ابن جبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح نویسه‌های عربی
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ابوالحسين محمد بن احمد مشهور به ابن جبير، اديب، از رجال دانش آموخته ديوان عصر خويش، شاعر و جهانگرد مالکي اندلسي دهم ربيع الاول سال 540 قمري، در شهر بلنسيه [[اندلس]] (مرکز بخش خودمختار Valencia در اسپانياي فعلي) به دنيا آمد.محمد بن جبير با القاب کنانی<ref>الکامل، ج5، ص 192، الحله السیراء، ج2، ص341، الاحاطه، ج2، ص146</ref> و نیز شاطبی<ref>. الانساب، ج5، ص97.</ref> نیز خوانده می شد. سفرنامه ابن جبیر یا رحله الکنانی  از مشهورترين و مهمترين سفرنامه‌هاي [[حج]] و شرح فريضه [[حج]] سال 579 قمري از [[اندلس]] و نیز سفري طولاني در سال هاي ميان 578 تا 581 قمري است.<ref>تاریخ نوشته های جغرافیایی، ص 242-244، نشوارالمحاضره، ج 7، ص330، الرحلات المغربیه، ص102</ref>  
 
 
ابوالحسین محمد بن احمد مشهور به ابن جبیر، ادیب، از رجال دانش آموخته دیوان عصر خویش، شاعر و جهانگرد [[مالکی]] [[اندلس|اندلسی]] دهم ربیع الاول سال 540 قمری، در شهر [[بلنسیه]] [[اندلس]] (مرکز بخش خودمختار Valencia در اسپانیای فعلی) به دنیا آمد.محمد بن جبیر با القاب کنانی<ref>الکامل، ج5، ص 192، الحله السیراء، ج2، ص341، الاحاطه، ج2، ص146</ref> و نیز شاطبی<ref>. الانساب، ج5، ص97.</ref> نیز خوانده می شد. سفرنامه ابن جبیر یا رحله الکنانی  از مشهورترین و مهمترین سفرنامه‌های [[حج]] و شرح فریضه [[حج]] سال 579 قمری از [[اندلس]] و نیز سفری طولانی در سال های میان 578 تا 581 قمری است.<ref>تاریخ نوشته های جغرافیایی، ص 242-244، نشوارالمحاضره، ج 7، ص330، الرحلات المغربیه، ص102</ref>  
[[پرونده:تصویر سفرنامه ابن جبیر.jpg|File.png|270px|thumb|left|سفرنامه ابن جبیر]]


==خاندان ابن جبیر==
==خاندان ابن جبیر==


لقب «کِناني» ابن جبير به خاندان او از کِنانَه،<ref>. الکامل، ج5، ص192؛ الحلة السيراء، ج2، ص341؛ الاحاطه، ج2، ص146.</ref> يک قبيلة کهن عرب، اشاره دارد.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص241-242.</ref> عبدالسلام بن جبير کناني، نياي ابن جبير، در محرّم سال 120 قمري در رکاب بلج بن بشر بن عياض قشيري، از سرداران شامي و فاتحان آفريقا به [[اندلس]] آمد و در بلنسيه ساکن شد.<ref>. سير أعلام النبلاء، ج22، ص45-46.</ref> در سلسله نسب ابن جبير چند تن «ابن جبير» نام داشته اند و عبدالسلام کناني نخستين عضو اين خاندان بوده که بدين نام خوانده شده است.<ref>. الاعلام، ج5، ص319؛ معجم المؤلقين، ج8، ص245.</ref>  
لقب «کِنانی» ابن جبیر به خاندان او از کِنانَه،<ref>. الکامل، ج5، ص192؛ الحلة السیراء، ج2، ص341؛ الاحاطه، ج2، ص146.</ref> یک قبیلة کهن عرب، اشاره دارد.<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص241-242.</ref> عبدالسلام بن جبیر کنانی، نیای ابن جبیر، در محرّم سال 120 قمری در رکاب بلج بن بشر بن عیاض قشیری، از سرداران شامی و فاتحان آفریقا به [[اندلس]] آمد و در بلنسیه ساکن شد.<ref>. سیر أعلام النبلاء، ج22، ص45-46.</ref> در سلسله نسب ابن جبیر چند تن «ابن جبیر» نام داشته اند و عبدالسلام کنانی نخستین عضو این خاندان بوده که بدین نام خوانده شده است.<ref>. الاعلام، ج5، ص319؛ معجم المؤلقین، ج8، ص245.</ref>  


