافت شهر مکه، تمامی آثار این بنا از بین رفته است. | ||
==موقعیت جغرافیایی== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
رباط مراغی در مجاورت [[رباط السدره]] ساخته شده بود و به یکی از ورودی‌های شرقی حرم، به نام «[[باب الجنائز]]»، بسیار نزدیک بود. این رباط در ذی‌الحجه سال 575 توسط [[ابوبکر محمد بن عبدالله بن عبدالرحیم مراغی]] (م. 590ق.) قاضی بزرگ شهر مراغه [[وقف]] شده بود. <ref>تطور الکتابات و النقوش فی الحجاز منذ فجر الاسلام حتی منتصف القرن السابع الهجری، فعر، محمد بن فهد، ص298.</ref> | رباط مراغی در مجاورت [[رباط السدره]] ساخته شده بود و به یکی از ورودی‌های شرقی حرم، به نام «[[باب الجنائز]]»، بسیار نزدیک بود. این رباط در ذی‌الحجه سال 575 توسط [[ابوبکر محمد بن عبدالله بن عبدالرحیم مراغی]] (م. 590ق.) قاضی بزرگ شهر مراغه [[وقف]] شده بود.<ref>تطور الکتابات و النقوش فی الحجاز منذ فجر الاسلام حتی منتصف القرن السابع الهجری، فعر، محمد بن فهد، ص298.</ref> | ||
==وقف صوفیان== | ==وقف صوفیان== | ||
هرچند هیچ اثری از این رباط باقی نمانده، اما سند وقفیه آن، که بر لوح سنگی محجر است، در «[[متحف الآثار الحرم المکی]]» باقی مانده است. خدمات این رباط مختص صوفیان؛ اعم از عرب و عجم بوده است. <ref>شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، فاسی، تقی‌الدین محمد بن احمد، ج1، ص527.</ref> | هرچند هیچ اثری از این رباط باقی نمانده، اما سند وقفیه آن، که بر لوح سنگی محجر است، در «[[متحف الآثار الحرم المکی]]» باقی مانده است. خدمات این رباط مختص صوفیان؛ اعم از عرب و عجم بوده است.<ref>شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، فاسی، تقی‌الدین محمد بن احمد، ج1، ص527.</ref> | ||
==وضعیت کنونی== | ==وضعیت کنونی== | ||
امروزه به غیر از آنچه در برخی منابع تاریخی آمده، هیچ نشان و مدرکی از آثار این رباط یافت نمی‌شود زیرا در اثر طرح‌های بازسازی و نوسازی بافت شهر مکه، تمامی آثار برجا مانده از این بنا توسط [[وهابیت]] از بین رفته است. | امروزه به غیر از آنچه در برخی منابع تاریخی آمده، هیچ نشان و مدرکی از آثار این رباط یافت نمی‌شود زیرا در اثر طرح‌های بازسازی و نوسازی بافت شهر مکه، تمامی آثار برجا مانده از این بنا توسط [[وهابیت]] از بین رفته است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
{{اماکن مکه}} | {{اماکن مکه}} | ||
[[رده:مکان‌های تاریخی تخریب شده در مکه]] | [[رده:مکان‌های تاریخی تخریب شده در مکه]] | ||
[[رده:کاروانسراهای مکه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۵
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| بنيانگذار | ابوبکر محمد بن عبدالله بن عبدالرحیم مراغی |
| تأسیس | سال 575 هجری قمری |
| کاربری | وقف صوفیان؛ اعم از عرب و عجم |
| مکان | شهر مکه، در مجاورت رباط السدره و نزدیک باب الجنائز |
| مشخصات | |
| وضعیت | غیرفعال |
بنای تاریخی رِباط مراغی (575ق.)؛ یکی از کاروانسراهای شهر مکه بود که در مجاورت رباط السدره و نزدیک "باب الجنائز" قرار داشته و توسط محمد بن عبدالله مراغی در سال 575 هجری قمری برای اسکان صوفیان وقف گردید. امروزه در اثر طرح‌های بازسازی و نوسازی بافت شهر مکه، تمامی آثار این بنا از بین رفته است.
موقعیت جغرافیایی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
رباط مراغی در مجاورت رباط السدره ساخته شده بود و به یکی از ورودی‌های شرقی حرم، به نام «باب الجنائز»، بسیار نزدیک بود. این رباط در ذی‌الحجه سال 575 توسط ابوبکر محمد بن عبدالله بن عبدالرحیم مراغی (م. 590ق.) قاضی بزرگ شهر مراغه وقف شده بود.[۱]
وقف صوفیان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
هرچند هیچ اثری از این رباط باقی نمانده، اما سند وقفیه آن، که بر لوح سنگی محجر است، در «متحف الآثار الحرم المکی» باقی مانده است. خدمات این رباط مختص صوفیان؛ اعم از عرب و عجم بوده است.[۲]
وضعیت کنونی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
امروزه به غیر از آنچه در برخی منابع تاریخی آمده، هیچ نشان و مدرکی از آثار این رباط یافت نمی‌شود زیرا در اثر طرح‌های بازسازی و نوسازی بافت شهر مکه، تمامی آثار برجا مانده از این بنا توسط وهابیت از بین رفته است.
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- تطور الکتابات و النقوش فی الحجاز منذ فجر الإسلام حتی منتصف القرن السابع الهجری، فعر، محمد بن فهد، 1405ق، جده.
- شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، 1985م، بیروت.