==تحصیل ابن جبیر==
==تحصیل ابن جبیر==


ابن جبير تحصيل را نزد پدر آغاز کرد. او از پدرش، عبدالله اصيلي و برخي ديگر حديث شنيد. نزد علي بن ابوالعيش مقريء قرائت آموخت. از کساني همچون ابوالوليد ابن دباغ و محمد بن عبدالله تميمي اجازه نقل حديث گرفت و کساني مانند کي منذري و کمال ضرير و أبو طاهر إسماعيل ملنجي و عبدالعزيز خليلي و أبو الحسن دمياطي و أبو المکارم بن جباب سعدي مصري نيز از او روايت کرده اند.
ابن جبیر تحصیل را نزد پدر آغاز کرد. او از پدرش، عبدالله اصیلی و برخی دیگر حدیث شنید. نزد علی بن ابوالعیش مقریء قرائت آموخت. از کسانی همچون ابوالولید ابن دباغ و محمد بن عبدالله تمیمی اجازه نقل حدیث گرفت و کسانی مانند کی منذری و کمال ضریر و أبو طاهر إسماعیل ملنجی و عبدالعزیز خلیلی و أبو الحسن دمیاطی و أبو المکارم بن جباب سعدی مصری نیز از او روایت کرده اند.


==محمد بن جبیر و همراهی پدر==
==تبحر در نگارش و کتابت==


محمد بن جبیر همراه خانواده به [[غرناطه]]  رفت. پدر و پسر، هر دو مدتي بسيار در حکومت موحدون (515-668ق.) غرناطه به کار ديواني پرداختند. ابن جبير و پدرش را که اديب و نويسنده زبردستي بوده از کساني دانسته اند که در تکامل ادب عربي نقش داشته اند.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> او نثري استوار و قريحه اي توانا در شعر داشت و به جز سفرنامه، آثاري در شعر از او برجاي مانده است.<ref>. نک: هدية العارفين، ج2، ص109؛ الأعلام، ج5، ص319-320.</ref>
محمد بن جبیر همراه خانواده به [[غرناطه]]  رفت. پدر و پسر، هر دو مدتی بسیار در حکومت [[موحدون]] (515-668ق.) غرناطه به کار دیوانی پرداختند. ابن جبیر و پدرش را که ادیب و نویسنده زبردستی بوده از کسانی دانسته اند که در تکامل ادب عربی نقش داشته اند.<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص242.</ref> او نثری استوار و قریحه ای توانا در شعر داشت و به جز سفرنامه، آثاری در شعر از او برجای مانده است.<ref>. نک: هدیة العارفین، ج2، ص109؛ الأعلام، ج5، ص319-320.</ref>


==سفر به حج==
==سفر به حج==
[[پرونده: تصویر سفر.png|File.png|300px|thumb|left| سفر]]
محمد بن جبیر در سال 578 قمری،  از [[قرناطه|غرناطه]] راهی سفر [[حج]] شد.<ref>. سیر اعلام النبلاء، ج22، ص45-46؛ الاحاطه، ج2، ص148؛ نک: تاریخ الإسلام، ج39، ص252؛ ج47، ص365-366؛ ج49، ص288.</ref>
برخی انگیزه [[حج]] ابن جبیر را ادای کفاره گناه شرابخواری او نوشته اند پس از آن که حاکم [[غرناطه]]، در مجلسی او را وادار به نوشیدن جامی شراب کرد.<ref>. الرحلات المغربیه، ص100.</ref>


محمد بن جبیر در سال 578 قمري،  از غرناطه راهي سفر [[حج]] شد.<ref>. سير اعلام النبلاء، ج22، ص45-46؛ الاحاطه، ج2، ص148؛ نک: تاريخ الإسلام، ج39، ص252؛ ج47، ص365-366؛ ج49، ص288.</ref>
برخي انگيزه [[حج]] ابن جبير را اداي کفاره گناه شرابخواري او نوشته اند پس از آن که حاکم غرناطه، در مجلسي او را وادار به نوشيدن جامي شراب کرد.<ref>. الرحلات المغربيه، ص100.</ref>
=== سفرنامه حج ===
=== سفرنامه حج ===
{{اصلی|سفرنامه ابن جبیر}}
{{اصلی|سفرنامه ابن جبیر}}
ابن جبير در سفر دو سال و سه ماهه اش (8 شوال 578-22 محرم 580 ق.) از غرناطه به [[حجاز]]، از شهرها و مناطق بسياري گذشت؛ از جمله: [[سَبَته]]، [[اسکندريه]]، [[عيذاب]]، جده، [[مکه]]، مدينه، نجف، کوفه، مداين (تيسفونبغداد، موصل، نصيبين، حران، دمشق، حماۀ، حمص، عکا، صور، سيسيل، قرطاجنه (يا کارتاژ، شهري باستاني در شمال آفريقا و تونس فعلي). سفرنامه ابن جبير حاصل همين سفر است.  
ابن جبیر در سفر دو سال و سه ماهه اش (8 شوال 578-22 محرم 580 ق.) از غرناطه به [[حجاز]]، از شهرها و مناطق بسیاری گذشت؛ از جمله: [[سَبَته]]، [[اسکندریه]]، [[عیذاب]]، جده، [[مکه]]، [[مدینه|مدینه]]، [[نجف]]، [[کوفه]]، [[مداین]] (تیسفون[[بغداد]]، [[موصل]]، [[نصیبین]]، [[حران]]، [[دمشق]]، [[حماۀ]]، [[حمص]]، [[عکا]]، [[صور]]، [[سیسیل]]، [[قرطاجنه]] (یا کارتاژ، شهری باستانی در شمال آفریقا و تونس فعلی).
 
ابن جبیر  در سفرنامه خود اطلاعات مهمی از مناطقی که عبور کرده به دست داده است. معلومات مهمی از [[مصر]]، [[شام]]، [[حجاز]]، و اصلاحات دینی و عمرانی و نظام اداری و حکومتی، [[ایوبیان]]، تسامح و تعامل مسیحیان و مسلمانان در مناطق [[شام]] و [[سیسیل]] . اطلاعات جغرافیایی او نیز بخش بزرگی از سفرنامه را به خود اختصاص داده است. او از شهرها، روستاها، دریاها، رودها، کوه‌­ها، بیابان‌­ها و جاهای بسیاری در مسیر سفر یاد کرده و موقعیت جغرافیایی و وضعیت جمعیت­ شناختی، مذهبی، اقتصادی و فرهنگی مناطق پرشماری را با تفصیل و ذکر جزئیات بازگفته است.<ref>رحله ابن جبیر، ص19-29، 46، 49، 53</ref>
 
[[پرونده: تصویر عکا و صور در زمان ایوبیان.jpg|File.png|300px|thumb|left|عکا و صور در زمان ایوبیان]]
نظر ابن جبیر در این سفرنامه درباره [[ایوبیان]] بسیار مثبت است. به احتمال، رویارویی [[صلاح الدین ایوبی]] با مسیحیان و گرایش تند مذهبی سنی­ اش در این موضوع دخیل بوده است. ابن جبیر حتی درتوصیف [[اسکندریه]] آبادانی شهر را به [[صلاح الدین ایوبی|صلاح الدین]] نسبت می­ دهد<ref>رحله ابن جبیر، ص 15-16</ref> ؛ در حالی که اسکندریه پیش‌تر، نزدیک سه قرن در دست [[فاطمیان]] (297-567ق.) و آبادانی خود را وامدار آنان بوده است. او نظر به بدبینی‌اش نسبت به فاطمیان از آنان با عنوان «عبیدی»، منسوب به عبید موسس سلسله فاطمی یاد می­‌کند نه «فاطمی» منسوب به [[حضرت فاطمه]](س) دختر پیامبر(ص) و معتقد است که [[موحدون]] آخرین پیشوایان طریق عدل در آن زمانند<ref>رحله ابن جبیر، ص 29-30، 59</ref> و [[صلاح الدین ایوبی]] را به سبب الغای رسم اخذ عوارض راهداری از [[حج گزاران|حجاج]] می­‌ستاید. بنابر نقل ابن جبیر، این رسم در زمان حکومت [[فاطمیان]] به بهانۀ تامین مخارج آذوقه [[حرمین|حرمین]] رواج یافته بود و بر اساس آن، حجاج را در [[عیذاب]] و [[جده|جدّه]] مجبور به پرداخت مالیات می­‌کردند.<ref>رحله ابن جبیر، ص 38، 54</ref>[[ایوبیان]] این رسم را ملغا و خود را متعهد به تامین هزینه [[حرمین|حرمین]] کردند.<ref>رحله ابن جبیر، ص30</ref> با این حال، هرگاه در وصول نفقۀ مقرر از سوی [[صلاح الدین ایوبی|صلاح‌الدین]] تاخیری روی می‌داد، به دستور امیر [[مکه]]، از حاجیان می‌­ستاندند.<ref>رحله ابن جبیر، ص54</ref>
 
گزارش مفصل  ابن جبیر  از [[قاهره]] نیز ارزش تاریخی دارد.<ref>رحله ابن جبیر، ص19-29</ref>ورود ابن جبیر به سرزمین [[حجاز]] از طریق مسیر دریایی، دریای سرخ به [[جده]]،بوده است.<ref>رحله ابن جبیر، ص52-53</ref> 
=== سفر دوباره به حج ===
=== سفر دوباره به حج ===
او دو بار ديگر به [[حج]] رفت که اثر مکتوبي از آنها بر جاي نمانده و اطلاعي از جزئيات اين سفرها در دست نيست. سه سال پس از بازگشت از سفر اول، دومين سفر خود را به [[حجاز]] آغاز کرد؛ زماني که بيت المقدس برخلاف سفر پيشين، ديگر در تصرف صليبيان نبود و چند سالي از آزادي‌اش به دست صلاح الدين ايوبي در 583 قمري/1187م.  مي‌گذشت. اين سفر از ربيع الاول 585 تا 13 شعبان 587 قمري طول کشيد.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> پس از بازگشت سالها در وطن ماند و وقتي همسرش عاتکۀ دختر ابوجعفر ورقشي وزير درگذشت، تصميم به سفر بعدي گرفت<ref>. التاريخ القويم، ج6، ص298.</ref> که از تاريخ دقيق آن اطلاعي در دست نيست.
او دو بار دیگر به [[حج]] رفت که اثر مکتوبی از آنها بر جای نمانده و اطلاعی از جزئیات این سفرها در دست نیست. سه سال پس از بازگشت از سفر اول، دومین سفر خود را به [[حجاز]] آغاز کرد؛ زمانی که بیت المقدس برخلاف سفر پیشین، دیگر در تصرف صلیبیان نبود و چند سالی از آزادی‌اش به دست صلاح الدین ایوبی در 583 قمری/1187م.  می‌گذشت. این سفر از ربیع الاول 585 تا 13 شعبان 587 قمری طول کشید.<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص242.</ref> پس از بازگشت سالها در وطن ماند و وقتی همسرش عاتکۀ دختر ابوجعفر ورقشی وزیر درگذشت، تصمیم به سفر بعدی گرفت<ref>. التاریخ القویم، ج6، ص298.</ref> که از تاریخ دقیق آن اطلاعی در دست نیست.


==وفات ابن جبیر==
==وفات ابن جبیر==
[[پرونده: مسجدجامع عمروبن عاص.jpg|File.png|300px|thumb|left|مسجد جامع عمروبن عاص]]
ابن جبیر دیرزمانی در [[مکه]] و [[بیت المقدس]] ماند<ref>. الاحاطه، ج2، ص147؛ التاریخ القویم، ج6، ص298؛ الرحلات المغربیه، ص102.</ref> و سپس به [[اسکندریه]] و [[مصر]] رفت و در آنجا به شعر و ادب و روایت حدیث مشغول شد و سال 614 ق.1217م. در مصر درگذشت<ref>. سیر اعلام النبلاء، ج22، ص46، 83؛ الاحاطه، ج2، ص152.</ref> و او را در [[کوم عمرو بن العاص]] به خاک سپردند.<ref>. التاریخ القویم، ج6، ص298؛ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج3، ص205.</ref>


ابن جبير ديرزماني در [[مکه]] و [[بيت المقدس]] ماند<ref>. الاحاطه، ج2، ص147؛ التاريخ القويم، ج6، ص298؛ الرحلات المغربيه، ص102.</ref> و سپس به [[اسکندريه]] و مصر رفت و در آنجا به شعر و ادب و روايت حديث مشغول شد و سال 614 ق.1217م. در مصر درگذشت<ref>. سير اعلام النبلاء، ج22، ص46، 83؛ الاحاطه، ج2، ص152.</ref> و او را در [[کوم عمرو بن العاص]] به خاک سپردند.<ref>. التاريخ القويم، ج6، ص298؛ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج3، ص205.</ref>


==جستارهای وابسته:==
==جستارهای وابسته:==
خط ۳۷: خط ۴۵:
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:نویسندگان سفرنامه‌ها]]
[[رده:نویسندگان سده ششم هجری قمری]]